Τιμές πολυτελών ξενοδοχείων στα ιδιωτικά νοσοκομεία

Έως και 80% ακριβότερες είναι οι ιατρικές υπηρεσίες που παρέχονται στα

ιδιωτικά νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα σε σύγκριση με τα δημόσια. Παρά τις

διαφορές όμως, οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια καταβάλλουν όλο και συχνότερα το

κόστος των ακριβών υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα της υγείας.

Σύμφωνα με καθηγητές Οικονομίας της Υγείας «οι Έλληνες σχεδόν εξαναγκάζονται

να καταφύγουν στα ιδιωτικά νοσοκομεία προκειμένου ν’ αποφύγουν τις μεγάλες

λίστες αναμονής των δημοσίων». Όπως υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο κ. Λυκούργος

Λιαρόπουλος, καθηγητής Οικονομίας της Υγείας στο τμήμα Νοσηλευτικής του

Πανεπιστημίου Αθηνών, «αν δεν θες και δεν μπορείς να περιμένεις στη σειρά,

δίνεις κάτι παραπάνω…».

Οι Έλληνες τρέχουν στις ιδιωτικές κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα όχι μόνο

για τις εξετάσεις, αλλά και για τη νοσηλεία τους.

Από απλές εξετάσει αίματος έως σοβαρές επεμβάσεις, όπως η εγχείρηση ανοιχτής

καρδιάς (μπάι-πας). Είναι χαρακτηριστικό ότι το 42% της εθνικής δαπάνης

συνολικά για την υγεία πηγαίνει κάθε χρόνο στην ιδιωτική υγεία. Το ποσοστό

αυτό αντιστοιχεί στο 3% του ΑΕΠ.

Είναι κοινό μυστικό δε πως η ιδιωτική περίθαλψη κοστίζει ακριβά.

Σύμφωνα με έρευνα του καθηγητή Οικονομίας της Υγείας στην Εθνική Σχολή

Δημόσιας Υγείας, κ. Γιάννη Κυριόπουλου, και του διδάκτορα Κοινωνικών Επιστημών

Υγείας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, κ. Γιάννη Σουλιώτη, ο Έλληνας πληρώνει από

28% έως και 80% περισσότερα χρήματα για ιατρικές υπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα

σε σύγκριση με τον δημόσιο.

Η ίδια «ψαλίδα» στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες είναι περίπου στο 25%. Με τη

διαφορά, όπως σημειώνεται στην έρευνα, ότι «στην Ευρώπη οι δαπάνες αυτές

καλύπτονται από ιδιωτικές ασφάλειες, ενώ στην Ελλάδα έχουμε φαινόμενα

παραοικονομίας».

Με το «καλημέρα» στα ιδιωτικά νοσοκομεία πέφτει και ο λογαριασμός. Το

υγειονομικό υλικό (βαμβάκι, γάζες, οινόπνευμα) αλλά και η επίσκεψη του γιατρού

χρεώνεται «εξτρά».

Πόσο «εξτρά», οι υπεύθυνοι των ιδιωτικών νοσοκομείων θ’ αποφύγουν να

προσδιορίσουν. Και η ψαλίδα μεταξύ της ιδιωτικής και δημόσιας υγείας ολοένα

και μεγαλώνει.

Το επιχείρημα «εμείς ιδιωτική επιχείρηση είμαστε, ο νόμος περί εμπορίου μας

καλύπτει» είναι άλλωστε αποστομωτικό. Σε έκτακτες περιπτώσεις (ορθοπεδικό

περιστατικό) έχει χρεωθεί από ιδιωτικό νοσοκομείο για παραμονή μιας νύχτας

(γύρω στις δώδεκα ώρες) στην οικογένεια το ποσό των 500.000 δραχμών!

Σε κάποια ιδιωτικά νοσοκομεία ο αξονικός και ο μαγνητικός τομογράφος παίρνει

«φωτιά» με πολλαπλές βάρδιες, προκειμένου να γίνει συντομότερα απόσβεση του

κόστους, ενώ σε άλλα ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ακόμα και σε…

πέντε διαφορετικές κατηγορίες σουίτας.

Στα ιδιωτικά μαιευτήρια πάντως υπάρχουν προσφορές: μετά το… πέμπτο σας μωρό,

δωρεάν η παραμονή (δεν διευκρινίζεται σε τι θέση), ενώ αν είστε πολύτεκνη

μητέρα από ακριτικά νησιά (και καταφέρετε να κρατήσετε το παιδί μέχρι να

φτάσετε στην Αθήνα) έχετε προσφορά επίσης δωρεάν παραμονής σε ιδιωτικό

μαιευτήριο.

Χωρίς ρυθμίσεις

Όσο για τις τιμές των ιδιωτικών νοσοκομείων και διαγνωστικών κέντρων, «η

διαμόρφωσή τους είναι πια ελεύθερη και παρ’ όλο που δεν είναι επιτρεπτό από

νομική άποψη έχουμε δεχθεί όλοι σιωπηρά έναν μηχανισμό ελεύθερης διαμόρφωσης,

αφού δεν υπάρχουν ρυθμιστικοί μηχανισμοί παρέμβασης του κράτους».

