Πεδίο μάχης. Δεν μπορώ να βρω άλλη περιγραφή πιο ακριβή για αυτό που συμβαίνει στα γραφεία τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για πολυεθνικό κολοσσό ή για μονοπρόσωπη εταιρεία. Κάθε email έχει το ύφος πολεμικού ανακοινωθέντος. Κάθε τηλεφώνημα μοιάζει με τελεσίγραφο. Κάθε λίστα υποχρεώσεων είναι πιο μεγάλη από την ουρά των αυτοκινήτων, Κυριακή απόγευμα στα διόδια Αφιδνών, με τους φυγάδες–λουόμενους της μισής μέρας.
Στις συσκέψεις, ένα και μοναδικό το βασικό θέμα: «Τι θα κάνουμε πριν φύγουμε». Χείλη που σφίγγονται, χέρια που ζητούν αγκυροβόλι στο ποτήρι του άλλοτε παγωμένου καφέ, βλέμματα που αρνούνται να σηκωθούν από την οθόνη του υπολογιστή. Διότι αν αλλάξουν κατεύθυνση, εξοντωμένα, θα εκπέμψουν ένα ασθενές – τη στιγμή που εξαντλείται η μπαταρία τους – «δεν προλαβαίνω». Και θα επιστρέψουν στην αρχική τους στόχευση, στην οθόνη, αναζητώντας μάταια ένα θαύμα.
Ξαφνικά, όλα γίνονται υπερεπείγοντα. Ολα πρέπει να τελειώσουν. Τώρα. Στο επόμενο τέταρτο. Πριν σουρουπώσει. Υποχρεώσεις που θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν με ηρεμία μέσα σε εβδομάδες, τώρα συμπιέζονται σε λίγες μέρες. Λες και ο χρόνος πριν απ’ τις διακοπές έχει μια μαγική ιδιότητα να πολλαπλασιάζει ταυτοχρόνως τις στροφές του μυαλού, την ταχύτητα των χεριών και τις ώρες της ημέρας.
Λες και οι διακοπές είναι αμαρτία. Και κάθε απλωτή επισύρει επιτίμιο: μια σκληρή μάχη με τις προθεσμίες. Κάθε ώρα στην ξαπλώστρα πρέπει να ξεπληρωθεί με ξενύχτια, για να ολοκληρωθούν όσα πρέπει να μείνουν έτοιμα πίσω.
Το παράδοξο είναι ότι όλοι γνωρίζουμε πως το γραφείο δεν θα εξαφανιστεί. Πως τα emails θα περιμένουν εκεί υπομονετικά – ή μάλλον, θα πληθαίνουν όσο εμείς λείπουμε. Κανείς όμως δεν τολμά να το ομολογήσει.
Στόχος; Οι βαλίτσες να ταξιδέψουν άδειες από εκκρεμότητες. Διαφορετικά – που είναι και η πιθανότερη εκδοχή – θα μας συνοδεύσουν γεμάτες από ενοχές για όσα δεν έγιναν πριν φύγουμε. Κι ως άλλες Ερινύες, θα μας συντροφεύουν εκείνα τα βράδια που η αυγουστιάτικη πανσέληνος θα δίνει σήμα ότι η ώρα της επιστροφής πλησιάζει.
Η Τζίνα Μοσχολιού απουσιάζει με άδεια
