H ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής που πραγματοποιήθηκε το περασμένο

Σαββατοκύριακο εξελίχθηκε απρόσμενα σε μια συνάντηση μεγάλης σημασίας. Κατ’

αρχάς σχεδόν απάντησε στο ερώτημα – ένα ερώτημα κρίσιμο για την Ουάσιγκτον –

του κατά πόσον η E.E. θα συνεχίσει να είναι μια «κοινωνική» και «ευρωπαϊκή»

Ευρώπη ή μια φιλοαμερικανική Ευρώπη της ελεύθερης αγοράς. Χάρη στο φιάσκο του

Τόνι Μπλερ, θα είναι το πρώτο.

Το νέο αστέρι της E.E. είναι η Άνγκελα Μέρκελ. Ο Τόνι Μπλερ δεν προσπάθησε

καν σοβαρά να εκμεταλλευτεί το εξάμηνο της ευρωπαϊκής προεδρίας, προκειμένου

να ανασχεδιάσει τις ευρωπαϊκές οικονομικές και πολιτικές προτεραιότητες

Κατά δεύτερον, η σύνοδος αποκάλυψε τις δυνατότητες και τις φιλοδοξίες της νέας

καγκελαρίου της Γερμανίας. Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, η Άνγκελα Μέρκελ

επανέφερε τη χώρα της στην ηγετική θέση που είχε χάσει τους τελευταίους μήνες

της καγκελαρίας Σρέντερ.

H αδυναμία του Μπλερ (δεν προσπάθησε καν σοβαρά) να εκμεταλλευτεί το εξάμηνο

της ευρωπαϊκής προεδρίας προκειμένου να ανασχεδιάσει τις ευρωπαϊκές

οικονομικές και πολιτικές προτεραιότητες θα επιφέρει μη αναστρέψιμες αλλαγές

στη σχέση της Βρετανίας με την Ευρώπη. Τον περασμένο Ιούνιο, ο Βρετανός

πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί πομπωδώς στο Στρασβούργο να μετατρέψει την E.E. –

έπειτα από το σοκ του γαλλοολλανδικού «όχι» στο Ευρωσύνταγμα – σε μία

οικονομική ηλεκτρογεννήτρια αγγλοαμερικανικού στυλ, να ωθήσει τα νέα μέλη της

E.E. σε έναν συνασπισμό με τους Δυτικοευρωπαίους ατλαντιστές ώστε να

αναζωογονηθεί η διατλαντική συμμαχία και να διαλυθεί η «κοινωνική Ευρώπη» που

υπερασπίζονται η Γαλλία και η Γερμανία. H κατάληξη ήταν εξευτελιστική.

H τύχη. H νέα σταρ της E.E. είναι η Άνγκελα Μέρκελ. H διπλωματία και η

επινοητικότητα με την οποία έβγαλε τη σύνοδο από το αδιέξοδο χειροκροτήθηκαν

σχεδόν από όλους. H Μέρκελ είναι και τυχερή. Το ινστιτούτο οικονομικών ερευνών

IFO προβλέπει για τη Γερμανία το 2006 έναν ρυθμό ανάπτυξης της τάξεως του

1,2%-1,7% και μια πιθανή ανάκαμψη στον εργασιακό τομέα. H καγκελάριος της

Γερμανίας εντυπωσίασε το εκλογικό σώμα της χώρας της· έφυγε από τις Βρυξέλλες

έχοντας εξασφαλίσει τον σεβασμό των άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων,

συμπεριλαμβανομένων της Πολωνίας και των υπόλοιπων νέων κρατών-μελών που

αντιμετώπιζαν τη Γερμανία με δυσπιστία.

Οι άνθρωποι – ειδικά οι μη Ευρωπαίοι – υποτιμούν διαρκώς την ισχύ των δυνάμεων

που δημιούργησαν την E.E. και την εξόπλισαν με τους πόρους που τη συντηρούν

σήμερα, ακόμα και όταν αντιμετωπίζει εξαιρετικά δύσκολα προβλήματα. H υπόθεση

Μπλερ μπορεί να μοιάζει αναδρομικά με ένα παράξενο «αυτογκόλ», η

πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. H Βρετανία παραμένει μόνο κατά το ήμισυ

εντός της E.E. Το γιατί ο Μπλερ υποσχέθηκε τόσα πολλά τον περασμένο Ιούνιο

παραμένει μυστήριο. Γνώριζε πως δεν μπορούσε να κάνει άλλες παραχωρήσεις στις

Βρυξέλλες και, σε κάθε περίπτωση, είχε ήδη τάξει την αφοσίωση της κυβέρνησής

του στις ΗΠΑ.

Οι άλλοι θα φύγουν, εκείνη θα μείνει…

Πιστή στην ιδέα της κοινωνικής Ευρώπης, η Μέρκελ φέρεται να επιθυμεί την

επανάληψη της συζήτησης για το Ευρωσύνταγμα, προσδίδοντας στο κείμενο μια νέα

κοινωνική διάσταση χωρίς ορισμένες από τις πιο ακραίες προτάσεις της ελεύθερης

αγοράς που δημιούργησαν πρόβλημα, όχι μόνο στη Γαλλία και τη Γερμανία αλλά και

τη Σουηδία και την Ιρλανδία.

H E.E. είχε από την πρώτη στιγμή μια κοινωνική διάσταση εμπνευσμένη από τις

χριστιανικές και τις σοσιαλδημοκρατικές της ρίζες στην ευρωπαϊκή πνευματική

και πολιτική εναντίωση στον απολυταρχισμό. H κόρη του πάστορα από την

Ανατολική Γερμανία μοιάζει να το καταλαβαίνει αυτό πολύ καλά. Τον Ιανουάριο

του 2007, όταν θα αναλάβει η Γερμανία την προεδρία της E.E., ο Τόνι Μπλερ, ο

Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ο Ζακ Σιράκ θα έχουν πιθανότατα όλοι αποχωρήσει – ή θα

αποχωρούν. H Άνγκελα Μέρκελ μόλις που θα ξεκινά τη δεύτερη θητεία της.

© Tribune Media Services International

Επίμελεια: Κίττυ Ξενάκη