Διαβάζω σε δόσεις το περιεχόμενο του βιβλίου που υπογράφει ο Αλέξης Τσίπρας, όπως κομματιαστά δίνεται στη δημοσιότητα, σαν διαφημιστικό τυράκι για media victims ποντικάκια. Είναι, λέει, ένας από τους τρόπους του rebranding, του επαναλανσαρίσματος του πρώην πρωθυπουργού, στόχος του οποίου είναι να φτιάξει νέο κόμμα, που πολλοί το τοποθετούν στον χώρο της Κεντροαριστεράς (ό,τι κι αν συμβαίνει αυτός ο όρος).
Αλλά βλέποντας τα κείμενα που, όταν δεν κοροϊδεύουν συνεργάτες του, απλώς επιβεβαιώνουν κάθε είδους φενάκη του Τσίπρα και του περιβάλλοντός του, αναρωτιέμαι, για ποιο λόγο έπρεπε να γραφτεί ένα «τούβλο» (με την έννοια του όγκου του βιβλίου) για να επιβεβαιώσει όσα λέγαμε τότε. Τι είδους επαναλανσάρισμα είναι αυτό όταν οι αναγνώσεις του κυβερνητικού παρελθόντος του Τσίπρα, και των κορυφαίων επιλογών του με τις οποίες πορευτήκαμε έντρομοι για καιρό, αποδεικνύονται όσο επιπόλαιες και καταστροφικές επισημαίναμε και τότε, μέσ’ στον τρόμο μας;
Χθες, ας πούμε, μάθαμε πώς προετοίμασε τη γερμανίδα καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ, για την απόφασή του για δημοψήφισμα. Τον είδε, λέει, η Μέρκελ σε μια Σύνοδο Κορυφής, ενώ ακόμα κρατούσε αυτό που ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης έλεγαν διαπραγμάτευση, αλλά απλώς ήταν κωλυσιεργία και σε δουλειά να βρισκόμαστε. Επειδή όμως η Μέρκελ έβλεπε την κωλυσιεργία και επειδή κάτι είχε ψυλλιαστεί, ότι θα προσπαθήσει να αιφνιδιάσει τους Ευρωπαίους (αλλά, στην πραγματικότητα, αναρωτιόταν τι τέχνασμα θα σκαρφιστεί για να πάρει ακόμα μια παράταση), πήγε, τον βρήκε και τον ρώτησε αν θα αποφασίσει να κλείσει αυτό που έλεγε διαπραγμάτευση. Τότε λέει ο Τσίπρας της απάντησε: «Δεν αποφασίζω μόνος μου. Εχω και Υπουργικό Συμβούλιο. Θα συνεδριάσουμε και θα σου απαντήσω». Πολλές λέξεις για να τις πει όλες μαζί στα ξένα, όπως τα μιλούσε ο συγκεκριμένος, αλλά ας υποθέσουμε ότι χρησιμοποίησε και χειρονομίες οπότε της έδωσε να καταλάβει.
Το ίδιο βράδυ, από την Αθήνα, είπε σε τηλεφωνική επικοινωνία, στη Μέρκελ και στον γάλλο πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, για το δημοψήφισμα. Η Μέρκελ, λέει, ξαφνιάστηκε, και τον ρώτησε αν θα παροτρύνει τους Ελληνες να ψηφίσουν ΝΑΙ. Της είπε ότι δεν έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τους Ελληνες να ψηφίσουν μια άδικη πρόταση και τη διαβεβαίωσε πως ό,τι ψηφίσουν θα το σεβαστεί. Εκείνη πρέπει να φρίκαρε, αλλά ο Τσίπρας ήταν πολύ χαρούμενος που πήγαινε κόντρα στη λογική. Ζήτησε μάλιστα να παραταθεί για μερικές ημέρες η χρηματοδότηση της οικονομίας μας από το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας, αίτημα που δεν έγινε δεκτό. Ετσι πήγαμε στο δημοψήφισμα, με κλειστές τις τράπεζες. Αλλά ο Τσίπρας ακόμα χαίρεται επειδή «και μόνο η αναγγελία του δημοψηφίσματος λειτούργησε ως καταλύτης για νέες καλύτερες συνθήκες στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης».
