Με ισχυρή επικριτική άποψη για το «δημοσιοϋπαλληλικό» πνεύμα που εμπότισε τα επαγγελματικά ήθη των νέων της ηλικίας της εμφανίζεται στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη η νεαρή Αθηνά Μπασιούκα, της οποίας οι έντονοι κοινωνικοί προβληματισμοί είχαν βρει πεδίο έκφρασης και παλαιότερα στη Βουλή των Εφήβων, στην οποία είχε συμμετάσχει μία δεκαετία και πλέον νωρίτερα.

Το κορίτσι που βρέθηκε σε τηλεπαράθυρο με απευθείας σύνδεση το υποδέχθηκε ο Γιώργος Παπαδάκης με τον πληθωρικό ενθουσιασμό με τον οποίο κομπλιμεντάρει η τηλεόραση των φτασμένων και έμπειρων τηλεαστέρων τα νιάτα, ιδίως εκείνα που εμφανίζονται να διαθέτουν λόγο και σκέψη, λες και κάτι τέτοιο αποτελεί έκπληξη. Αντίληψη, φυσικά, που επιβεβαιώνει το πόσο έχουν συνθλίψει την εικόνα των νέων τα μιντιακά στερεότυπα, που είτε τους παρουσιάζουν σαν ρέμπελους, χαραμοφάηδες και μπαχαλάκηδες, είτε υποκλίνονται σαν μαγεμένοι μπροστά σε οποιονδήποτε νέο εμφανιστεί ως φυσιολογικός, με σκέψη, λόγο, άποψη και δραστηριότητα κοινωνική και επαγγελματική.

Ανάμεσα στα δυο, η Αθηνά, συγγραφέας ανοιχτής επιστολής προς τους συνομήλικούς της, επιχειρεί με ωριμότητα να ισορροπήσει για να εκφράσει την άποψή της για τα αρνητικά στοιχεία της γενιάς της, που ήταν ότι επιδίωξαν την «ασφάλεια του Δημοσίου».

Απλώς επιβεβαίωσε, ένα παιδί που μεγάλωσε στην εποχή του εφιάλτη του βολέματος, ο οποίος είχε βρει οπαδούς σε γονείς και τέκνα στις δύο δεκαετίες που προηγήθηκαν, αυτό που υπήρξε η πικρή διαπίστωση όλων μας, όταν η αιφνίδια διακοπή της δημοσιοϋπαλληλικής ελπίδας, καθώς η κρίση αποκάλυψε τα οικονομικώς στενά όρια του κράτους, προκάλεσε εκρηκτικούς, κοινωνικούς σπασμούς. Αποκάλυψε η Αθηνά αυτό που είχαμε έντρομοι ακούσει πλειστάκις από μαθητές ή φοιτητές, ότι έχουν όνειρο μια θέση στο Δημόσιο.

Με ωραίο λόγο και ευκρινή επιχειρήματα το κορίτσι από τον Βόλο, που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα της, επιχειρεί να αναπτύξει ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά προβλήματα. Δεν προλαβαίνει, της πέφτει το μικρόφωνο, διακόπτει, ξανασυνεχίζει με άνεση στον φακό, όπως όλοι εκείνοι που έχουν το θάρρος της δικής τους γνώμης. Αυτό όμως εντυπωσιάζει περισσότερο απ’ όλα τον παρουσιαστή, ο οποίος εν είδει κομπλιμέντου προσθέτει στα προηγούμενα και το κορυφαίο, κατά την άποψή του, «σε βλέπω σε λίγο καιρό με τη δική σου τηλεοπτική εκπομπή».

Αν όνειδος για τον τόπο ήταν η καθήλωση των νιάτων στο μίζερο «όνειρο» μιας δημοσιοϋπαλληλικής επαγγελματικής αποκατάστασης, τι διαφορετικό είναι ο εγκλωβισμός τους στα τηλεοπτικά πρότυπα, σύμφωνα με τα οποία το απόγειο του σουξέ είναι να ‘χει κάποιος δική του εκπομπή. Από τον έναν κορσέ στον άλλον.

Θέμα πολύ διδακτικό

Αφιέρωμα έχει ετοιμάσει συνεργάτης της Ελένης, στο «Ελένη» φυσικά, για τους δικτάτορες που ξεκίνησαν να «σώσουν τον λαό» και κατέληξαν να τον βασανίζουν, με αποτέλεσμα να έχουν φρικτό – εκδικητικό – τέλος, όπως ο Καντάφι. Ενδιαφέρουσα επιλογή, χρήσιμη για τους θεατές του απομεσήμερου. Παρεμβαίνουν, βέβαια, οι ερωτήσεις της Ελένης. Απορεί «τι παθαίνουν όλοι αυτοί, που ξεκινούν με τόσο καλές προθέσεις και μετά γίνονται δικτάτορες και βασανίζουν κόσμο;». Τι τους συμβαίνει; Ο,τι παθαίνουν και οι σταρ, της λέει ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος που έχει πάντα υπομονή για τις απορίες της Ελένης και της απαντάει με μεγάλη σοβαρότητα. Οπως εκείνοι κυνηγούν τη φήμη, έτσι και οι δικτάτορες παθιάζονται με την εξουσία. Ωραίο θέμα και πολύ διδακτικό. Οχι γιατί κινδυνεύουμε από δικτάτορες, αλλά από παθιασμένους κυνηγούς φήμης και τηλεαστέρες που είναι βέβαιοι ότι προσφέρουν στο κοινό τον εαυτό τους ως την υψίστη ψυχαγωγική απόλαυση και ιδανικό πρότυπο των παιδιών του, πάσχοντας από παρόμοια τύφλωση – όσο να ‘ναι, κάτι ξέρουμε. Δεν κινδυνεύουν βέβαια από οργή λαού, αλλά από αδιαφορία λόγω πλήξης που δεν είναι και ό,τι καλύτερο.

Τελευταία Νέα