Ο αντάρτης έγινε επίσημος κι ο επίσημος, αντάρτης, στη Ρόδο. Και επίσημος

και αντάρτης και… τρίτος, που φέρνει κοντά τη Νέα Δημοκρατία και τον

Συνασπισμό, στη Δωδεκάνησο. Χωρίς χρίσμα έμεινε τελικά η Λέσβος, όπου

«εκσυγχρονιστές» στηρίζουν «προεδρικούς» και το αντίστροφο. Η Αριστερά κρατάει

το κλειδί στη Σάμο. Στη Χίο, «στοίχημα» για τον πρώην δήμαρχο αν θα γίνει και

νομάρχης. Και στις Κυκλάδες, οι δύο υποψηφιότητες του ’94 έγιναν… πέντε.

ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ


Το σίριαλ με τίτλο… «Το χρίσμα», διακόπηκε στη Νομαρχία Λέσβου, για το

ΠΑΣΟΚ, πριν προβληθεί το τελευταίο του επεισόδιο. Δύο στελέχη του, ο σημερινός

Αλέκος Μαθιέλλης και ο πρώην βουλευτής Δημήτρης Βουνάτσος, διεκδικούν

αμφότεροι την εκλογή, αλλά ουδείς μπορεί να χαρακτηρισθεί «αντάρτης»,

απλούστατα γιατί δεν υπάρχει… «επίσημος».

Η κόντρα των δύο συντρόφων – αντιπάλων, και των βουλευτών που τους στηρίζουν,

έχει παρελθόν, παρόν και αναπόφευκτα και μέλλον ­ έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα.

Έτσι, το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να μη δώσει το χρίσμα σε κανέναν, αφήνοντας την

τελική επιλογή… στον κυρίαρχο λαό της Λέσβου.

Ο κ. Μαθιέλλης, που ανήκει στους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζεται από

τον «προεδρικό» βουλευτή του νησιού, Νίκο Σηφουνάκη, ενώ από την εσωκομματική

αντιπολίτευση ο Δημήτρης Βουνάτσος έχει με το μέρος του τον δεύτερο βουλευτή,

τον εκσυγχρονιστή Φραγκλίνο Παπαδέλλη, και τη στήριξη του ΔΗΚΚΙ.

Η μάχη στη γραφική και ιστορική Λέσβο, όπου ο κόσμος εμφανίζεται διασπασμένος

σε… έξι κομμάτια, γίνεται ακόμα σκληρότερη, λόγω της συμμετοχής στις εκλογές

άλλων τεσσάρων υποψηφίων.

Δύο εξ αυτών προέρχονται από το χώρο της Ν.Δ.: ο έχων το χρίσμα Γιάννης

Γιανέλλης, πρώην βουλευτής, και ο «αντάρτης» Τηλέμαχος Παλαιολόγος. Η Αριστερά

κατεβάζει τους δικούς της υποψηφίους: τον Βαγγέλη Παλαιολόγο το ΚΚΕ, και τον

Παναγιώτη Μυριτζή ο Συνασπισμός.

Κόντρα στο ΠΑΣΟΚ για τη Νομαρχία Λέσβου. Κόντρα και για τον Δήμο Μυτιλήνης.

Υποψήφιοι δύο και σ’ αυτήν την περίπτωση. Μόνον που υπάρχει ο «χρισματούχος»,

ο σημερινός δήμαρχος Θόδωρος Χοχλάκας, και ο «αντάρτης» ­ προσφάτως διαγραφείς

από τη Χαριλάου Τρικούπη ­ Θανάσης Γιακαλής, πρώην περιφερειάρχης με τον οποίο

συντάχθηκε το ΚΚΕ. Τον κ. Χοχλάκα υποστηρίζουν Σηφουνάκης, Παπαδέλλης και

Βουνάτσος, ενώ τον κ. Γιακαλή, ο Α. Μαθιέλλης. Πάντως, ο κ. Σηφουνάκης

διαφώνησε δημοσίως με τη διαγραφή Γιακαλή.

