Η επίθεση ήλθε από το πουθενά. Οι φωτογραφίες παρέπεμπαν σε παλιές ταινίες: ο

Κινγκ Κονγκ και ο Γκοτζίλα που πολεμούν ανάμεσα στους ουρανοξύστες, ένα

αεροπλάνο που συντρίβεται στο Πεντάγωνο. Αλλά δεν ήταν επιστημονική φαντασία.

Ήταν η ωμή και φρικτή πραγματικότητα.

Από τις επιθέσεις έχασαν τη ζωή τους χιλιάδες Αμερικανοί πολίτες που έκαναν

αμέριμνα τη δουλειά τους μια υπέροχη ημέρα του Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη και

την Ουάσιγκτον. Εκκενώθηκε το μισό Μανχάταν και απομονώθηκε η πόλη από την

υπόλοιπη χώρα. Παρέλυσε σχεδόν ολοκληρωτικά η χώρα. Έκλεισαν αεροδρόμια,

κόπηκαν τα τηλέφωνα, σταμάτησαν τα τρένα. Η αίσθηση ότι η χώρα είναι αυτάρκης

διαλύθηκε. Όπως είπαν πολλοί, ήταν ένα καινούργιο Περλ Χάρμπορ.

Έχω την αίσθηση ότι αυτή η σύγκριση γίνεται από ανθρώπους που δεν έζησαν την

7η Δεκεμβρίου 1941. Γιατί το Περλ Χάρμπορ ήταν μια επίθεση ενός κυρίαρχου

κράτους εναντίον ενός άλλου. Στόχος ήταν ο αμερικανικός στρατός. Γνωρίζαμε

ποιος είναι ο εχθρός. Γνωρίζαμε ότι η ιαπωνική αυτοκρατορία μπορεί να στηρίξει

την επίθεση. Ήμασταν προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουμε και να νικήσουμε

αυτόν τον εχθρό.

Έχουμε βάσιμες υποψίες, αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμα ποιος οργάνωσε και εξαπέλυσε

την επίθεση εναντίον της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον. Γνωρίζουμε όμως ότι ο

δράστης δεν είναι ένα κυρίαρχο κράτος. Στόχος δεν ήταν η αμερικανική

στρατιωτική ισχύς, αλλά το ηθικό των Αμερικανών πολιτών. Και η επίθεση δεν

μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένο πόλεμο μεταξύ κυρίαρχων κρατών.

Ο καλύτερος παραλληλισμός δεν είναι λοιπόν με την ξαφνική επίθεση της Ιαπωνίας

στο Περλ Χάρμπορ, αλλά με μια εισβολή πειρατών, πειρατών φανατικών, έτοιμων να

θυσιαστούν, που δεν στηρίζονται όμως από μια σημαντική στρατιωτική δύναμη.

Καλό είναι να συνηθίσουμε αυτή τη μορφή τρόμου. Γιατί η τρομοκρατία είναι η

μεγάλη απειλή του 21ου αιώνα. Και απέναντι σ’ αυτή την απειλή, η αντιπυραυλική

άμυνα είναι άχρηστη. Για να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους του 21ου αιώνα

χρειαζόμαστε μεθόδους του 21ου αιώνα.

Ο Arthur Schlesinger είναι ιστορικός και υπήρξε σύμβουλος του προέδρου Κέννεντυ.