ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ – ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΒΟΛΟΥ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στο Βελεστίνο.

ΕΛΠΙΖΕΙ: Η ελληνικότητα να μη χαθεί μέσα στην ευρωπαϊκή πορεία.

ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ: Το κτήμα του στην Πάου της Αργαλαστής.

ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Την επιτυχία των παιδιών του.

ΑΝΤΙΠΑΘΕΙ: Τη μικροψυχία της καθημερινότητας.

Δώδεκα χρόνια δήμαρχος, από το 1978 έως το 1990, με την υποστήριξη του

ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς, επανήλθε το 1998 με τη στήριξη αυτήν τη φορά της Ν.Δ.

και του ΚΚΕ εξασφαλίζοντας ένα θριαμβευτικό 60%. Εδώ και μερικές ημέρες ήλθε

σε σύγκρουση με στελέχη της Ν.Δ. και δημοτικούς συμβούλους για τον λόγο ότι

έγιναν χωρίς να το γνωρίζει προεκλογικά προσλήψεις στον δήμο. Έχασε την

πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο και παραιτήθηκε με κατηγορίες κατά στελεχών

της Νέας Δημοκρατίας. Για το πείραμα αυτό αλλά και για την Αριστερά μιλάει

σήμερα ο Μιχάλης Κουντούρης.

ΕΡ.: Ως έτοιμος από καιρό…

ΑΠ.: Και αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο

τουλάχιστον προσπάθησε όσο μπορείς. Μην την εξευτελίζεις.

ΕΡ.: Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία;

ΑΠ.: Εγώ κρατώ την ουσία της πολιτικής και συνεχίζω… στοχαζόμενος.

ΕΡ.: Πενήντα παράνομες προσλήψεις έφθασαν για τον αποχαιρετισμό;

ΑΠ.: Μπορεί οι αθώες προεκλογικές προσλήψεις να μην ήταν τυπικά

παράνομες, αλλά ήταν κάτι πολύ χειρότερο. Ήταν ύβρεις στην πολιτική ηθική και

στο κοινό αίσθημα του κόσμου.

ΕΡ.: Δεν κάνουν όλοι προσλήψεις όταν μπορούν ή έχουν τη δυνατότητα;

ΑΠ.: Η πελατειακή λογική των ανθρώπων που υπηρετούν τα κόμματα εξουσίας

μπορεί να τους δικαιολογεί. Αλλά υπάρχουν και ορισμένες αρχές που δεν

παραβιάζονται.

ΕΡ.: Όπως…

ΑΠ.: Κοινωνική δικαιοσύνη, ο πόνος των ανέργων με τον οποίο δεν

μπορούμε να παίζουμε, η αξιοκρατική και διαφανής επιλογή.

ΕΡ.: Αφορμή οι προσλήψεις, η αιτία;

ΑΠ.: Η μεθοδευμένη άλωση της δημοτικής εξουσίας από μια ολιγάριθμη,

αλλά αδίστακτη κομματική ομάδα.

ΕΡ.: Οι πρόωρες εκλογές ενίσχυσαν τις μεθοδεύσεις αυτές;

ΑΠ.: Πιθανόν. Άνθρωποι που έφθασαν κοντά στη βρύση και δεν κατόρθωσαν

να πιουν νερό, προτίμησαν να «βουτήξουν» στις δεξαμενές του δήμου.

ΕΡ.: Καλά, το 1998 δεν ήξερες με ποιους συνεργαζόσουν;

ΑΠ.: Βεβαίως. Αλλά σκεφθείτε από τους 46 συνεργάτες μου υποψηφίους

συμβούλους, οι 40 εμμένουν στην αυτοδιοικητική τους αντίληψη. Το πρόβλημα ήταν

οι υπόλοιποι, που ήταν άνθρωποι του κομματικού μηχανισμού και των παρασκηνίων.

Δυστυχώς, σε κάποια καμπή της δημοτικής πολιτικής έπαιξαν τον οικείο ρόλο

τους.

ΕΡ.: Και οι διακηρύξεις του Καραμανλή για αυτόνομη και ακηδεμόνευτη

Τοπική Αυτοδιοίκηση;

ΑΠ.: Ο κ. Καραμανλής δεν μπόρεσε να διασφαλίσει την αξιοπιστία του

λόγου του μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Θα μπορούσε να διασφαλίσει την

αυτοδιοικητική πορεία από τους αντίστοιχους Καρατζαφέρηδες στον Βόλο;

ΕΡ.: Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα;

ΑΠ.: Άλλο η περιπέτεια της γνώσης και άλλο η σοφία ή η φρόνηση των

αρχαίων να ξέρεις πού, πότε και πώς σταματάς.

