Αναζήτηση
Τον παλιό καιρό – τότε λέμε, που δένανε ακόμη τα σκυλιά με τα λουκάνικα – κάτι
ξένοι προπονητές που έκαναν το λάθος να αναλάβουν ελληνικές ομάδες, συνήθως
τον Ολυμπιακό, είχαν την ευεργετική και απολύτως «υγιεινή» συνήθεια να φεύγουν
νύχτα. Πριν ξημερώσει το φως της ημέρας. Και τους προλάβουν οι, συνήθως,
αγανακτισμένοι οπαδοί. Δεν περίμεναν το αεροπλάνο, έπαιρναν το πρώτο τρένο για
τη Γερμανία, και την άλλη μέρα οι «οπαδοί» το μάθαιναν από τις εφημερίδες. Κι
έβριζαν που δεν είχαν προνοήσει να τη στήσουν στον σταθμό Λαρίσης για τα
«δέοντα». Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια. Τα ήθη στο ποδόσφαιρο, ως προς αυτό
τουλάχιστον, εξημερώθηκαν. Έμεινε όμως η παρομοίωση «αυτός θα φύγει νύχτα».
Που εμένα, ένα μυστήριο πράγμα, εδώ και κάτι ημέρες μου έχει κολλήσει στο
μυαλό. Να ‘χει άραγε σχέση με το χάλι της κυβέρνησης; Ποιος ξέρει…
Θα φύγουν
Μέρα ή νύχτα πάντως, ότι θα φύγουν, θα φύγουν. Το ερώτημα είναι πότε και πώς,
και αν γίνεται με το μικρότερο κακό. Σήμερα, είναι δύσκολο να κάνει κανείς μια
ασφαλή πρόβλεψη. Αν έδειχναν ότι έστω το παλεύουν κάπως, θα μπορούσες να πεις
ότι κουτσά-στραβά θα την έβγαζαν την τετραετία. Αλλά τώρα; Τώρα που πορεύονται
με κατεβασμένα χέρια; Τώρα, πρόβλεψη δεν μπορεί να γίνει. Κι είναι πέρα για
πέρα σίγουρο ότι σε ένα ενάμιση χρόνο θα μιλάμε για μια «δεξιά παρένθεση». Μη
βιάζεστε και (χαμο)γελάτε οι του ΠΑΣΟΚ αναγνώστες. Διότι όσο μεγάλη είναι η
πιθανότητα να μιλάμε σύντομα για «δεξιά παρένθεση», άλλο τόσο πιθανόν είναι να
κάνουμε λόγο, επίσης σύντομα, σε τρία χρόνια ας πούμε, για «πασοκική
παρένθεση». Αν ο Γιώργος δεν καταφέρει να «συμμαζέψει» το μαγαζί…
Το προσπαθεί γερά
Ο Γιώργος πάλι είναι η αλήθεια το προσπαθεί. Και το προσπαθεί γερά, με
επιμονή. Την Τετάρτη στο Πολιτικό Συμβούλιο, μου λένε, έγινε «για πρώτη φορά»
πραγματική συζήτηση και «όχι παρουσίαση των προσωπικών προεκλογικών απόψεων
του καθενός, όπως γινόταν παλιά στο Εκτελεστικό». Μάλιστα. Αλλά αρκεί αυτό;
Προφανώς και δεν αρκεί. Αλλά το ευχάριστο για το ΠΑΣΟΚ είναι ότι ο Γιώργος
έχει αποκτήσει αυτοπεποίθηση. Το παλικάρι ξέρει πλέον ότι ο κόσμος να χαλάσει
θα γίνει πρωθυπουργός, και αυτό του βγαίνει. Έχει αποκτήσει ρυθμό, ξέρει τι
λέει και πώς το λέει, και τι προβάλλει. Αν μάλιστα αντιγράψει και τον πατέρα
του, που μονότονα από το 1991 έλεγε για την κυβέρνηση Μητσοτάκη «είναι
επικίνδυνοι για τον τόπο πρέπει να φύγουν», είναι σίγουρο ότι σε ενάμιση – δύο
το πολύ χρόνια θα τα καταφέρει…
(Γιατί ενάμιση-δύο χρόνια; E, τόσο χρειάζεται για να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ
πραγματικό ΠΑΣΟΚ).