Ποιες ήταν οι καλύτερες συνθήκες; Καμία! Ακόμα δεν το έχει καταλάβει ή μας περνάει για ηλίθιους; Το ΟΧΙ κέρδισε συντριπτικά το δημοψήφισμα, οι συριζαίοι πανηγύρισαν στο Σύνταγμα και την άλλη μέρα οι δικοί τους άρχισαν να ψάχνουν τους Ευρωπαίους και να τους παρακαλάνε να μη μας πετάξουν από την Ευρώπη. Αλλο που δεν ήθελαν αυτοί. Η Ελλάδα υπέγραψε άρον άρον ένα ακόμα μνημόνιο, φεσωθήκαμε ακόμα εκατό δισεκατομμύρια και, κάπου εκεί, ο Τσίπρας προσγειώθηκε στα ζόρια της πραγματικότητας. Κατεβάζοντας το κεφάλι και κάνοντας, επί τέσσερα χρόνα ό,τι του έλεγαν αυτοί με τους οποίους παρίστανε ότι έκανε περήφανη διαπραγμάτευση – και προσπάθησε να ανατάξει την οικονομία με τον Κατρούγκαλο και την κοινωνική πρόνοια με τον Χαϊκάλη.
Περιμένω το επόμενο παραμύθι.
ΕΛΤΑ: καμία προετοιμασία;
Βρέθηκα χθες στα ΕΛΤΑ της οδού Αιόλου. Εκεί όπου μεταφέρονται διάφορες υπηρεσίες άλλων καταστημάτων τα οποία ήδη έχουν κλείσει. Λυπήθηκα πολύ, επειδή έμπειροι και πρόθυμοι υπάλληλοι προσπαθούσαν να βρουν άκρη με διάφορους ταλαίπωρους που έπεσαν στην ανάγκη τους. Τη μισή ώρα που έμεινα στην αναμονή, πρέπει να το πω, δεν εξυπηρετήθηκε κανείς! Δέματα ή συστημένα γράμματα δεν βρίσκονταν, η γκρίνια μεγάλωνε και οι πελάτες έφευγαν απογοητευμένοι. Ενας κουρασμένος άνθρωπος ήθελε να ταχυδρομήσει μεγάλο αριθμό ενός εντύπου, για την αποστολή του οποίου είχε υπογράψει σύμβαση. Του εξήγησαν ότι έπρεπε να κάνει νέα αίτηση, επειδή η σύμβαση υπήρχε στον υπολογιστή του γραφείου που έκλεισε, αλλά δεν υπήρχε σε δίκτυο. Πότε θα παραδοθούν οι φάκελοι. Σε μερικές μέρες βλέπουμε.
Είμαι από εκείνους που υποστηρίζουν τη συρρίκνωση του δικτύου των ΕΛΤΑ και την ανασυγκρότησή του, σύμφωνα με τις αλλαγές της κοινωνίας. Αλλά έμεινα με ανοιχτό το στόμα επειδή, ενώ το ανέμεναν, δεν είχε γίνει καμία προετοιμασία γι’ αυτό. Και επειδή τα Ταχυδρομεία δεν εκσυγχρονίστηκαν ούτε στα βασικά. Πώς είναι δυνατόν να μην είναι οργανωμένες οι υπηρεσίες τους σε ένα δίκτυο προσβάσιμο στους αρμόδιους υπαλλήλους τους; Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται η αλληλογραφία με τόση περιφρόνηση για όσους, έστω λίγους, τη χρειάζονται;
Χωρίς οργάνωση, με άθλιες συνθήκες λειτουργίας, είναι εύλογο οι πελάτες να εξοργίζονται. Κι αυτοί ψηφίζουν.
