Χαριτωμένη, καλλίγραμμη, με φωνητικά προσόντα. Αυτήν τη φορά, ο εθνικός

στόχος της γιουροβιζιονικής πρωτιάς βάλθηκε να ενώσει το έθνος στα πόδια της.

Γιατί όχι;

Με στόχο τη συναισθηματική επένδυση του έθνους στο γιουροβιζιονικό «πακέτο»

που θα αποστείλουμε στον διαγωνισμό, με τη λαϊκή ψηφοφορία που ανέδειξε

νικητήριο το «My number one» σε μουσική Χρήστου Δάντη και στίχους της Ναταλίας

Γερμανού, με την κιτσάτη και πανηγυρτζίδικη ατμόσφαιρα, το σόου που διοργάνωσε

η EPT υπηρέτησε πλήρως τις γιουροβιζιονικές προδιαγραφές. Μετά τόσες δοκιμές,

δείχνουμε πως μαθαίνουμε τη συνταγή της ευρωσουμάδας.

H γιορτή είχε σαφή στόχο να επιδείξει τη βιομηχανία της ποπ σούπας που έχουμε

αναπτύξει και να καλλιεργήσει την προσδοκία ότι θα επαινεθούμε επιτέλους – για

την πειθήνια μουσική εξέλιξή μας – με πρωτιά στον γιουροβιζιονικό διαγωνισμό.

Το σόου άρχισε με την προβολή σε βιντεογουόλ των ασπρόμαυρων βίντεο με τις

πρώτες παρουσιάστριες της τηλεόρασης, όταν ήταν ακόμη «των Ενόπλων Δυνάμεων».

Βρήκαμε, όμως, ατυχές το γεγονός ότι απέφυγε οποιαδήποτε άλλη «γέφυρα» έως την

εμφάνιση της Αλεξάνδρας Πασχαλίδου. Πολύ περισσότερο, όταν προβλήθηκαν μικρά

κλιπ από όλες τις γιουροβιζιονικές συμμετοχές μας – Μαρινέλλα, Βίσση, Γαρμπή

κτλ. – για να θαυμάσουμε τη συνεχή και αδιάλειπτη προσπάθεια του έθνους να

πετύχει τη συνταγή της ποπ λαχανόσουπας στο πέρασμα των χρόνων.

Μόνο το θέμα των παρουσιαστριών έμεινε «αγεφύρωτο», δημιουργώντας την αίσθηση

της αποσιώπησης «ενοχλητικών» αναφορών, π.χ. στην προηγηθείσα Μπόκοτα.

Προφανώς, στόχος ήταν να φανεί με τη σύγκριση η διαφορά τηλεοπτικών εποχών,

αλλά δεν βοήθησαν και τα σχόλια της παρουσιάστριας με εκείνα τα «ήρθαμε να

καθαρίσουμε»… «ήρθαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρόκειται για το ποια θα

είναι η πρώτη παρουσιάστρια, αλλά να επιλέξουμε τραγούδι», που φάνηκαν σαν

υπαινιγμός.

Κατά τα λοιπά, η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου αντεπεξήλθε στα γιουροβιζιονικά της

καθήκοντα, χόρεψε, έστειλε φιλάκια, έδωσε φιλάκια και υποστήριξε το πνεύμα του

σόου, που ήταν να αναδείξει την Έλενα Παπαρίζου σε εθνικό σύμβολο με ειδική

αποστολή και την ίδια σε λαμπερή συνοδό και υπεύθυνη για την καλύτερη δυνατή

προβολή του «πακέτου» μας.

H σκηνοθεσία είχε επίκεντρό της να διαμορφώσει το ίματζ της Παπαρίζου ως

ένθερμης πατριώτισσας – πόσο αγαπάει την Ελλάδα, πόσο δεμένη είναι, πόσο της

αρέσει να ταξιδεύει. Το ζητούμενο ήταν να διαμορφωθεί κλίμα εθνικού στόχου.

Πάντως, η Έλενα Παπαρίζου ωραιοτάτη, τρισχαριτωμένη, χωρίς να της λείπουν τα

φωνητικά προσόντα, αν και βοηθήθηκε από πλέι μπακ – ε, να μην της βγει η ψυχή

από την πρώτη ημέρα – έδειξε πως έχει τον αέρα του ισότιμου ανταγωνισμού.

Το σόου είχε και απευθείας συνδέσεις με την Κύπρο, ακούσαμε και το

τσιφτετελίζον τραγούδι της κυπριακής συμμετοχής από τον Κωνσταντίνο

Χριστοφόρου, διαμορφώθηκε ατμόσφαιρα συγκίνησης και αλληλεγγύης με τον

κυπριακό λαό, συνδεθήκαμε με τη συναυλία του Χατζηγιάννη που ευχήθηκε τα

καλύτερα, κάναμε τα πάντα για ένα εθνο-ντοπάρισμα που θα δώσει ώθηση, διά της

αυτοπεποιθήσεως ότι το έθνος και μεγάλο είναι και ενωμένο.

Ακούσαμε τους δημιουργούς να παρουσιάζουν τα τραγούδια τους, τον Δάντη να

διευκρινίζει ότι το δικό του έχει «σαφείς ελληνικές επιρροές με τη λύρα που

ακούγεται, αλλά και ιρλανδικής μουσικής και το είδος του το λέει σούστα

R’n’B», τέτοια επιμορφωτική διάσταση πήρε η βραδιά. Ακούσαμε και τις

τραγουδιστικές συμμετοχές από Μάλτα, Ολλανδία, Λευκορωσία, Ανδόρα – που

ανέδειξαν, είναι αλήθεια, την υπεροχή της δικής μας. Κατόπιν ψηφίσαμε, η

κριτική επιτροπή έδωσε το 40% του τελικού αποτελέσματος, το 60% ήταν του λαού

και αναδείχθηκε το τραγούδι Δάντη-Γερμανού.

Με όραμα μια βιομηχανία εθνο-σουξέ

«H ομάδα είναι η Ελλάδα», υπενθύμισε η Έλενα όταν με μία ακόμη ερμηνεία του

«My number one», το σόου έκανε την… έπαρση της σημαίας των αγώνων της φυλής.

Έγινε φανερό ότι η γιουροβιζιονική υπόθεση, εκτός από τη διασκεδαστική,

πανηγυρτζίδικη πλευρά της, δείχνει να αναδεικνύει και μία ιδεολογική, που

αφορά πλέον τον προσανατολισμό της βιομηχανίας της κουλτούρας του τόπου.

Βιομηχανίες αυτοκινήτων δεν έχουμε, άλλες παρόμοιες δεν διαθέτουμε, αλλά η

βιομηχανία του γλεντιού μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη εθνική ανάταση στο

χειμαζόμενο έθνος με λαοφιλή σουξέ, που μπορεί να έχουν και διεθνή απήχηση.

Πώς να ζήσει το έθνος δίχως στόχους!

Το είδαν 1.300.000

Κάπου 1,3 εκατ. τηλεθεατές είδαν το σόου, σύμφωνα με την AGB Hellas. Στο

φινάλε έφθασαν να παρακολουθούν ένας στους δύο τηλεθεατές, ενώ η τηλεθέαση

«χτύπησε» 17,9% (1,6 εκατ. τηλεθεατές) μεταξύ 23.30 και 23.45, όταν

παρουσιάστηκαν τα τρία υποψήφια τραγούδια.