Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Tους τελευταίους μήνες, είδαμε τον Ντόναλντ Τραμπ να ξεσκονίζει την κουρασμένη στρατηγική της υποδαύλισης του λευκού εθνικιστικού αισθήματος, και αυτή τη φορά να τα βάζει με τους εισαγγελείς. Ξεκίνησε με τον περιφερειακό εισαγγελέα του Μανχάταν, Αλβιν Μπραγκ, ο οποίος απαγγέλλει επί του παρόντος κατηγορίες σε βάρος του Τραμπ για τη φερόμενη εξαγορά της σιωπής της πρώην ηθοποιού Στόρμι Ντάνιελς στη διάρκεια των εκλογών του 2016.
Αρχές του μήνα, ο Τραμπ έγραψε στην πλατφόρμα Truth Social: «Ο ρατσιστής περιφερειακός εισαγγελέας του Μανχάταν, Αλβιν Μπραγκ, ο οποίος προεδρεύει μιας από τις πιο επικίνδυνες και βίαιες πόλεις στις ΗΠΑ, και δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ για αυτό, πιέζεται... να απαγγείλει κατηγορίες σε βάρος μου για την αρχαία πια ιστορία "μη σχέσης" της Στόρμι "Αλογομούρας" Ντάνιελς (sic), όπου δεν υπάρχει έγκλημα και ΠΟΤΕ δεν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες για τέτοια υπόθεση».
Στη συνέχεια, έβαλε στο στόχαστρο τη Φάνι Γουίλις, την περιφερειακή εισαγγελέα της κομητείας Φάλτον, στην Τζόρτζια, επειδή προσπαθεί να σταματήσει ένα τοπικό νομοσχέδιο που θα υπονομεύσει την εξουσία εισαγγελέων όπως η ίδια. Εχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Γουίλις εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να απαγγείλει κατηγορίες για εκβιασμό και συνωμοσία, με βάση τον ρόλο του Τραμπ στην πίεση που ασκήθηκε σε βουλευτές της Τζόρτζια μετά την ήττα του στις εκλογές του 2020.
«Η ρατσιστική περιφερειακή εισαγγελέας της Ατλάντας, Φάνι Γουίλις, μιας από τις πιο επικίνδυνες και διεφθαρμένες πόλεις στις ΗΠΑ, αποκαλεί τώρα το νομοθετικό σώμα της Τζόρτζια, φυσικά, ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ, επειδή θέλουν να διευκολύνουν την απομάκρυνση και αντικατάσταση τοπικών απείθαρχων εισαγγελέων που είναι ανίκανοι, ρατσιστές ή ανήμποροι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους» έγραψε ο Τραμπ.
Το εν λόγω νομοσχέδιο θα δημιουργούσε ένα εποπτικό συμβούλιο εντός του κυριαρχούμενου από τους Ρεπουμπλικανούς νομοθετικού σώματος της Τζόρτζια, το οποίο θα μπορούσε να τιμωρεί ή να απομακρύνει τους τοπικούς εισαγγελείς με βάση μια σειρά φαινομενικά αόριστων κριτηρίων. Οι επικριτές του - συμπεριλαμβανομένης της Γουίλις - το θεωρούν απόπειρα φίμωσης και εκδίωξης εισαγγελέων που οι Ρεπουμπλικανοί της Τζόρτζια κρίνουν υπερβολικά φιλελεύθερους.
Η ειρωνεία του να αποκαλεί ο Τραμπ τη Γουίλις ρατσίστρια - επειδή καταγγέλλει τον ρατσισμό - μοιάζει σχεδόν υπερβολικά γελοία για να είναι αληθινή, είναι όμως το είδος του νομικού, φυλετικού και πολιτικού θεάτρου που συνοδεύει την πιο πρόσφατη επιστροφή του στη δημόσια πολιτική.
Επειτα είναι η Λετίσια Τζέιμς, η γενική εισαγγελέας της Νέας Υόρκης, με την οποία τα έβαλε το Τραμπ αφού ανακοίνωσε μια αγωγή ύψους 250 εκατ. δολαρίων σε βάρος του για απάτη. «Τίποτα δεν μπορεί να ικανοποιήσει τη ρατσιστική γενική εισαγγελέα της Πολιτείας της Νέας Υόρκης...» έγραψε.
Οι καταγγελίες του Τραμπ έχουν μερικά κοινά: καμία δεν υποστηρίζεται από κάποιο πραγματικό αποδεικτικό στοιχείο ρατσισμού· σε όλες τις περιπτώσεις, αναφέρεται σε κάποιου είδους μεγαλύτερη συνωμοσία· και, φυσικά, όλοι οι εισαγγελείς που κακολογεί είναι μαύροι.
Οι μαύροι δεν μπορεί να είναι ρατσιστές. Απλώς δεν διαθέτουν την πολιτική, κοινωνική ή υλική δύναμη ώστε να ασκήσουν τη βία που επιζητεί ο ρατσισμός για εκείνους που τον υφίστανται. Ο Τραμπ πιθανότατα το γνωρίζει. Παρ' όλα αυτά, μία από τις επιπτώσεις αυτής της ρητορικής περί ρατσισμού σε βάρος των λευκών είναι ότι προσκαλεί τους καθημερινούς Αμερικανούς να δουν τον εαυτό τους ως θύματα μιας μαύρης κατάληψης.
Αυτό δεν είναι μόνο παράλογο, δίνει επίσης τροφή στην ακροδεξιά «θεωρία της λευκής αντικατάστασης» που στηρίζει την πολιτική στρατηγική του Τραμπ. O πολιτικός και φυλετικός τακτικισμός του είναι προφανής, αλλά αυτό δεν τον καθιστά λιγότερο επικίνδυνο.
