Υπάρχει ένα διήγημα του Σαμαράκη, που αρχίζει έτσι: «Με το πρώτο «πιάστε

τον!»…». Σκέφτομαι: κατηφορίζει μια γυναίκα τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, γύρω στις

11 το πρωί. Την πλησιάζει, ξαφνικά, ένας κλέφτης, της αρπάζει την τσάντα και

το βάζει στα πόδια. Η γυναίκα τα χάνει για μια στιγμή κι ύστερα μπήζει τις

φωνές: «πιάστε τον!». Ρωτάω: πιστεύετε ότι κάποιος από τους περαστικούς, θα

τρέξει να κυνηγήσει τον κλέφτη;

Κανείς δεν θα τρέξει! Όχι μόνο γιατί, στην Αθήνα, έτσι όπως καταντήσαμε,

ουδείς ενδιαφέρεται για τον διπλανό του, αλλά για έναν άλλο λόγο, επίσης

σοβαρό: ο κλέφτης, μπορεί να έχει ένα μαχαίρι, ένα όπλο στην τσέπη του. Και

μόλις δει τα σκούρα, να το τραβήξει, χωρίς να φοβάται ότι θα επέμβει ­ που να

βρεθεί; ­ κάποιος αστυνομικός. Τόσα και τόσα δεν συμβαίνουν στις μέρες μας, σε

κάθε γωνιά της πόλης;

Ο φίλος μου ο Αντρέας, νέος «εμφραγματίας», περπατάει, κάθε απόγευμα, μια ώρα,

σε διάφορα πάρκα. Μου λέει: «Τρέμω και τον ίσκιο μου! Ιδίως όταν συναντώ, εδώ

κι εκεί, παρέες νεαρών, που κάθονται σε κάποιο παγκάκι και καπνίζουν. Και

πρέπει να σου πω και τούτο: ουδέποτε είδα, σε κάποιο πάρκο, έστω κι έναν

αστυνομικό, για να αισθανθώ κάπως ασφαλής…».

Εγώ, βλέπω συχνά, στην περιοχή της Ακρόπολης, αλλά και στην Πλάκα,

αστυνομικούς. Οι περισσότεροι, κάνουν βόλτες με τα περιπολικά κι όταν

κουραστούν, πηγαίνουν στην «καφετέρια», για «φραπεδιά» και κουβεντολόι! Όσο

για τους πεζούς αστυνομικούς, που γυρόφερναν οπλισμένοι, πριν από λίγο καιρό,

σε πολλές γειτονιές, τώρα έχουν εξαφανισθεί. Το κουβεντιάζαμε, προχθές, με τον

Κώστα Μητρόπουλο και είπα να ρωτήσω σχετικά, αποδώ, τον Μιχ.

Χρυσοχοΐδη.

Τονίζω το «αποδώ», γιατί όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες πολίτες, που

πληρώνουν φόρους για να ‘χουν προστασία από τους αστυνομικούς, αισθάνονται

ανασφαλείς. Ταμπουρώνονται στα σπίτια τους, κρύβουν όπλα, αγοράζουν

αντικλεπτικά συστήματα, τοποθετούν στα παράθυρά τους κιγκλιδώματα κ.λπ., για

να κοιμούνται, κάπως, ήσυχοι. Και μάλλον δεν κοιμούνται ήσυχοι…

Η περίπτωση Πάσσαρη, ο οποίος σκότωσε δύο αστυνομικούς, τραυμάτισε έναν φρουρό

και το ‘σκασε, αποδεικνύει, χωρίς καμιά αμφιβολία, ότι υπάρχει μεγάλη σαπίλα,

τόσο στην Αστυνομία, όσο και στις φυλακές. Τα συνεχή «παραπεμπτικά» για το

Γενικό Κρατικό, το περίστροφο, τα αλεξίσφαιρα γιλέκα κ.λπ., κραυγάζουν ότι

δρουν ανενόχλητοι πολλοί προστάτες δολοφόνων. Τους οποίους, πρέπει να

«μπαγλαρώσουν», όσο γίνεται πιο γρήγορα, ο Χρυσοχοΐδης και ο Σταθόπουλος. Και

να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο. Για να γίνει η Αστυνομία, αυτή που πρέπει.

Αλλιώς θα ‘χουμε αύριο κι άλλον Πάσσαρη. Προχθές, μόλις, σημειώθηκαν δύο

ληστείες, στην καρδιά της Θεσσαλονίκης. Και για τους ληστές, ως συνήθως,

άρχισε… «ανθρωποκυνηγητό»! Συγχαρητήρια!