Η παράσταση «ΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΟΙΝΟ» υπήρξε σκάνδαλο (1966, Φρανκφούρτη). Μετά την παράσταση συγγραφέας και ηθοποιοί κατέληξαν στη φυλακή. Οι αντιδράσεις του κοινού υπήρξαν ποικίλες: γέλια, αυτοσχέδιες παρεμβάσεις, στο τέλος σφυρίγματα και ζητωκραυγές, αλλά μερικοί προσβεβλημένοι κάλεσαν την αστυνομία. Καμία σχέση δηλαδή με την πολιτισμένη ατμόσφαιρα του ΠΑΛΛΑΣ και τις παγωμένες και αμήχανες φάτσες του εξώστη. Θα μπορούσε ο ομιλητής μαζί με το κοινό της πλατείας να τους έχει φωνάξει «ΟΥΣΤ!» ή ακόμη και να τους έχει κρεμάσει μια ταμπέλα από εκείνες του Ν. 4000 περί τεντιμποϊσμού που να γράφει: «Είμαι τιποτένιος φραξιονιστής».
Αν ήθελε κάποιον να του οργανώνει την αποδοκιμασία της πλατείας, θα είχα ευχαρίστως προστρέξει. Πάντως πλάκα είχε … Θα συμφωνούσα σε αρκετά που είπε, έστω με χρονοκαθυστέρηση, όπως: δημοκρατική παράταξη, πατριωτική Αριστερά, νέα Μεταπολίτευση, αυτοοργάνωση, κινήματα και πρωτοβουλίες βάσης, πως επείγει η άμεση συγκρότηση εναλλακτικής, αλλιώς η οργή των κινημάτων θα θρέψει την Ακροδεξιά. Τα έλεγε κι ο Ανδρέας, αλλά για να τα υλοποιήσει χρειάστηκε επτά χρόνια φαγούρας και όχι επτά χρόνια φιγούρας. Πάντως είχε μια νοσταλγία… Εξαίρεσε εαυτόν της παθολογίας που διαπόμπευε, ενώ οι εξόριστοι του εξώστη ήταν όλοι τους παιδιά του. Τους εισήγαγε ο ίδιος στο πολιτικό σύστημα όπου μετέχουν ενθουσιωδώς και που όντως είναι τμήμα του άθλιου κλεπτοκρατικού καθεστώτος.
Πως αποτελούν και πάλι το προνομιακό κοινό του κι ενώ τους βρίζει, αυτοί ακολουθούν ως σκυλάκια του Παβλόφ; Μήπως γιατί είναι ο Παβλόφ κι όχι ο Χάντκε; Οικτίρει όσους ενσωματώθηκαν στο σύστημα, ενώ πλασάρεται πλέον ως η εθνική εφεδρεία που θα το σώσει ενώ θα έπρεπε να το αποτελειώσει;
Στο κοινό της αίθουσας πολλοί περίμεναν να δουν τον νέο σοσιαλδημοκράτη που θα σώσει ό,τι σώζεται. Το κοινό των μπλόκων ζητεί κάποιον για να ηγηθεί με τις αρετές του παλιού Τσίπρα κι ο ίδιος κλείνει το μάτι στο κλυδωνιζόμενο σύστημα ότι διαθέτει την τεχνογνωσία του τέως μπαχαλάκια πολύ χρήσιμη σ’ ένα ρόλο Κιγκινάτου; Με τόση ετερογονία των σκοπών παραμπερδεύομαι κι η ηλικία μου δεν επιτρέπει τις συγχύσεις, οπότε γλίτωσα και την ατίμωση του εξώστη…
Ο Θανάσης Οικονόμου είναι πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
