Ο δεύτερος, πάλι, είναι δελεαστική επιλογή για το 22% των ψηφοφόρων της ΝΔ, όχι όμως για το 75,5%. Στην ανάλυση των ρεαλιστών κανένα από τα δύο αυτά πιθανά εγχειρήματα δεν θα επαναπροσδιόριζε το πολιτικό σκηνικό. Ο τελευταίος πρώην πρωθυπουργός που αποπειράθηκε να πετύχει κάτι τέτοιο έτσι, ο ΓΑΠ, πήρε μόλις 2,54% στις πρώτες εκλογές του 2015, υπενθυμίζουν – παρότι κουβαλούσε ένα επίθετο το οποίο ασκούσε τότε γοητεία σε έναν στενό πυρήνα εκλογέων αρκετά μεγαλύτερο από εκείνους των τωρινών ζηλωτών του Τσίπρα ή του Σαμαρά. Κι αν στα κεντροαριστερά, ο «ιδρυτής» του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να θεωρείται «σημαντικότερο μέγεθος» από τους νυν προέδρους των κομμάτων του χώρου, στα δεξιά της Δεξιάς ένα κρίσιμο τμήμα του εκλογικού κοινού έχει ριζοσπαστικοποιηθεί τόσο, ώστε δύσκολα θα στήριζε κάποιον τον οποίο έχει κατηγοριοποιήσει σαν συστημικό. Το συγκεκριμένο συντηρητικό ακροατήριο δεν θέλει μόνο να ακούει κορόνες κατά του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και της Τουρκίας ή υπέρ της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Ντοπάρεται με την καταγγελία εναντίον του συστήματος. Κι έχει γαλουχηθεί με καχυποψία – αν όχι με αναθέματα – για όσους ανήκουν, ή ανήκαν, σ’ εκείνο. Αρα, ένας κάποτε επικεφαλής κυβέρνησης κινδυνεύει να πέσει θύμα της περασμένης του επιτυχίας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
- «Χριστούγεννα και Πάσχα εδώ θα είμαστε»: Κλιμακώνονται οι αγροτικές κινητοποιήσεις – Πού αναμένονται νέα μπλόκα
- Σε αναζήτηση νέας ημερομηνίας το Ολυμπιακός – Φενέρμπαχτσε: Ο κανονισμός που δεσμεύει τις δύο ομάδες
- Υπό καθεστώς τρόμου ο Μαδούρο – Δεν κοιμάται ποτέ στο ίδιο κρεβάτι, χρησιμοποιεί μη ανιχνεύσιμα κινητά