ΕΡ.: Ήταν λάθος που γύρισες;

ΑΠ.: Η συμμετοχή στην πολιτική διαδικασία είναι μια αποδεκτή τρέλα.

Διαφορετικά ξεκινάς και διαφορετικά καταλήγεις. Αυτή άλλωστε είναι και η

τραγικότητά της.

ΕΡ.: Το γυαλί της «Δημοτικής Συμμαχίας» ράγισε. Δεν μπορούσε να

συγκολληθεί;

ΑΠ.: Δεν ξέρω. Η δική μου πάντως δεν προσφέρεται για συγκολλητική

ουσία.

ΕΡ.: Έφυγες και αφήνεις πίσω σου συντρίμμια;

ΑΠ.: Οι πολίτες ξέρουν ότι τρεις τετραετίες δήμαρχος και δεκαπέντε

μήνες τώρα άφησα πίσω μου νοικοκύρεμα, δημιουργία, παραγωγή δημοτικού έργου

κοινωνικά ωφέλιμου. Και κάτι άλλο ακόμα. Την αξιοπρέπεια του πολίτη.

ΕΡ.: Τίποτε δεν πάει χαμένο…

ΑΠ.: Πιστεύω ναι.

ΕΡ.: Χωράνε στο ίδιο όνειρο νεοδημοκράτες, κομμουνιστές και ανένταχτοι

πολίτες;

ΑΠ.: Αυτό κι αν είναι όνειρο!

ΕΡ.: Δηλαδή το εγχείρημα της συνοίκησης απέτυχε;

ΑΠ.: Πεποίθησή μου είναι ότι έπρεπε να γίνει. Αν η εξέλιξη δείξει ότι

τελικά η προσπάθεια αυτή ανακόπηκε, αυτό δεν σημαίνει ότι το πείραμα δεν θα

επαναληφθεί ξανά με άλλους και με επιτυχία.

ΕΡ.: Η δική σας συνύπαρξη δεν θα ήταν καλύτερη με συγγενείς δυνάμεις,

όπως στο παρελθόν με το ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά;

ΑΠ.: Αναμφίβολα ήταν πιο εύκολη. Είχε άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά,

μεγαλύτερη διάρκεια.

ΕΡ.: Παρ’ όλα αυτά είναι προτιμότερη;

ΑΠ.: Αυτό που έχει αξία πλέον δεν είναι αν ήταν προτιμότερη ή όχι, αλλά

εάν τα κόμματα και κυρίως τα κόμματα εξουσίας απαλλάξουν την αυτοδιοίκηση από

την κομματική τους κηδεμόνευση.

ΕΡ.: Δηλαδή όπως έγινε σήμερα με την αλλοίωση του 60%;

ΑΠ.: Ακριβώς όπως το λέτε.

ΕΡ.: Διαβάζεις όμως και Ραμονέ… Δεν σε φοβίζει η τυραννία των ΜΜΕ;

ΑΠ.: Ένας ελεύθερος πολίτης δεν φοβάται καμιά τυραννία.

ΕΡ.: Οι παλιές σας μικροσυγκρούσεις με τον τότε Δεσπότη και νυν

Αρχιεπίσκοπο;

ΑΠ.: Τιμώ απεριόριστα τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας, γιατί τον θεωρώ

μεγάλο Ιεράρχη και μεγάλο Έλληνα. Λυπούμαι που δεν πρόλαβα να τον τιμήσω ως

δήμαρχος της πόλης.

ΕΡ.: Μεγαλύτερος Έλληνας εν ζωή;

ΑΠ.: Αναμφισβήτητα ο Μίκης Θεοδωράκης.

ΕΡ.: Ο Βόλος του 21ου αιώνα;

ΑΠ.: Θα ευχόμουν πόλος περιφερειακός, μεταξύ Αθηνών – Θεσσαλονίκης,

αναζητήσεων καινοτομιών, πολιτισμού και ποιότητος.

Σχόλια
Γράψτε το σχόλιό σας
50 /50
2000 /2000
Όροι Χρήσης. Το site προστατεύεται από reCAPTCHA, ισχύουν Πολιτική Απορρήτου & Όροι Χρήσης της Google.