Σ’ αυτήν τη χώρα, αν ένας δημοσιογράφος που εργάζεται σε φιλοκυβερνητική

εφημερίδα γράψει έστω και δυο φιλικές αράδες για κάποιον Νεοδημοκράτη

βουλευτή, αμέσως θα βρεθούν κάμποσοι ΠΑΣΟΚοι, οι οποίοι θα κουνήσουν,

περίλυποι, το κεφάλι τους και θα πουν: «Τι περιμένεις; Πληρώθηκε ο

άνθρωπος! Πουλήθηκε!». Και το ίδιο, ακριβώς, θα συμβεί, στην περίπτωση

που ο δημοσιογράφος δουλεύει σε αντικυβερνητική εφημερίδα και διατυπώσει μια

θετική γνώμη για στέλεχος του ΠΑΣΟΚ…

Λίγο μετά τις πρόσφατες εκλογές, και ενώ οι πάντες «χτυπούσαν σαν χταπόδι» τον

Γιάννη Τζαννετάκο, αισθάνθηκα την ανάγκη να τον υπερασπισθώ. Να θυμίσω σε

όλους, πως ο ηττηθείς υποψήφιος υπερνομάρχης είναι ένα πρόσωπο όχι τυχαίο:

συνδικαλισμός, αντιδικτατορική πάλη, αξιοπρέπεια, αρχές. Και πρόσθεσα, βέβαια,

ότι κακώς αυτός ο άνθρωπος αποφάσισε να μπλέξει με την πολιτική – τι ανάγκη

είχε; και τι επεδίωκε; – που είναι «μυλόπετρα»…

Ύστερα από μερικές ημέρες, έλαβα την παρακάτω επιστολή: «Κάτι φορές

απογοητεύεται κανείς, κάτι άλλες γράφεις καλά. Ανέλαβες τώρα να αποκαταστήσεις

τον Τζαννετάκο. Τι σε ώθησε; Άλλος λέει ότι σε πλήρωσαν. Το

πιθανότερο. Άλλος, επειδή ήταν στον χώρο σου. Ο γεροδάσκαλος, λέει, για

την… ωραία εμφάνισή του. Μια μούρη 442 πόντους, κάτι χείλη σαρκώδη και

άχαρα. Και άλλοι ρωτούσαν: Τι διάβολο, ο Τζαννετάκος δεν έχει οικογένεια,

φίλους, κάποιον τέλος πάντων, να του συστήσει να καθαρίσει τη μούρη του; Σε

κόσμο είναι. Κι όταν κάποιος του φώναξε «ξυρίσου», την άλλη μέρα τον ακούσαμε

να λέει, «είχα βάλει στοίχημα να ξυρισθώ, άμα τελειώσει ο προεκλογικός

αγώνας». Λόγια γέρου ανθρώπου.

Ούτε εκείνοι που τον πρότειναν – μάλλον ο σοφός Σουφλιάς – θεώρησαν αναγκαίο

να ασχοληθούν μαζί του. Το δόλιο για σένα είναι, ότι ενώ γνωρίζεις πως

είναι αντιπαθής στο 90% των Ελλήνων, πληρώθηκες για να τον

αποκαταστήσεις. Δεν έκαμε, λες, την ατιμία να υπαναχωρήσει από τις θέσεις του.

Και το βρωμερότερο για σένα είναι, αυτό που έγραψες, ότι «δεν έσπευσε

να φιλήσει το χέρι του Χριστόδουλου…».

Εδώ, η ατιμία σου, και σένα, είναι πολύ μεγάλη. Δεν έστειλε τα

φιλήματα, την υποταγή του, τη συγγνώμη του στον τρ… (σ.σ.: Εδώ,

χρησιμοποιείται υβριστική λέξη) με τους υποτακτικούς του; Γιατί πήγανε; Κάτι

φορές, σε σιχαίνεται κανείς και κλαίει και τα λεφτά του. Λίγον

ανδρισμό δεν έχεις να γράψεις, γιατί πήγανε; Ένα γέρο που δεν κατάφερε να

βάλει σε κάποια σειρά αυτά που έχει μέσα του, εσύ τον θεωρείς εθνικό κεφάλαιο.

Άει στο διάολο κι εσύ. Π. Αργυρίου, Α.

Κοντόπουλος, Κιούς 3, Πάτρα».

Οι δύο επιστολογράφοι, όχι μόνο βρίζουν συνεχώς και προκαλούν, αλλά λένε και

πολλά ψέματα. Όπως ότι έγραψα πως ο Τζαννετάκος είναι «εθνικό κεφάλαιο»! Ως

προς την «υποταγή» και τα «φιλήματα», τόνισα ότι «ο Τζαννετάκος αναγκάστηκε να

κάνει και εκπτώσεις: να δεχθεί να πάνε στον Αρχιεπίσκοπο, χωρίς αυτόν,

οι δύο υποψήφιοι νομάρχες». Τέλος, φοβάμαι, ότι η διεύθυνση, στην επιστολή,

όπως και υπογραφές, είναι «μαϊμούδες». Θα δούμε…