Ανοιξε χθες τις πύλες του το 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στην Αθήνα. Το πιο ανθεκτικό και μαζικό φεστιβάλ στην ιστορία της Μεταπολίτευσης και αυτό που τελικά κρατήθηκε μέσα στα χρόνια. Προφανώς όχι μόνο λόγω του πλούτου των συναυλιών αλλά και ενός βαθύτερου πολιτικού μηνύματος το οποίο έφτανε και φτάνει στη νεολαία και τον κόσμο. Το πάρκο Τρίτση στο Ιλιον είχε από χθες ντυθεί στα κόκκινα. Aυτό θα κορυφωθεί το Σάββατο με την ομιλία του γενικού γραμματέα του κόμματος Δημήτρη Κουτσούμπα και τον χαιρετισμό του γραμματέα της ΚΝΕ Θοδωρή Κωτσαντή. Εχει μια σημασία το φετινό φεστιβάλ. Σε έναν ορίζοντα μηνών το ΚΚΕ θα εντείνει τις διεργασίες του αφού στις 29-31 Γενάρη θα γίνει το 22ο συνέδριο του κόμματος. Κάθε τέσσερα χρόνια με τακτικό τρόπο ο Περισσός επεξεργάζεται τις θέσεις του – συμφωνείς ή διαφωνείς. Σε μία εποχή δε όπου ρευστοποιούνται οι πολιτικές δυνάμεις, θριαμβεύουν τα κόμματα προσώπων ή ακόμα και τα κόμματα ειδικού σκοπού.
Σε μια εποχή που το ίδιο το πολιτικό σύστημα ψάχνει τον τρόπο να ξαναγίνει ελκυστικό απέναντι στον ορυμαγδό του ΤikΤok, στην Ακροδεξιά και τις κοινωνικές και βαθύτερες προεκτάσεις της. Τι είναι αυτό όμως που κάνει το ΚΚΕ ανθεκτικό και έναν από τους σταθερούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος; Είναι το γεγονός ότι δεν μπήκε όλα τα τελευταία τριάντα χρόνια σε καμία συνομιλία ή σύμπραξη τακτικού ή στρατηγικού στόχου με άλλες πολιτικές δυνάμεις όπως για παράδειγμα στην πιο δυνατή σειρήνα του 2012 με τον ΣΥΡΙΖΑ; Είναι αυτό ακριβώς – όπως το κατηγορούν οι αντίπαλοί του – μία πλευρά του απομονωτισμού του και της καθαρής γραμμής του που μπορεί να το διασώζει από ρευστοποιήσεις αλλά ταυτόχρονα το διατηρεί σχεδόν απομονωμένο στο πολιτικό τόξο; Και οι δύο απόψεις νομίζουμε πως είναι ολίγον τι έξω από την ίδια την ανάλυση που μπορεί να γίνει για το ΚΚΕ δεδομένου πως το συγκεκριμένο κόμμα έχει προφανώς πολλαπλή επιρροή της εκλογικής του μέσα στην κοινωνία. Και τους δεσμούς που αναπτύσσει στα χωριά, στην ύπαιθρο και στις πόλεις με τον κόσμο. Μια ματιά στα κείμενά του, ακόμα και σε αυτά τα οποία προφανώς θα προετοιμάσουν τη συνεδριακή του κορύφωση, δείχνουν ακριβώς ότι οι δικές του επεξεργασίες δεν έχουν να κάνουν με μία κεντροαριστερή ανάλυση του πολιτικού σκηνικού. Μέσα στα χρόνια και κυρίως τα τελευταία υπήρξαν πιο ειδικές επεξεργασίες πάνω σε επαγγελματικές ομάδες, σε ειδικά κοινωνικά στρώματα. Και βέβαια έγινε ένα μεγάλο άνοιγμα στον Πολιτισμό το οποίο βγήκε θετικά στο ΚΚΕ και του έδωσε το δικαίωμα να αναπαράγεται και να ανοίγεται και σε ένα νεότερο κοινό. Είναι μία άλλη λογική, ένας άλλος δρόμος που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περάσει ούτε απαρατήρητος, ούτε να μην καταγράφεται από τον δημόσιο λόγο.
