Αναζήτηση
Υπό δύο σημαίας…
|
|
… Ο Χοσέ Αντόνιο μεγάλωσε στη Γουατεμάλα, τα χρόνια που η κυβέρνησή της
βασάνιζε τον λαό της. Ο Ταέρ Οτμάν γεννήθηκε στην Παλαιστίνη, σε έναν
προσφυγικό καταυλισμό. Ας αρχίσουμε με την ιστορία του Χοσέ Αντόνιο. Ήταν
οκτώ, όταν ορφάνεψε (δεν ξέρουμε πώς) αυτός και η αδελφή του. Τα παιδιά βγήκαν
στους δρόμους. Έτσι γίνεται στις παραγκουπόλεις, όπου άλλο δεν μπορεί να γίνει
κανείς παρά ζητιάνος, κλέφτης, πόρνη. Ώσπου τα μάζεψε μια φιλανθρωπική
οργάνωση. Εκεί ο μικρός δούλεψε σκληρά, διάβασε, έμαθε αγγλικά, σχέδιο, και
ήθελε να γίνει αρχιτέκτονας. Παλικάρι πια, στα είκοσι δύο του, αποφασίζει να
κάνει το ταξίδι της ζωής του. Ήξερε πως στη Γουατεμάλα δεν θα έβρισκε ποτέ τα
λεφτά που χρειαζόταν για να γίνει αρχιτέκτονας. Έτσι αποχαιρέτησε την αδελφή
του και τους φίλους του και πήρε τους δρόμους και τα τρένα για την Αμερική.
Τρεις χιλιάδες μίλια. Μέσα από κοιλάδες, βουνά και έρημο, κατάφερε να περάσει
το Ρίο Γκράντε. Το ίδιο κάνουν κάθε χρόνο 50.000 παιδιά. Στην άλλη όχθη τα
περιμένουν οι ρέιντζερ και οι καουμπόηδες. Είναι ανεπιθύμητα. Τα πιάνουν και
τα παραδίδουν στις αρχές. Έτσι έγινε και με τον Χοσέ Αντόνιο. Μόνο που επειδή
μικρόδειχνε, τους είπε πως ήταν ανήλικος. Και του έδωσαν άσυλο. Τον άφησαν σε
μια οικογένεια, τον έβαλαν σε ένα σχολείο. Μα εκείνο που ήθελε πιο πολύ ο Χοσέ
Αντόνιο, ήταν να γίνει Αμερικανός πολίτης, για να μπορέσει να φέρει κοντά του
την αγαπημένη του αδελφή. Έτσι αποφάσισε να καταταγεί στους πεζοναύτες,
ξέροντας πως αυτό θα διευκόλυνε την αίτησή του για υπηκοότητα.
Μισό κόσμο…
… πιο μακριά, ο Ταέρ Οτμάν είχε πάρει τη δική του απόφαση. Και το ταξίδι του
δεν ήταν πιο εύκολο. Αυτός είχε οικογένεια, μα πάμφτωχη, σε έναν προσφυγικό
καταυλισμό, στον Λίβανο. Διάβασε, πάλεψε και τα κατάφερε να φύγει στη Δανία.
Βολεύτηκε, παντρεύτηκε, έκανε γιο. Και έστελνε χρήματα στους γονείς του
τακτικά. Μα όπως συμβαίνει συνήθως με τους πρόσφυγες, ονειρευόταν πάντα τη
χαμένη πατρίδα. Ώσπου ξέσπασε ο πόλεμος στο Ιράκ. Έβλεπε τις μάχες στην
τηλεόραση. Και τόσο πολύ αγανάκτησε από τη σφαγή των αμάχων, που έφυγε να
πολεμήσει εθελοντής στο πλευρό των Αράβων. Ο Χοσέ Αντόνιο δεν το αποφάσισε
αυτός. Πήρε διαταγές. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα επιστρέψουν ποτέ.
Υστερόγραφο…
… (όπως το έγραψε ο Φέργκαλ Κιν στην «Ιντιπέντεντ», που έμαθε για την
ιστορία των δύο νέων). Πριν από μερικές εβδομάδες, οι αμερικανικές αρχές
ανακοίνωσαν πως χορήγησαν την αμερικανική υπηκοότητα στον Χοσέ Αντόνιο. Μετά
θάνατον. Και οι δανικές αρχές πως αφαιρούν τη δανική υπηκοότητα από τον Ταέρ
Οτμάν. Μετά θάνατον.
Υπό δύο σημαίας…
… Ονόματα, ιστορίες. Δύο νέοι που μεγάλωσαν σε παράγκες, σκοτώθηκαν
πολεμώντας έναν ξένο πόλεμο κάτω από τη σημαία μιας ξένης «πατρίδας». Όσο πιο
πολλές σημαίες, τόσο πιο πολύς θάνατος.