Κατηφείς
Ότι θα φύγουν, το ξέρουν και οι ίδιοι. Μια βόλτα στην Πλατεία (Κολωνακίου) να
κάνει κανείς, και θα το καταλάβει μεμιάς. Πάνε οι καιροί που τους έβλεπες να
περνούν και να μην πατούν καθόλου στο έδαφος. Υπερίπταντο του εδάφους, με τη
μύτη σηκωμένη. Τώρα, τους βλέπεις κατηφείς και συνοφρυωμένους. Το όνειρο
φαίνεται πως θα κρατήσει λίγο, αλλά ποιος τους φταίει; Έτσι που τα ‘καναν, ας
εισπράξουν τα επίχειρα των πράξεών τους. Μερικοί πάντως αναδεικνύονται σε
ηρωικές μορφές. Παράδειγμα ο Προκόπης (Παυλόπουλος). Είναι σίγουρο ότι ΔΕΝ
ήταν δική του ιδέα ο βασικός μέτοχος. Εντολές Καραμανλή εκτελούσε φτιάχνοντας
τον νόμο. Κι όμως, σηκώνει αγόγγυστα τον σταυρό του μαρτυρίου,
υπερασπιζόμενος, μόνος αυτός, τον νόμο και τη σκοπιμότητά του. Όλοι οι άλλοι
έχουν λουφάξει σε μυστικά λαγούμια κατά πώς κατήγγειλε, και σωστά, έμπλεος
αγανάκτησης, ο φίλος μου ο Πάνος (Παναγιωτόπουλος)…
Θα τον σκάσουν
«Βάστα Προκόπη» – το βλέπω το σύνθημα να γράφεται με γαλάζιο σπρέι στους
δρόμους της A’ Αθήνας, αλλά για πόσο ακόμη; Τι να βαστήξει ο άνθρωπος, που θα
τον σκάσουν έτσι που τον πιέζουν από παντού. «Συλλογική είναι η ευθύνη» είπε ο
Καραμανλής στις Βρυξέλλες, αλλά μετά, δήθεν τυχαία, δόθηκε ως διαρροή προς τα
έξω ότι οι τρεις συνυπεύθυνοι υπουργοί για τον «μέτοχο» (Προκόπης,
Ρουσόπουλος, Παπαληγούρας) υπέβαλαν παραιτήσεις, οι οποίες δεν έγιναν
αποδεκτές. Τι αποδεκτές να γίνουν; Αν ο άλλος λέει ότι είναι «συλλογική η
ευθύνη», θα απολύσει τους τρεις; Δεν γίνονται αυτά. Απλώς, το λέει αυτό, δίνει
προς τα έξω και τη διαρροή για τις παραιτήσεις, για να δείξει ότι οι υπουργοί
του έχουν πολιτική ευθιξία. Οι υπουργοί έχουν, ο ίδιος;
«Θα μας πάρουν μέτρα»
H ευθιξία αυτής της κυβέρνησης είναι είδος ουσιώδες εν ανεπαρκεία, αν όχι υπό
εξαφάνιση. Τόσα και τόσα έχουν γίνει κι όλα τα έχουν σκεπάσει με το
αραχνοΰφαντο πέπλο της λήθης. Είδατε να παραιτηθεί κανείς; Ο ατρόμητος Γιώργος
Αλογοσκούφης, ο άνθρωπος που τίναξε την μπάνκα στον αέρα, παραμένει στη θέση
του με ένα χαμόγελο να – ώς τ’ αυτιά. Τον Γιάννο με το χαμόγελο – διαφήμιση
οδοντόκρεμας κορόιδευαν και τους ξημέρωσε το άκρον άωτον: το χαμογελάω χωρίς
να ξέρω, γιατί έτσι μου ‘ρθε τώρα. Δεν έχουν περάσει τρεις μήνες που
χαμογελαστός – χαμογελαστός μάς είχε διαβεβαιώσει ότι τους έπεισε τους
Ευρωπαίους ότι όλα είναι καλώς καμωμένα με την οικονομία, και εκείνοι του
είπαν «κονγκρατσιουλέισονς μπόι Τζορτζ, γκόου ον». Τότε που μας σέρβιρε εκείνη
τη χοντρή ψευτιά περί «ήπιας προσαρμογής», διότι δεν χρειάζονται μέτρα. Το
εννοούσε. Δεν χρειάζονται μέτρα, γιατί όπως πάνε «θα μας πάρουν μέτρα»,
κανονικά!
KAI TO ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
Υφυπουργός ήθελε τον Γιοσάκη Μητροπολίτη στην Αλεξάνδρεια…
|
|
Από καλή πηγή μαθαίνω – καλύτερη δεν γίνεται – πως όλο το παιχνίδι γύρω από
τον Γιοσάκη και τις δήθεν σχέσεις του με την ηγεσία της Δικαιοσύνης παίχτηκε
επειδή ο πολυπράγμων αρχιμανδρίτης, που έχει την ευλυγισία του υδράργυρου,
άφηνε να εννοηθεί στους εκκλησιαστικούς και δικαστικούς κύκλους ότι ήταν
ανιψιός εξ αγχιστείας του προέδρου του Αρείου Πάγου Γ. Κάπου. Ο τύπος
εκμεταλλεύθηκε χοντρά αυτή την υποτιθέμενη σχέση, αλλά σας βεβαιώ δεν ήταν
αυτή η αιτία που υφυπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, ο οποίος «ακουμπάει»
λόγω αρμοδιότητας στο θέμα, έσπρωχνε όπως μπορούσε τον Γιοσάκη να γίνει
Μητροπολίτης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας! Ο Μακαριστός όμως Πατριάρχης
Πέτρος δεν αποδέχθηκε το αίτημα του κυρίου υφυπουργού, και δεν τον έκανε. Τι
έκανε τον υφυπουργό να σπρώχνει μετά μανίας τον Γιοσάκη για μητροπολίτη; Αυτό
είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει αποκλειστικά τον Πρωθυπουργό.
Αποκλειστικά όμως..
