Η πανδημία αποτέλεσε ένα εύφορο έδαφος για να εκδηλωθούν έντονα και ακραία επεισόδια βίας. Οι θύτες και τα θύματα όλο και πιο νέα. Η έκφραση της βίας όλο και πιο ανεξέλεγκτη. Η βία στην έφηβη ομάδα παίρνει τρεις βασικές μορφές: τη σωματική, που είναι η πιο συχνή και η πιο ορατή, τη σεξουαλική και την ψυχολογική. Στη σωματική βία ο θύτης προκαλεί τραυματισμούς  όπως κατάγματα, καψίματα, μώλωπες, εσωτερικούς τραυματισμούς, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ενώ υπάρχει το ενδεχόμενο το θύμα να οδηγηθεί ακόμα και στον θάνατο. Η ψυχολογία του όχλου επιτρέπει στα πιο βίαια ένστικτα των εφήβων να ξεδιπλωθούν, η ατομικότητα χάνεται και οι συνέπειες είναι δυνάμει τραγικές. Η σεξουαλική βία περιλαμβάνει τα αγγίγματα σεξουαλικού περιεχομένου, την καταναγκαστική προτροπή του εφήβου να ενδώσει σε σεξουαλικές φαντασιώσεις ενός ή περισσότερων άλλων εφήβων. Μπορεί να περιλαμβάνει και την ίδια τη σεξουαλική πράξη, δηλαδή τον βιασμό. Η ψυχολογική βία είναι η πιο γκρίζα και ύπουλη μορφή κακοποίησης, εξίσου όμως επικίνδυνη για τον ψυχισμό του εφήβου όσο και η σωματική. Γνωστή και ως bullying, περιλαμβάνει τη λεκτική κακοποίηση, τη συστηματική ταπείνωση, τη χρήση μειωτικών φράσεων, τον εξευτελισμό της προσωπικότητας του εφήβου, την εκμηδένιση των βασικών του δικαιωμάτων σε μια άνευ όρων αποδοχή και σεβασμό. Συχνά η ψυχολογική βία συνοδεύεται και από σωματική, ιδίως στον σχολικό χώρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή