Μέχρι πρόσφατα, ακόμη κι όταν οι περισσότεροι δημοσκοπικοί δείκτες αξιολόγησης του κυβερνητικού έργου δεν έλεγαν την ιστορία ενός success story, ένας παρέμενε κολλημένος σε νούμερα που θύμιζαν την πρώτη μητσοτακική τετραετία. Ποιος ήταν αυτός; Εκείνος που μετρά τις επιδόσεις της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά και την εξωτερική πολιτική. Για την ιστορία, εξίσου υψηλή (αν όχι υψηλότερη) ήταν η βαθμολογία που έπιανε στα ζητήματα εθνικής άμυνας. Κι όμως, μόλις στα τέλη Ιουνίου δημοσιεύτηκε η τελευταία έρευνα της Metron Analysis, σύμφωνα με την οποία το ποσοστό της κοινής γνώμης που έχει «μάλλον θετικές γνώμες» για το έργο της κυβέρνησης στα γεωπολιτικά και τις διεθνείς σχέσεις έπεσε 9 ολόκληρες μονάδες, από 36% τον Μάιο στο 27%. Το γκάλοπ αποτύπωνε πώς είχαν «γράψει» στο συλλογικό ασυνείδητο τη δεδομένη χρονική στιγμή οι χειρισμοί στην υπόθεση της Μονής του Σινά, που κυριαρχούσε εκείνες τις μέρες στην επικαιρότητα (το τουρκολιβυκό μνημόνιο ήταν θέμα του ενός 24ώρου τότε). Πριν από ένα μήνα, λοιπόν, εμφανίστηκαν τα πρώτα δείγματα μιας αλλαγής η οποία αναμφίβολα δεν ευχαρίστησε το Μαξίμου.

Σεντράρισμα

Η εξωτερική πολιτική δεν έπαψε ποτέ να θεωρείται το δυνατό χαρτί της κυβέρνησης από την ίδια, αλλά οι πολίτες έδειξαν να μη συμφωνούν πια μ’ αυτή της την πεποίθηση. Κι έκτοτε τα μίντια παρουσιάζουν συχνά γεγονότα που θέτουν υπό αμφισβήτηση τις διπλωματικές της επιλογές ή σχόλια τα οποία αναγκάζουν τα μέλη της είτε να επιτίθενται στους «τζάμπα πατριώτες εντός συνόρων», είτε να καταγγέλλουν τη «διπλωματία του Τwitter». Μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο ερμηνεύεται εύκολα η απόφαση του Πρωθυπουργού να σπάσει έναν εσωκομματικό κανόνα που εκείνος έθεσε και να εκφράσει δημόσια μια διόλου κολακευτική κρίση για τον Καραμανλή τον νεότερο. Η ατάκα «δεν θυμάμαι κάποια σημαντική πρωτοβουλία μεταξύ του 2004 και του 2009 στα ελληνοτουρκικά» θα μπορούσε άνετα να έχει ειπωθεί από εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ – ωστόσο, και πάλι δεν θα έκρυβε τόση ειρωνεία για τα «πεπραγμένα» μιας νεοδημοκρατικής κυβέρνησης. Ενα τέτοιο σεντράρισμα δεν υποδηλώνει μόνο ενόχληση για την «άδικη κριτική» που δέχονται οι κυβερνώντες, όπως λένε σε συνομιλητές τους. Φανερώνει πως χρειάζεται να δοθεί μάχη και για τη στήριξη των παραδοσιακών ψηφοφόρων της ΝΔ – καμία ψήφος δεν αντιμετωπίζεται σαν σίγουρη σήμερα.