Σχεδόν σε όλα τα φωτογραφικά στιγμιότυπα από την αίθουσα που συνεδρίασε η Πολιτική Γραμματεία Συνεδρίου ο αρχηγός του κόμματος ήταν χαμογελαστός – ακόμη και σε εκείνα στα οποία οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους απαθανατίστηκαν από ανέκφραστοι μέχρι σκυθρωποί. Στο ύφος του, θα μπορούσε να ισχυριστεί ένας υποστηρικτής του, αποτυπώθηκε η τακτική με την οποία προσήλθε ενώπιον ενός οργάνου που αρκετά πρωτοκλασάτα μέλη του δεν έχουν κρύψει από τις κάμερες, ή τα μικρόφωνα, τις ενστάσεις τους για τον τρόπο λειτουργίας του ΠΑΣΟΚ και στη Β΄ανδρουλακική περίοδο. Τους έκανε συστάσεις αλλά «τόσο – όσο», αναφέρουν άνθρωποι με γνώση των λεπτομερειών όσων διημείφθησαν στην προχθεσινή σύναξη στη Χαριλάου Τρικούπη. Τους επισήμανε ότι η πολυφωνία είναι πλούτος «αρκεί να υπηρετεί μια κοινή στρατηγική», για παράδειγμα. Ή πως «δεν αξίζει στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ να γίνονται λάθος δηλώσεις». Τους ζήτησε να αποκτήσουν «υψηλό δείκτη παραταξιακής ευθύνης». Ωστόσο, δεν εμφανίστηκε εριστικός. Ούτε αποφασισμένος να διακηρύξει την προεδρική αυθεντία. Το αποτέλεσμα μάλλον δικαίωσε την επιλογή του. Στις ειδήσεις που βγήκαν από το κόμμα αναφέρθηκαν οι αιχμές κάθε πλευράς με τη διευκρίνιση πως οι τόνοι δεν ανέβηκαν.
Ευθύνη
Δηλητηριώδη βέλη δεν στράφηκαν εναντίον του. Μόνο μερικές μπαλοθιές για τις συνεργασίες ή για την έλλειψη ενός σταθερού προγράμματος κομματικών συνεδριάσεων έπεσαν. Ανέλαβαν όμως άπαντες την «παραταξιακή ευθύνη» τους; Μια διαγώνια ματιά σε ό,τι διέρρευσε, φανερώνει πως της δίνουν διαφορετικό ορισμό. Για τον επικεφαλής, αυτή περιγράφεται και ως απουσία εσωκομματικής κριτικής στα λάθη ή τις παραλείψεις του. Για κάποιους συνυποψηφίους του για το ύπατο πράσινο αξίωμα πέρυσι, την παίρνουν όποιοι εισηγούνται διάλογο με δυνάμεις στ’ αριστερά τους κι απορρίπτουν τη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, ενώ για ορισμένους, θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους στον ήλιο του Κινήματος διαφυλάσσοντας τον κεντρώο προσανατολισμό του. Σύμφωνα με την πλειοψηφία εκείνων που δεν ανήκουν στο αρχηγικό στρατόπεδο, η κομματική υπευθυνότητα είναι συνώνυμη της τακτικής σύγκλησης των οργάνων. Οι βιτριολικές γλώσσες λένε πως πυροβολεί τα πόδια του ΠΑΣΟΚ κι αυτός που δεν φρόντισε να καταλήξουν σε ημερομηνία διεξαγωγής του συνεδρίου τους. Για τον καθένα τους, λοιπόν, η κόλαση είναι οι άλλοι της παράταξης. Αρα, η βελόνα μένει κολλημένη κι επειδή κανείς δεν έχει τη θέληση να είναι υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του. Ολοι προτιμούν να ρίχνουν το φταίξιμο κάπου αλλού.
