Αναζήτηση
|
|
Τι γνώμη έχεις για τη δίκη των δικών; με ρώτησε ο Γιάννης! Πρέπει να σας πω
ότι ο Γιάννης είναι ένα ιδιαίτερα κακό και ύπουλο πλάσμα.Πρέπει να προσέχεις
τι λες διότι, όπως λένεστα αμερικάνικα αστυνομικά έργα – ό,τι πεις θα
χρησιμοποιηθεί εναντίον σου.
– Θέλεις πραγματικά τη γνώνη μου; ρώτησα αφελώς.
– Βέβαια, την πραγματική όμως, τόνισε ο φοβερός Γιάννης.
– Θέλεις, λοιπόν να με δεις στο γυάλινο κλουβί παρέα με τον Κουφοντίνα;
– Μίλα ελεύθερα ! Δεν θα σου στείλω το ΣΔΟΕ, ειρωνεύτικε ο μοχθηρός φίλος.
– Λοιπόν, όλα είναι υπέροχα και η Δικαιοσύνη θα αποδοθεί όπως πρέπει, απήντησα
πλάγια και προσεκτικά.Εξάλλου και πολιτικοί να είναι οι οποιοιδήποτε λόγοι της
δράσης της 17 Νοέμβρη δεν δικαιολογούν φόνους – με τίποτε. Ξεκαθαρισμένα πράγματα!
– Ωραία, απάντησε ο φριχτός Γιάννης. Αν πηδήσεις από το παράθυρο και γίνεις
λειώμα στο πεζοδρόμιο επειδή έχασες όλα τα λεφτά σου στο Χρηματιστήριο, τι
είναι αυτό;
– Αυτοκτονία! φώναξα χαρούμενος!
Αν είσαι συνταξιούχος των 120 χιλιάδων δραχμών – στο λέω με δραχμές για να
καταλάβεις – χωρίς καμία αύξηση ενώ όλα γύρω σου ανεβαίνουν με πρώτες και
καλύτερες τις κρατικές ΔΕΚΟ, καταδικασμένος σε αργή αυτοδιάλυση, πώς λέγεται αυτό;
– Γιάννη, άσε τις ύπουλες και μοχθηρές παγίδες που μου στήνεις. Η παγκόσμια
οικονομία πάει κατά διαβόλου. Τα χρήματα όλα πηγαίνουν σε τρεις εταιρείες και
δέκα ανθρώπους, όπως είναι φυσικό στον καοιταλιστικό κόσμο που ζούμε. Αν δεν
σου αρέσει, πήγαινε να ζήσεις στην Κούβα ή την Αφρική και επιτέλους, όλα αυτά
που ακούω είναι αναρχικά και αντιδραστικά!
Ο Γιάννης απέφυγε το αυστηρό βλέμμα μου κοιτώντας το άπειρο!
– Και αν σου φέρουν – συνέχισε με μισοκακόμοιρο ύφος – -πνιγμένους συγγενείς
και φίλους μια σκοτεινή βραδιά επειδη κάποιος αγνόησε τον βράχο μεσοπέλαγα τι
θα έλεγες;
– Η Δικαιοσύνη έχει τον λόγο.Οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν παραδειγματικά όσο
ψηλά κι αν βρίσκονται και οι συγγενείς που έμειναν ορφανοί στον δρόμο θα
αποζημιώθουν όπως πρέπει! απάντησα με αξιοπρέπεια. μόλις και μετά βίας τόλμησε
να ρωτήσει.
– Οι δρόμοι που βουλιάζουν, τα νοσοκομεία που νοσούν, η κάθετη διαφθορά, η
έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού, η ανεργία, τι έχεις να πείς γι’ αυτά;
μου ψέλλισε εξουθενωμένος!
– Άκουσε φτωχέ μου φίλε! Το κράτος θα φροντίσει για όλα αυτά, να είσαι
σίγουρος! Και μ’ αυτό το ακλόνητο επιχείρημα τον αποστόμωσα θριαμβευτικά.
– Θεέ μου, σκεφτόμουν αργότερα, τι αγνωμοσύνη σέρνεται στον κόσμο
Η αγανάκτηση πνίγει κάθε τίμιο άνθρωπο.
Μερικοί δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι είμαστε πλέον μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
