«Δεν μπορούσα να φαντασθώ ότι σε μια παραλιακή ψαροταβέρνα στην οποία

πηγαίνεις για να περάσεις ευχάριστα λίγες ώρες θα μάθεις τόσα πολλά πράγματα

για την ιστορία μιας πόλης, όπως είναι η Ελευσίνα», έλεγε η Ματίνα, καθώς

εγκαταλείπαμε τα μεσάνυχτα της περασμένης Τρίτης το «Καλυμπάκι», στην ομώνυμη

περιοχή (αλυκές), απέναντι από τις παλιές οινοβιομηχανίες «Κρόνος» και

«Βότρυς». Ενθουσιασμένος όμως ήταν και ο Μηνάς, από όσα άκουσε από τον Νίκο

στην ψαροταβέρνα του Τριαντάφυλλου Ιγνατιάδη και εντυπωσιάσθηκε για την

πολυτάραχη ιστορία του Πανελευσινιακού στις δεκαετίες ’50, ’60 και ’70.

Ο Νίκος μάς αφηγείται γεγονότα που έχουν σχέση με πρόσωπα και πράγματα από τη

ζωή της ιστορικής πόλης. Μια προσωπικότητα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στις

εξελίξεις στην Ελευσίνα τα μεταπολεμικά χρόνια υπήρξε ο πρωτοπρεσβύτερος

παπα-Γιώργης Πυρουνάκης: «Ήταν φίλος και συνεργάτης με τη μητέρα μου, τη

Αντωνία, με την οποία ίδρυσαν το πρώτο Νυχτερινό Γυμνάσιο στην πόλη μας.

Ύστερα ο παπα-Γιώργης έφτιαξε την περίφημη «Φιλική Φωλιά» για τα παιδιά και

αργότερα τις κατασκηνώσεις. H αμοιβή της Πολιτείας, αλλά και της Εκκλησίας,

για το ευρύ κοινωνικό του έργο ήταν διώξεις και κατατρεγμοί από τις

δικτατορίες του Μεταξά (1936-40) και των συνταγματαρχών (1967-74). Είχε όμως

την αγάπη και τη συμπάθεια όλων των απλών ανθρώπων, του λαού της Ελευσίνας και

της ευρύτερης περιοχής, οι οποίοι τον λάτρευαν. H «Φιλική Φωλιά» ήταν ένας

χώρος πνευματικός – πολιτιστικός. Τα παιδιά διάβαζαν βιβλία κλασικής

λογοτεχνίας, μάθαιναν κιθάρα, ακορντεόν και, το κυριότερο, δημιουργούνταν

φιλικές και ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ τους». Ο Νίκος θυμάται με ιδιαίτερη

συγκίνηση ότι στη «Φωλιά» της Ελευσίνας πήγαινε συχνά ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο

οποίος υπεραγαπούσε τον παπα-Πυρουνάκη και θαύμαζε το έργο του. Για τον λόγο

αυτό πήγε στο κτίριο της «Φιλικής Φωλιάς» και τραγούδησε μαζί με τα παιδάκια.

Ήταν το 1983, όταν ο μεγάλος (και αείμνηστος) λαϊκός τραγουδιστής είχε

αποσυρθεί και δεν τραγουδούσε, ούτε σε δίσκους. Όμως η λατρεία του για τον

παπα-Γιώργη ήταν τόσο μεγάλη ώστε τον επισκεπτόταν πολύ συχνά στην Ελευσίνα,

συζητούσε μαζί του και κάποιες στιγμές τού τραγουδούσε ορισμένα τραγούδια που

άρεσαν σε αυτόν τον σπουδαίο καθηγητή – θεολόγο και κληρικό σπάνιας ηθικής.

Συγκινημένος ο Νίκος μάς μίλησε εν εκτάσει για τον άνθρωπο και φίλο Στέλιο

Καζαντζίδη και το δέσιμό του με την Ελευσίνα. Στη συντροφιά μας, όμως, ένας

ακόμη γηγενής, Ελευσίνιος, πολύ ευγενικός και διακριτικός, ο Γιάννης

Μακρυγιάννης θυμόταν στιγμές και γεγονότα από τη ζωή και τη σκληρή δουλειά των

ψαράδων της ιστορικής πόλης, καθότι και η οικογένειά του ασχολούνταν με αυτό

το επάγγελμα. Με πολύ τακτ ήρθε δίπλα στη συντροφιά μας μόλις τελείωσε τα

καθήκοντά του στην κουζίνα ο Λευτέρης ο Θεσσαλονικιός, μάγειρας και μοναδικός

ψήστης, ο οποίος είπε πολλές ιστορίες από την παλιά Ελευσίνα, τα μαγαζιά της

και τον κόσμο της. Ο Ηλίας, ο σερβιτόρος, μάς ενημέρωνε για τις σπουδαίες

γεύσεις και στη συνέχεια σέρβιρε τα ζεστά πιάτα με τα καλαμαράκια και τα

χταπόδια. Ο ιδιοκτήτης της ψαροταβέρνας Τριαντάφυλλος Ιγνατιάδης υποδέχεται

πάντα ευγενικά τους πελάτες, είτε γνωστοί είναι είτε τους βλέπει για πρώτη

φορά. Στο μενού πρώτα σερβίρονται χορταστικές σαλάτες, φρεσκοτηγανισμένες

πατάτες με τριμμένο τυρί, κολοκυθάκια, μελιτζάνες, ελιές, γραβιέρα,

κεφαλοτύρι, σαγανάκι. Μεγάλη ποικιλία από ψάρια (πάντα φρέσκα): αθερίνα,

γαύρος, μαρίδα, σαρδέλα. Οστρακοειδή (γαρίδες – καραβίδες). Υπάρχουν πολλά

είδη ψαριών με το κιλό (κατόπιν παραγγελίας): κολιοί, κουτσομούρες,

μπαρμπούνια, λυθρίνια, σκαθάρια, βακαλάος, σαργοί, λαβράκια.

Για όσους δεν προτιμούν τα ψάρια, υπάρχουν κρέατα της ώρας στα κάρβουνα.

Ψαροταβέρνα «Το Καλυμπάκι». Οδός Ωκεανιδών (Μαρίνα Καλυμπακίου),

Ελευσίνα. Τηλέφωνο 210-5547.518. Ανοιχτό κάθε μέρα (μεσημέρι – βράδυ).