ΣΤΗ ΣΑΜΟ


Η Αριστερά κρατάει εδώ το κλειδί στο χέρι της για το ποιος εκ των δύο θα

εκλεγεί νομάρχης: ο σημερινός, Πυθαγόρας Βαρδίκος (ΠΑΣΟΚ) ­ που σε σχέση με το

’94 έχασε τη στήριξη του ΣΥΝ (κατεβάζει τον υποστηριζόμενο και από το ΔΗΚΚΙ Κ.

Βλασιάδη) ­ ή ο αντίπαλός του και στις εκλογές του ’94 Θαλής Θαλασσινός (Ν.Δ.

– Πολιτική Άνοιξη); Υποψήφιος του ΚΚΕ ο Γ. Πασαγιάννης (16,77% το ’94).

Στην πρωτεύουσα του νομού τέσσερις υποψήφιοι διεκδικούν το χρίσμα του δημάρχου

Βαθέος που προήλθε από τη συνένωση του Δήμου Σαμιέων με 8 κοινότητες ­ εξ

αυτών, η κ. Πόπη Ροσέτου είναι σύζυγος του υποψηφίου νομάρχη Κώστα Βλασιάδη

ΣΤΗ ΧΙΟ


Ο επί πολλά χρόνια επιτυχημένος δήμαρχος της Χίου Γιάννης Μπουμπάρης (ΠΑΣΟΚ),

θα διεκδικήσει φέτος για δεύτερη φορά τη νομαρχία με αντίπαλο τον σημερινό

νομάρχη Γιώργο Καλουτά (Ν.Δ.), που σε σχέση με το ’94 έχασε τη στήριξη της

Πολιτικής Άνοιξης.

Στα «συν» του κ. Μπουμπάρη, φέτος καταγράφονται η στήριξη και από τον

Συνασπισμό (στις προηγούμενες εκλογές κατέβασε δικό του υποψήφιο, που πήρε

4,26%) και η έλλειψη «αντάρτη» από το χώρο του ΠΑΣΟΚ (το ’94 ο κ. Ν. Μαμούνης

συγκέντρωσε 10,77%).

Δύο ακόμη υποψήφιοι, ο Νίκος Γιόμελος (ΚΚΕ) και ο Μιχάλης Τυρής (ΔΗΚΚΙ)

συμμετέχουν, για να καταμετρήσουν τη δύναμη των κομμάτων που τους στηρίζουν.

Σκληρή μάχη στον δήμο της Χίου, όπου ο σημερινός δήμαρχος Γιώργος Βαρκάρης,

πήρε και πάλι ­ αν και αμφισβητήθηκε κατά τη διάρκεια της 4ετίας ­ από το

ΠΑΣΟΚ το χρίσμα και διεκδικεί με τη στήριξη και του Συνασπισμού άλλη μια τετραετία.

Ο κ. Βαρκάρης, εκτός από τον ισχυρό παράγοντα της περιοχής Πέτρο Πανταλάρα

(Ν.Δ.), έχει να αντιμετωπίσει και τον «αντάρτη» του ΠΑΣΟΚ ­ και υποστηριζόμενο

από το ΔΗΚΚΙ ­ Πέτρο Ντομάτα. Ανθυποψήφιοι είναι ακόμη ο συνταξιούχος ναυτικός

Γιάννης Ζωφός (ΚΚΕ) και ο ανεξάρτητος Λεωνίδας Κωστάλας.

ΣΤΗ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟ


Ούτε η Δωδεκάνησος, με το υψηλό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ (51,48% στις εθνικές εκλογές

του ’96), ξέφυγε από τον κανόνα…

Στους τέσσερις, όλους κι όλους, υποψήφιους, που διεκδικούν τη νομαρχία, οι

τρεις προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Ο «επίσημος» Γιάννης Παρασκευάς και

έχων την υποστήριξη των δύο εκ των τριών βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος,

των κ.κ. Κ. Σκανδαλίδη και Β. Παπανικόλα. Ο «αντάρτης» Φώτης Κωστόπουλος, που

όταν είδε ότι «δεν του έβγαιναν τα κουκιά» στις εσωκομματικές διαδικασίες,

ανήγγειλε «αυτόνομη κάθοδο». Κάθοδο, που έσπευσαν να στηρίξουν το ΔΗΚΚΙ και η

Πολιτική Άνοιξη. Είναι κρυφό μυστικό, στη Δωδεκάνησο, ότι η συμμετοχή του κ.

Κωστόπουλου στις εκλογές ευνοήθηκε από τον τρίτο βουλευτή Κοσμά Σφυρίου, ο

οποίος στις δημόσιες δηλώσεις του δεν στηρίζει τον Παρασκευά, ούτε

τοποθετείται ανοιχτά υπέρ του Κωστόπουλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγες

μέρες πριν, ο γραμματέας της Ν.Ε. Δωδεκαννήσου Β. Σταυριανός ζήτησε δημόσια

από τον κ. Σφυρίου… «να πει, επιτέλους, ποιον στηρίζει».

Ο τρίτος υποψήφιος, Σάββας Καραγιάννης, πρώην βουλευτής της ΕΔΗΚ και δύο

τετραετίες δήμαρχος Ρόδου με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, διεκδικεί τη νομαρχία

στηριζόμενος από τη «συμμαχία Ν.Δ.-ΣΥΝ» που συστάθηκε πάνω στην… τριχοτόμηση

του ΠΑΣΟΚ.

Στην πόλη της Ρόδου και στα δημοτικά της πράγματα, πάρτε το σκηνικό του ’94,

αντιστρέψτε το, και θα έχετε την εικόνα σήμερα.

Ο τότε «αντάρτης» του ΠΑΣΟΚ ­ και δήμαρχος ­ Γιώργος Γιαννόπουλος, έγινε

«επίσημος» (με τον ΣΥΝ να διατηρεί την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό του) και ο

τότε «επίσημος» Μάνος Κόκκινος έγινε σήμερα «αντάρτης», στηριζόμενος από ΔΗΚΚΙ

και ΚΚΕ.

Οι τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ παραμέρισαν τις διαφορές τους στη νομαρχία και

ομονοούν στο πρόσωπο Γιαννόπουλου.

Από τη Ν.Δ. υποψήφιος κατεβαίνει ο Νίκος Χαραλάμπης.

ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ


Οι «μονομάχοι» του α’ γύρου των εκλογών του ’94 κατεβαίνουν και πάλι στον

αγώνα. Μόνο που αυτή τη φορά, τρεις ακόμη ανθυποψήφιοι απειλούν να μεταθέσουν

την εκλογή στον β’ γύρο.

Ο σημερινός νομάρχης Π. Ρήγας (ΠΑΣΟΚ) έχασε τη στήριξη του ΣΥΝ, που κατεβάζει

τον δικό του υποψήφιο (Ν. Συρμαλένιος). Ο αντίπαλός του Ι. Μανούσος (Ν.Δ.)

κέρδισε τη στήριξη και της Πολιτικής Άνοιξης. Με ξεχωριστές υποψηφιότητες ­

αυτές των κ.κ. Ε. Σιγάλα και Ε. Μπάλλα ­ κατεβαίνουν, αντιστοίχως, το ΚΚΕ και

το ΔΗΚΚΙ.

Αντιθέτως, μείωση κατά ένα των υποψηφίων για τη δημαρχία έχουμε στην

Ερμούπολη. Τίποτα δεν άλλαξε για τον σημερινό δήμαρχο Ι. Δεκαβάλα, που

εξακολουθεί να έχει τη στήριξη ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ. Η Ν.Δ. «εγκατέλειψε» τον υποψήφιο

του ’94 Γ. Ψιλόπουλο και στηρίζει μαζί με το ΔΗΚΚΙ τον Γ. Λεονταρίτη, που στις

προηγούμενες εκλογές υποστηρίχτηκε από την «Άνοιξη» και το ΚΚΕ. Κόμματα που

εφέτος δεν δήλωσαν την προτίμησή τους προς κανέναν υποψήφιο.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ νομοί που αποτελούν την περιφέρεια του Βόρειου Αιγαίου (Λέσβος, Χίος,

Σάμος), όπως και τα δύο πολυνησιωτικά συμπλέγματα (Κυκλάδες, Δωδεκάνησα) που

συγκροτούν την περιφέρεια του Νότιου Αιγαίου, παρά τη γεωγραφική ομοιομορφία

και τα κοινά χαρακτηριστικά τους, παρουσιάζουν σημαντικές ανομοιογένειες όσον

αφορά τις κομματικές προτιμήσεις και κυρίως την πολιτική τους παράδοση.

