Χαμένο μέσα στο λαβύρινθο του βιομηχανικού Πειραιά το εργοστάσιο Αλευροποιίας

του Σαραντόπουλου, φιλοξενεί αραιά και πού κάποιες δυνατές εικαστικές

παρεμβάσεις. Αυτό τον καιρό δύο καλλιτέχνες: τη Βιβέττα Χριστούλη, που

εγκατέστησε ένα έργο από «νέον», απολογισμένα επιθετικό, αφού καλεί τον

επισκέπτη να περάσει μέσα από ένα στενό πέρασμα τον «διάδρομο» διαμέσου ενός

φωτεινού κύβου – τα χρωματιστά φώτα του «καίνε». Μια άλλη καλλιτέχνις, η

Γιούλα Χατζηγεωργίου, ντύνει τους τοίχους της τεράστιας αποθήκης με μια

προβολή που καθρεφτίζει την κίνηση των υγρών και λαδιών αυτοκινήτου, ενώ στο

κέντρο της αίθουσας ένα ξεριζωμένο δέντρο ξεραίνεται. Τέχνη με φως που λάμπει

στο μισοσκόταδο, λίγο πιο πέρα από τις υπερφωτισμένες «μεγαεκθέσεις» της οδού

Πειραιάς, στα Καμίνια, Χρ. Σμύρνης και Κενταύρων για όσους ζητούν κάτι έξω από

την πεπατημένη.