Παραλλήλως προς τη διαδικασία για την επίλυση του Κουρδικού έχει ανακινηθεί και η συζήτηση για την αναθεώρηση του τουρκικού συντάγματος μεταξύ του κυβερνητικού συνασπισμού και του φιλοκουρδικού Kόμματος Ισότητος και Δημοκρατίας των Λαών (DEM). Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας ελιγμός της κυβερνήσεως Ερντογάν στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο συνοδεύεται από την ανακίνηση της σχετικής συζητήσεως. Εν ισχύι από την 9η Νοεμβρίου 1982, το παρόν τουρκικό σύνταγμα φέρει βαριά τη σφραγίδα του στρατιωτικού καθεστώτος του Κενάν Εβρέν το οποίο και το εισηγήθηκε. Ο συστηματικός περιορισμός των ατομικών δικαιωμάτων προς όφελος του «εθνικού», «συλλογικού» ή «κρατικού» συμφέροντος αλλά και η υιοθέτηση ενός ακάμπτου και αυστηρού μοντέλου τουρκικής εθνικής ταυτότητος έφεραν το σύνταγμα στο επίκεντρο της κριτικής οποτεδήποτε υπήρξε συζήτηση περί πολιτικών μεταρρυθμίσεων. Η άνοιξη των ευρωτουρκικών σχέσεων από το 1999 έως το 2005 χαρακτηρίσθηκε από διαδοχικές αναθεωρήσεις του συντάγματος με σκοπό την προσαρμογή του στα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Το 2007 είχε ανατεθεί σε επιτροπή υπό τον καθηγητή Εργκούν Οζμπουντουν η σύνταξη νέου φιλελευθέρου και δημοκρατικού συντάγματος, καθώς είχε αναγνωρισθεί ο αυταρχικός πυρήνας του υπάρχοντος συντάγματος. Το νέο σύνταγμα υποβλήθηκε στην κυβέρνηση Ερντογάν, αλλά η συζήτησή του στο Κοινοβούλιο παρεπέμφθη εις τας καλένδας. Αργότερα και στο πλαίσιο της προσπάθειας επιβολής της πολιτικής ηγεμονίας του προέδρου Ερντογάν το σύνταγμα αναθεωρήθηκε μέσω δημοψηφισμάτων το 2007, το 2010 και το 2017. Με την τελευταία αναθεώρηση εισήχθη και το ισχυρό προεδρικό σύστημα βάσει του οποίου το σύνολο της εκτελεστικής εξουσίας έχει συγκεντρωθεί στον πρόεδρο της χώρας, ενώ ο ρόλος του Κοινοβουλίου είναι πλέον πολύ περιορισμένος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή