Άναψαν μία λάμπα, τοποθετώντας λίγο νερό μέσα από 10.000 μικροσκοπικούς

γυάλινους σωλήνες με τρύπες. Παρήγαγαν ηλεκτρισμό από το νερό, εφαρμόζοντας

ορισμένους από τους πιο απλούς νόμους της Φυσικής. Εντυπωσιασμένοι και οι

ίδιοι, αναζητούν τις πιθανές, μελλοντικές εφαρμογές σε μπαταρίες για κινητά

τηλέφωνα, φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές ή μικροηλεκτρονικά μηχανικά

συστήματα που χρησιμοποιούνται στα εργαστήρια από ειδικούς της

νανοτεχνολογίας.

Ο Larry Kostiuk (Λάρι Κόστιουκ), ειδικός στη θερμοδυναμική, και ο Daniel Kwok

(Ντάνιελ Κουόκ), ειδικός στις νανοκατασκευές, από το Πανεπιστήμιο της

Αλμπέρτα, που εδρεύει στο Έντμοντον του Καναδά, ένωσαν τις δυνάμεις τους με

δύο μεταπτυχιακούς φοιτητές: τον Γιουν Γιανγκ (Jun Yang) και τον Φούτζι Λου

(Fuzhi Lu) για να δημιουργήσουν μία πειραματική συσκευή (την ονόμασαν

ηλεκτροκινητική μπαταρία), η οποία παρήγαγε τελικά ενέργεια ίση με 10 Volt.

H τεχνολογία που προτείνουν δεν προβλέπει χημικές αντιδράσεις. H

μέθοδός τους περιγράφεται ως η πιο φτηνή, καθαρή και οικονομική λύση για την

παραγωγή ηλεκτρισμού που παρουσιάστηκε έως σήμερα. H λογική που ακολούθησαν

ήταν απλή. Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι όταν το νερό αγγίζει

μια στέρεη επιφάνεια (γυαλί, κεραμικό ή πέτρα), δημιουργείται αρνητική φόρτιση

στην επιφάνεια, η οποία προσελκύει τα θετικά φορτισμένα ιόντα του νερού. «Εάν

το νερό εισέλθει σε μικροσκοπικό σωλήνα, τα αρνητικά και θετικά ιόντα

κινούνται, με αποτέλεσμα στο ένα άκρο του σωλήνα η φόρτιση να είναι αρνητική

και στο άλλο θετική. Εάν τοποθετηθούν ηλεκτρόδια στη συσκευή, τότε παράγεται

ενέργεια», εξηγούν οι οι επιστήμονες στην εργασία τους, η οποία δημοσιεύεται

στο περιοδικό «Journal of Micromechanics and Microengineering».

Χθες το απόγευμα, στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης Έλληνες ειδικοί

προσπάθησαν, διαβάζοντας τα σχετικά δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο, να κρίνουν

τις ανακαλύψεις των Καναδών συναδέλφων τους. «Δεν είναι εύκολο να σχολιαστεί

επιστημονικά και σοβαρά η έρευνα, αν δεν δούμε τις μαθηματικές λεπτομέρειες

και τις προηγούμενες επιστημονικές δημοσιεύσεις πάνω στο θέμα», λέει, μιλώντας

για λογαριασμό όλων, ο κ. Θεόδωρος Τομαράς, καθηγητής Φυσικής στο Ινστιτούτο

Τεχνολογίας και Έρευνας του Πανεπιστημίου Κρήτης.

«Μακάρι να είναι αλήθεια και να παράγεται ενέργεια με τόσο καθαρό τρόπο.

Μακάρι να μην είναι από εκείνες τις επιστημονικές ανακαλύψεις που ξεφουσκώνουν

την επόμενη ημέρα».

Το χρονικό των ανακαλύψεων

1800: Ο Alessandro Volta ανακαλύπτει την ηλεκτροχημική ενέργεια που

σήμερα χρησιμοποιείται στις μπαταρίες.

1821: Ο Thomas Seebeck ανακαλύπτει αυτό που ονομάζεται «ενέργεια

Σίμπεκ» και χρησιμοποιείται στις θερμοηλεκτρικές γεννήτριες.

1831: Ο Michael Faraday ανακαλύπτει την ηλεκτρομαγνητική επαγωγή που

χρησιμοποιείται στις ηλεκτρικές γεννήτριες.

1839: Ο Edmond Becquerel ανακαλύπτει τη φωτοβολταϊκή ενέργεια που

χρησιμοποιείται στα ηλιακά πάνελ.

1839: Ο William Grove ανακαλύπτει τις μεμβράνες ανταλλαγής πρωτονίων

που χρησιμοποιούνται στις κυψελίδες καυσίμων (fuel cells).