|
|
Τα πρόσφατα γεγονότα στη Ν.Δ. ανέδειξαν για μια ακόμα φορά την κυριαρχία
αναχρονιστικών «στερεοτύπων» στον ελληνικό δημόσιο λόγο. Κι ας ζούμε στην
εποχή του «εκσυγχρονισμού»…
Ακούσαμε, για παράδειγμα, θρήνους για το «τέλος των μεγάλων κομμάτων». Όμως,
τα μεγάλα κόμματα δεν δημιουργούνται για πάντα. Στη δημοκρατία τίποτε δεν
υπάρχει «για πάντα». Μόνον ολοκληρωτικά καθεστώτα φαντάζονται την κυριαρχία
τους «αιώνια». Η έννοια της «αιωνιότητας» είναι ασυμβίβαστη με τη ζωντάνια της
δημοκρατίας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο πρεσβύτερος, ίδρυσε δύο νέα κόμματα
ο ίδιος (ΕΡΕ και Ν.Δ.). Το μεγάλο Φιλελεύθερο Κόμμα του Ελευθερίου Βενιζέλου
συρρικνώθηκε μέχρις ανυπαρξίας μεταπολεμικώς, για να το διαδεχθεί μόλις το
1961 η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου. Την οποία διαδέχθηκε
μεταπολιτευτικώς το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Όντως, το δικομματικό σύστημα
έχει ανάγκη από μεγάλα κόμματα εξουσίας. Δεν έχει ανάγκη από «αιώνια» κόμματα εξουσίας…
* Αν ένα μεγάλο κόμμα «δεν τραβάει» πια, ανοίγει ο δρόμος για την
αντικατάστασή του από ένα άλλο επίσης μεγάλο κόμμα. Είναι φανερό ότι η
Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια «δεν τραβούσε» ούτε ως κυβέρνηση ούτε ως
αντιπολίτευση. Εσχάτως, μάλιστα, παρατηρείται το παράδοξο, η κυβέρνηση Σημίτη
να υφίσταται την πιο σκληρή κριτική μέσα από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και την πιο
φανατική στήριξη από… ηγετικά στελέχη της Ν.Δ!
Με κατάληξη τις τελευταίες διαγραφές στη Ν.Δ., όπου ομολογήθηκε ότι, χρόνια
τώρα, κάποιοι εκλέγονταν με την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά…
«αλληθώριζαν» προς τον κ. Σημίτη! Προφανώς, με τη σημερινή μορφή της η Ν.Δ.
«δεν τραβάει». Αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι «θα διαλυθεί». Απλώς, αν δεν
ανασυγκροτηθεί ως παράταξη, ο πολιτικός της ρόλος θα συρρικνωθεί. Κι αυτό
μάλλον το έχει αντιληφθεί ο κ. Καραμανλής ο νεώτερος…
Όμως και το ΠΑΣΟΚ «δεν τραβάει». Διότι οι σημαντικότερες δυνάμεις που «εκ
πεποιθήσεως» στηρίζουν την πολιτική Σημίτη βρίσκονται… εκτός ΠΑΣΟΚ! Ενώ οι
σημαντικότερες δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ «ανδρώθηκαν» οικοδομώντας όλα εκείνα τα
οποία ο κ. Σημίτης καλώς ή κακώς προσπαθεί σήμερα να… κατεδαφίσει.
Άλλαξαν οι καιροί; Όχι μόνο. Άλλαξαν και οι ιδέες, οι αρχές, οι πολιτικές
επιλογές. Και οι «νέες ιδέες» χρειάζονται νέο κόμμα. Ο κ. Σημίτης μάλλον το
έχει κατανοήσει αυτό κι ας μην το ομολογεί δημόσια, ακόμα τουλάχιστον…
* Τέλος, ακούσαμε «θρήνους» για το πλήγμα που επέφεραν οι τελευταίες διαγραφές
της Ν.Δ. στην πολυσυλλεκτικότητα του κόμματος. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε
κάποιους ότι το πιο ισχυρό, μαζικό, ανθεκτικό και αυθεντικά πολυσυλλεκτικό
κόμμα το ΠΑΣΟΚ το δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, παρά το όργιο των
διαγραφών στις οποίες επιδόθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος της αρχηγικής
σταδιοδρομίας του. Για την ακρίβεια, κατάφερε να φτιάξει ένα ισχυρό
πολυσυλλεκτικό κόμμα, όχι παρά τις διαγραφές, αλλά εξαιτίας των διαγραφών!
Γιατί η πολυσυλλεκτικότητα δεν είναι… «ξέφραγο αμπέλι». Έχει όρια και θέτει
όρια αλλιώς δεν μπορεί να λειτουργήσει. Η πολυσυλλεκτικότητα δεν «αλιεύει»
απλώς από παντού υποχρεωτικά συνθέτει όσα ενσωματώνει. Αν δεν μπορεί να
συνθέσει, τότε οι «συνιστώσες» της λειτουργούν διαλυτικά. Παράγουν αδυναμία,
δεν αθροίζουν δύναμη. Οπότε οι διαγραφές είναι «μια κάποια λύση»…
Ο Κώστας Καραμανλής θα έχει προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στην παράταξή του, αν
όχι απλώς «ξεκαθαρίσει» το κόμμα του απ’ όσους «στραβοκοιτάνε» προς τον κ.
Σημίτη, αλλά και αν σημάνει «προσκλητήριο» των αντι-Σημιτικών δυνάμεων εκτός
του κόμματός του. Άλλωστε, αν δεν σπεύσει να το κάνει, θα τον προλάβει, σε
ανάλογο εγχείρημα, ο κ. Σημίτης: Ο οποίος έχει ήδη κατανοήσει ότι οι δυνάμεις
που τον υποστηρίζουν αραιώνουν μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά πληθαίνουν εκτός ΠΑΣΟΚ.
Ούτε ο κ. Καραμανλής ούτε ο κ. Σημίτης χρειάζεται να «ανακαλύψουν τον τροχό».
Πριν από αυτούς το έχουν «διδάξει» ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος, το
1956 και το 1974, ο Γεώργιος Παπανδρέου το 1961 και ο Ανδρέας Παπανδρέου το
1974: Όταν αλλάζουν οι συνθήκες, μεγάλα και ισχυρά κόμματα μπορούν να είναι
μόνο τα νέα κόμματα. Περιττεύουν, λοιπόν, οι «θρήνοι» για τα παλαιά κόμματα
που ξεπεράστηκαν. Χρειαζόμαστε νέα κόμματα εξουσίας! Κι όποιος πάρει πρώτος
την πρωτοβουλία θα κερδίσει…
Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι δημοσιογράφος – οικονομολόγος