Ανάμεσα στις κεντροαριστερές εκδηλώσεις του καλοκαιριού, στη σειρά των κομμάτων που έχουν συνεδριακές διαδικασίες, παρεμβάλλεται η Διεθνής Διάσκεψη του Ινστιτούτου «Αλέξης Τσίπρας» – δεν είναι λίγοι αυτοί που ελπίζουν πως οι απαντήσεις που θα πάρουν εκεί θα δείξουν και τον δρόμο προς τις κάλπες του 2027 για ολόκληρο τον προοδευτικό χώρο. Αν όμως οι απαντήσεις που ψάχνουν αφορούν μια πιθανή δημιουργία νέου φορέα ή την ανάληψη μιας οργανωτικής πρωτοβουλίας από τον πρώην πρωθυπουργό για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς, που εκ των πραγμάτων θα σημάνει την εκ νέου ενεργοποίησή του, τότε θα απογοητευτούν. Καμία τέτοια σκέψη δεν υπάρχει, κανένα τέτοιο παρασκήνιο: ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της ιδέας για πιθανή επιστροφή του Τσίπρα σε πρωταγωνιστικό ρόλο γνωρίζουν πια πως κάτι τέτοιο δεν είναι στο πρόγραμμα για το άμεσο μέλλον – με φειδωλές εκτιμήσεις, τουλάχιστον μέχρι και την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Ο διοργανωτής, ωστόσο, κάποιες απαντήσεις προφανώς θέλει να δώσει, έστω κι αν αυτές δεν επικεντρώνονται στην περίπτωση της Ελλάδας. Αυτές δεν αφορούν το «υποκείμενο», δηλαδή το κομματικό πλαίσιο που θα διεκδικήσει τη διακυβέρνηση, αλλά το ζητούμενο, απέναντι σε έναν κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο, δηλαδή τις πολιτικές πάνω στις οποίες θα μπορούσε να πατήσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