Η πρώτη αντίδραση είναι «ρε τους μπαγάσηδες, τι ωραία που τα έλεγαν στο τηλέφωνο». Η δεύτερη είναι «καλά, τόσα λεφτά τρώγονταν, τίποτα δεν είχαν πάρει χαμπάρι εκεί στο Μαξίμου»; Η τρίτη είναι «προφανώς και είχαν πάρει χαμπάρι, τόσοι άνθρωποι τους είχαν ενημερώσει, οπότε γιατί δεν έκαναν τίποτα»; Η τέταρτη είναι «ρε, μας δουλεύουν»;
Σε σκάνδαλα τόσο μεγάλου μεγέθους, μπορείς να παρασυρθείς από τα στοιχεία που βγαίνουν κάθε μέρα στη δημοσιότητα, τους απομαγνητοφωνημένους διαλόγους, τις εμφανίσεις των υπουργών στα κανάλια, τις αντιπαραθέσεις στη Βουλή, τις δηλώσεις, τις μαρτυρίες, τα ρεπορτάζ. Μπορείς και να κάνεις μια παύση. Να απομακρυνθείς για μια στιγμή από το επίκεντρο των εξελίξεων και να αναρωτηθείς: μα πώς συνέβησαν πάλι όλα αυτά; Γιατί δεν παρενέβη εγκαίρως ο Πρωθυπουργός για να τα σταματήσει; Κι αν εκείνος δεν είχε τον χρόνο ή τη διάθεση να το κάνει, πώς δεν βρέθηκε ένας υπουργός να κτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να πει «ως εδώ»;
Η αλήθεια είναι ότι, αντίθετα με τα Τέμπη, στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν χάθηκαν ζωές. Οι συνέπειες της απουσίας οποιουδήποτε ελέγχου είναι εδώ μόνο οικονομικές. Αλλά αυτό δεν καθιστά λιγότερο ουσιαστικά, ούτε λιγότερο επιτακτικά, τα παραπάνω ερωτήματα. Μια απάντηση είναι αυτή που διακινούν, για άλλη μια φορά, ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο του: όπως στα Τέμπη, όπως στις υποκλοπές, έτσι κι εδώ δεν ήξεραν τίποτα. Επεσαν από τα σύννεφα όταν είδαν πόσο διεφθαρμένοι είναι μερικοί άνθρωποι, ακόμη περισσότερο μάλιστα όταν αυτοί είναι γαλάζιοι! Δεν θα δείξουν όμως καμία επιείκεια απέναντί τους: θα τους αναγκάσουν να επιστρέψουν και το τελευταίο ευρώ.
Η εξήγηση αυτή όμως διαψεύδεται από την πραγματικότητα. Διότι εκτός από τους σπαρταριστούς διαλόγους για τα ρουσφετάκια, τη γεμιστήρα και το καμουτσίκι, αυτές τις μέρες διαβάζουμε και μερικά αποκαλυπτικά e-mail. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι ο πρώην πρόεδρος του Οργανισμού Βαγγέλης Σημανδράκος όχι μόνο είχε ενημερώσει ήδη από τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2023 γραπτώς και προφορικώς το Μαξίμου για τα ΑΦΜ που δεν πληρούσαν τα κριτήρια επιλεξιμότητας (το 63% των οποίων προέρχονταν από τη λεβεντομάνα Κρήτη), αλλά ότι στη συνέχεια είχε εξαναγκαστεί και σε παραίτηση από στενούς συνεργάτες του Πρωθυπουργού.
Ο Σημανδράκος μπορεί, βέβαια, να λέει ψέματα, να παρουσιάζει ψεύτικα έγγραφα, να παραιτήθηκε για λόγους δικούς του, προσωπικούς. Στην περίπτωση αυτή, οι άνθρωποι τους οποίους κατηγορεί – ο Βορίδης, ο Αυγενάκης, ο Παπασταύρου, ο Μπρατάκος – προφανώς θα του κάνουν μήνυση. Προς το παρόν, πάντως, βλέπουμε τους κυβερνητικούς να προσπαθούν να αντιστρέψουν για μια ακόμη φορά τα πράγματα: για όλα φταίει ο Ανδρουλάκης! Αυτός έφταιγε που του παρακολουθούσαν το τηλέφωνο, αυτός φταίει που, αν και Κρητικός, δεν ενημέρωσε την κυβέρνηση για το πάρτι με τις επιδοτήσεις στο νησί.
Η πέμπτη αντίδραση είναι «σίγουρα μας δουλεύουν».