Από τη σύγκριση, μάλιστα, των τιμών που ισχύουν στα νοσοκομεία του δημόσιου

τομέα με τις αντίστοιχες του ιδιωτικού, προκύπτει, ότι σε μερικές περιπτώσεις,

η απόκλιση φθάνει το 80%.

Η μεγάλη αυτή διαφορά σημειώνεται κυρίως σε κλασικές ιατρικές πράξεις, όπως

μια γενική εξέταση αίματος, ενώ η μικρότερη απόκλιση, που είναι της τάξης του

20%, σημειώνεται στις τιμές των υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας, όπως μια

μαγνητική τομογραφία.

Όπως δείχνουν τα στοιχεία της έρευνας, τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα δέχονται

30 εκατομμύρια επισκέψεις κάθε χρόνο, ενώ το 20% των νοσηλευομένων προτιμά τις

ιδιωτικές κλινικές.

Την ίδια ώρα, το ΙΚΑ δέχεται 25 εκατομμύρια επισκέψεις, ενώ τα νοσοκομεία του

ΕΣΥ μόλις εννέα εκατομμύρια.

Το συνολικό ποσοστό των ιατρικών επισκέψεων που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο στον

ιδιωτικό τομέα είναι 40% και οι μισές απ’ αυτές τις επισκέψεις κατευθύνονται

προς την εξωνοσοκομειακή υψηλή τεχνολογία, δηλαδή τα διαγνωστικά κέντρα.

Η άμεση εισαγωγή

Οι ερευνητές αποδίδουν την εικόνα αυτή στο γεγονός ότι «τα τελευταία 30 χρόνια

η αύξηση του εισοδήματος έχει προκαλέσει πτώση της κατανάλωσης της

ασφαλιστικής κάλυψης και αύξηση της κατανάλωσης με ιδιωτικές πληρωμές.

Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες κάνουν χρήση της δημόσιας ασφάλισής τους μόνο

όταν έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη.

Ορισμένες καταναλώσεις στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι απολύτως αναγκαίες,

γι΄αυτό και οδηγούμαστε σε υπερκατανάλωση».

Όπως λέει στα «ΝΕΑ» και ο κ. Λυκούργος Λιαρόπουλος, «τα ιδιωτικά κέντρα έχουν

τα δικά τους τιμολόγια και πολύς κόσμος απευθύνεται σ΄αυτά γιατί εξασφαλίζουν

την άμεση εισαγωγή.

Το θέμα είναι ότι το κράτος δεν έχει σωστή τιμολογιακή πολιτική.

Ενώ υπάρχουν ολόκληρα πακέτα ρυθμίσεων για τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, δεν υπάρχει

καμιά ρύθμιση για τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Και δεν διερωτάται κανείς: πλούτισε

άραγε ο κόσμος τόσο πολύ ώστε να έχει τη δυνατότητα να καλύψει αυτά τα έξοδα

και να επωμιστεί αυτή τη διπλή επιβάρυνση;».

Άνετα και περιποιημένα δωμάτια για χοντρά πορτοφόλια

Τα δωμάτιά τους θυμίζουν συχνά ξενοδοχείο. Καθαρότερα, πιο όμορφα

διακοσμημένα, μέσα σε ευχάριστο γενικότερα περιβάλλον, απέναντι στα παλιά

χωρίς καθόλου διακόσμηση και κατειλημμένα μονίμως, είναι μακριά από κάθε

σύγκριση. Όμως, τα ιδιωτικά νοσοκομεία δεν έχουν εφημερίες.

«Ακόμα και με άλλες ιδιωτικές κλινικές να μας συγκρίνετε, είμαστε καλύτεροι.

Μπορεί το δωμάτιό μας να χρεώνεται 50.000 δρχ. τη βραδιά, όμως είναι

φρεσκοβαμμένο, με ντεκόρ και άνετο. Ξέρετε πόσες ιδιωτικές κλινικές, όχι τόσο

γνωστές όσο εμείς, χρεώνουν το ίδιο χωρίς να προσφέρουν ούτε στο μισό τη δική

μας ποιότητα», λέει ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων ιδιωτικού νοσοκομείου της

Κηφισίας.

Η περίφημη «ξενοδοχειακού τύπου» περίθαλψη αποτελεί ένα από τα ελκυστικότερα

στοιχεία για όσους αντέχει η τσέπη τους και όσους καλύπτονται από το Ταμείο

τους. Γιατί οι άλλοι…

Στο «Υγεία», παραδείγματος χάριν, υπάρχουν οκτώ διαφορετικές κατηγορίες

δωματίων: ξεκινώντας από την κατηγορία «απλό» τρίκλινο ανεβαίνει έως την

«προεδρική» σουίτα. Ενδιάμεσα υπάρχουν η «πρώτη θέση», το «λουξ», «σούπερ

λουξ», η «σμολ σουίτ» και η «κανονική» σουίτα.

Η μάχη κρίνεται και στην εμφάνιση, και εδώ τα ιδιωτικά νοσοκομεία έχουν

κερδίσει τις εντυπώσεις απέναντι στα υποβαθμισμένα αισθητικά και ταλαιπωρημένα

γενικώς δωμάτια των δημόσιων νοσοκομείων. Εκεί όπου το «ρουσφέτι» συχνά είναι

η μετακίνηση από το ράντζο του διαδρόμου σε ένα οκτάκλινο…