Η ανακοίνωση της συμφωνίας μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου για τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας ανακοινώθηκε την ημέρα που ο Ντόναλντ Τραμπ συμπλήρωσε 100 ημέρες ως πρόεδρος των ΗΠΑ. Και ήθελε να δείξει με αυτόν τον τρόπο πως δένει την Ουκρανία στο άρμα του – αν και είναι άγνωστες πολλές λεπτομέρειες ακόμα. Εκείνοι που τα παρακολουθούν αμήχανα όλα αυτά δεν είναι καν οι Ρώσοι. Είναι οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι για άλλη μια φορά γίνονται θεατές των εξελίξεων. Ναι, η συμφωνία αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ένταξης του Κιέβου στην ΕΕ. Ωστόσο δεν υπάρχει πλέον καμία πιθανότητα, όπως ήλπιζαν κάποιοι ευρωπαίοι ηγέτες, για συνεκμετάλλευση των σπάνιων γαιών της Ουκρανίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, που ίσως κάπως εξισορροπούσε το κόστος για την ασφάλεια του Κιέβου που συνεχίζουν πλέον να σηκώνουν μόνο οι ευρωπαϊκές χώρες. Είναι άγνωστο αν η συμφωνία προχωρήσει, τι ποσά θα αποφέρει και πότε. Το σίγουρο είναι πως η Ευρώπη για άλλη μια φορά δεν προλαβαίνει τις εξελίξεις. Της μένουν μόνο οι προθέσεις.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