Κρίσιμο στοιχείο από την άποψη αυτή αποτελεί η διαφορετική διαδικασία

διαμόρφωσης των πολιτικών ταυτοτήτων ­ οι Κυκλάδες, τμήμα της Παλαιάς Ελλάδας,

ήταν, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, μια από τις συντηρητικότερες

περιοχές της χώρας, ενώ αντίθετα τα Δωδεκάνησα, που ενσωματώθηκαν τελευταία

στην Ελλάδα, αποτέλεσαν προπύργιο των κεντρώων κομμάτων ­ καθώς επίσης και η

τελείως άνιση δυναμική που χαρακτήρισε την ανάπτυξη της Αριστεράς.

Έτσι, η παρουσία μιας ισχυρής Αριστεράς στουν Νομούς Λέσβου και Σάμου (ΚΚΕ και

ΣΥΝ συγκέντρωσαν, αθροιστικά, το 1996, περίπου 20% των ψήφων) την καθιστά

ρυθμιστικό παράγοντα για τις τοπικές πολιτικές εξελίξεις. Ιδιαίτερα μάλιστα

στη Λέσβο, όπου οι οξύτατες αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ ­ και οι

οποίες δεν συναρτώνται με αντίστοιχες διαφοροποιήσεις εθνικού επιπέδου ­ έχουν

δημιουργήσει τις συνθήκες για έναν απόλυτα ανοιχτό και απρόβλεπτο εκλογικό

ανταγωνισμό τόσο για τη νομαρχία, όσο και για τον Δήμο της Μυτιλήνης.

Αντίθετα, στη Χίο και τις Κυκλάδες, η αντιπαράθεση ­ τόσο για τη νομαρχία, όσο

και για τη δημαρχία της πρωτεύουσας ­ έχει έναν σαφέστατα δικομματικό

χαρακτήρα, αρκετά πάντως προσωποποιημένο, όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι

η Ν.Δ., το 1994, κέρδισε τη Νομαρχία Χίου (όπου το συνολικό ποσοστό της είναι

κάτω του 40%), ενώ έχασε στις Κυκλάδες καθώς και στους Δήμους Χίου και

Ερμούπολης, όπου διαθέτει σαφώς μεγαλύτερη δύναμη.

Τα Δωδεκάνησα, τέλος, είναι ο μόνος νομός της χώρας (εκτός Κρήτης), όπου το

ΠΑΣΟΚ, σχεδόν πάντα, ξεπερνά το όριο της απόλυτης πλειοψηφίας (ελάχιστο

ποσοστό του, για την περίοδο από το 1981 και μετά, το 49,6% που συγκέντρωσε

τον Ιούνιο του 1989).

Ίσως γι’ αυτό και οι τρεις κυριότεροι υποψήφιοι, σήμερα, νομάρχες προέρχονται

από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ: ο ένας με επίσημο χρίσμα, ο δεύτερος με την υποστήριξη

τοπικού βουλευτή και ο τρίτος με τη στήριξη μιας ιδιόμορφης τοπικής συμμαχίας,

όπου μετέχουν η Ν.Δ. και ο ΣΥΝ.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ των βουλευτικών εκλογών στους πίνακες που δημοσιεύονται έχουν

υπολογιστεί με βάση τα νέα όρια των δήμων, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από την

εφαρμογή του «Καποδίστρια». Στη στατιστική επεξεργασία των πινάκων

συνεργάστηκαν και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές Γιάννης Κωνσταντινίδης, Γιάννης

Μάντζιος και Χρίστος Τσίμπος.

Σχόλια
Γράψτε το σχόλιό σας
50 /50
2000 /2000
Όροι Χρήσης. Το site προστατεύεται από reCAPTCHA, ισχύουν Πολιτική Απορρήτου & Όροι Χρήσης της Google.