Μάγια Βάντερμπεκ

Ενιωσα την ανάγκη να απλώσω φαρδύ πλατύ το ονοματεπώνυμό της στον τίτλο του σημερινού μου κομματιού ως ένα μήνυμα σε μποτίλια προς το μέλλον, ένα μέλλον από όπου τόσο εγώ όσο -λυπάμαι που σας το λέω – και αρκετοί από εσάς θα έχουν προ πολλού αναχωρήσει. Τι μπορείς να προβλέψεις για ένα επτάχρονο κορίτσι που έχει κερδίσει ήδη με το σπαθί του την επίζηλη όσο κι εύθραυστη διάκριση του παιδιού-θαύματος; Συνήθως τα παιδιά-θαύματα δεν στέκονται στο ύψος των προσδοκιών που επενδύουμε πάνω τους. Αλλοτε λυγίζουν κάτω από το βάρος της υπέρμετρης και σαρκοβόρας δημοσιότητας που χτυπάει την πόρτα τους υπερβολικά νωρίς και υπερβολικά δυνατά, άλλοτε το ταλέντο τους ξεμένει από εφεδρείες μόλις εισέρχονται στην επικίνδυνη σήραγγα της εφηβείας – σε κάθε περίπτωση πρέπει να ευθυγραμμιστούν πολλοί πλανήτες και να συντονιστούν πολλά πεπρωμένα προκειμένου, όχι μονάχα το τυχερό τους άστρο να εξακολουθήσει να λάμπει κατά τον ενήλικο βίο τους, αλλά και να χαρούν έστω το μίνιμουμ: μια φυσιολογική ζωή χωρίς αναταράξεις.