Φούσκωμα

Φούσκωμα

Η τρόμπα είναι λέξη ιταλική. Είναι, στο περίπου, συνώνυμη της αντλίας, που είναι λέξη ελληνική, προερχόμενη από την αρχαία λέξη άντλος. Και η τρόμπα και η αντλία, κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα: φουσκώνουν. Ας πούμε αντλούν αέρα, και φουσκώνουν ένα μπαλόνι. Οσο πιο πολύ τρομπάρει ο χειριστής της αντλίας, τόσο περισσότερο φουσκώνει το μπαλόνι. Αλλά, προσοχή, αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον. Ο χειριστής οφείλει να είναι προσεκτικός. Να γνωρίζει ακριβώς πόσο θα το φουσκώσει το μπαλόνι. Διότι αν από απροσεξία ή ενθουσιασμό, τρομπάρει συνέχεια, θα υπερβεί τη χωρητικότητά του σε αέρα, και το μπαλόνι μοιραία θα σκάσει. Αρα για να έχει και το μπαλόνι φουσκωμένο και το κύρος του ως τρομποχειριστής ακέραιο, πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση. Να μην παρασυρθεί από το πάθος να το κάνει το μπαλόνι τεράστιο. Γιατί τεράστιο δεν θα γίνει, ποτέ. Απλώς θα σκάσει και θα καταστραφεί.

(Χρήσιμες συμβουλές, για όσους επιδίδονται στο φούσκωμα, με άγνοια κινδύνου - για το μπαλόνι και το κύρος τους...)

«Μαγικά»

Τα ανακάλεσα όλα αυτά στη μνήμη μου χθες το πρωί, πληροφορούμενος από τo in.gr ότι στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη του «Λεγάμενου» ως... «μονάρχη», έλαβαν μέρος... 172.000 άτομα, και πως αυτό συνιστά γεγονός τεράστιας πολιτικής σημασίας. Δεν εξεπλάγην ακριβώς με το «μέγεθος», εξεπλάγην με τη... μέθοδο. Διότι εγώ έπεσα για ύπνο με την εικόνα μιας αγωνιώδους κομματικής προσπάθειας να φανεί ότι ψήφισαν πάνω από 100.000 άτομα στις εκλογές, και ξύπνησα με τον υποτιθέμενο θρίαμβο.

Πώς έγινε το «μαγικό», ρε παιδιά, ρώτησα τον δικό μου, στην Κουμουνδούρου; Κι αυτός αντί σοβαρής απαντήσεως, άρχισε να μου λέει κάτι τρίφυλλα, ότι ναι μεν στο κλείσιμο της κάλπης οι καταγεγραμμένοι ψηφοφόροι ήταν μεν εκεί γύρω στις 100.000 άτομα, αλλά λέει είχαν ψηφίσει κι άλλοι, που δεν τους είχαν καταγράψει τα στοιχεία, και αυτοί οι άλλοι είχαν δώσει τις αιτήσεις τους γραμμένες χειρόγραφα και μετά τις πέρασαν στο σύστημα, αφού είχαν ψηφίσει, και είχαν κλείσει οι κάλπες!!!

Μιλάμε, ούτε σε εκλογές για την ανάδειξη διοίκησης σωματείου φορτοεκφορτωτών της λαχαναγοράς του Νέου Δελχί δεν γίνονται αυτά, αλλά προφανώς εδώ στον ΣΥΡΙΖΑ γίνονται και παραγίνονται. Ολα στον βωμό να στηθεί το πλαστό σκηνικό ενός θριάμβου, που αποδείχθηκε μια τραγωδία περιωπής.

Διαφάνεια

Φυσικά ο «Λεγάμενος», ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, βγήκε και πανηγύρισε, με μια δήλωση, μνημείο πολιτικής «παπάτζας». Οτι είναι έτοιμος να συντρίψει τον Μητσοτάκη στις εκλογές, διότι εδώ κέρδισε τρεις φορές εκλογές με 30.000 μέλη, με 172.000 δεν θα τα καταφέρει;

«Ο ΣΥΡΙΖΑ των 172.000 μελών σήμερα είναι βέβαιο ότι θα είναι πρώτο κόμμα και με διαφορά στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αποφασίσει να στήσει κάλπες ο κ. Μητσοτάκης. Αυτή είναι η δέσμευση της νέας συλλογικής μας ηγεσίας», είπε με το γνωστό αλαζονικό ύφος που τον διακρίνει. Και να οι διθύραμβοι, και να οι πανηγυρισμοί, και να οι απειλές ότι «έρχεται». Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον - το είπε, το είπε και αυτό παιδιά! - με τις 172.000 (;) μέλη, το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς στην Ευρώπη.

Και μετά ευχαρίστησε, προσέξτε εδώ παρακαλώ, «τα μέλη της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής, τον Ηλία Νικολακόπουλο, τον πρόεδρο της Εφορευτικής Επιτροπής. Ολα τα μέλη μας που εργάστηκαν άοκνα όλο αυτό το διάστημα. Τον γραμματέα του κόμματος, τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Ολοι αυτοί, χιλιάδες μέλη μας εργάστηκαν για μια άψογη, διαφανή και αδιάβλητη διαδικασία».

Α, ο Ηλίας Νικολακόπουλος, ο αντικειμενικός αναλυτής δημοσκοπήσεων ήταν ο πρόεδρος της Εφορευτικής Επιτροπής; Μιλάμε για τον ίδιο Νικολακόπουλο, που στις εκλογές του 2000 ανακήρυξε από τηλεοράσεως νικητή των εκλογών τη ΝουΔου του Κώστα Καραμανλή, έβγαλε τον κόσμο στον δρόμο, και από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα, γιατί έπειτα από ένα δίωρο αποδείχθηκε ότι τις εκλογές τις είχε κερδίσει το ΠΑΣΟΚ; Γι' αυτόν τον Νικολακόπουλο μιλάμε;

Εντάξει, το καταλάβαμε. Ούτε τρόμπες, ούτε τίποτα. Ηταν «μια άψογη, διαφανής και αδιάβλητη διαδικασία»!

Παράλειψη

Κάποια στιγμή, αργά το βράδυ, αυτός ο κύριος Νικολακόπουλος, είπε στους δημοσιογράφους ότι η συμμετοχή μπορεί να είναι και 150.000 και «σε μία, μιάμιση ώρα» θα έχουμε και εκτίμηση για το τι ψήφισαν οι ψηφοφόροι για τον πρόεδρο. Φυσικά δεν «είχαμε» ποτέ μια εκτίμηση για το ποσοστό του προέδρου. Εμειναν οι δημοσιογράφοι με την απορία, τι ποσοστό πήρε ο αρχηγός, πόσα ήταν τα άκυρα, πόσα τα λευκά κ.λπ.

Αποδίδω την παράλειψη στο γεγονός ότι αφοσιώθηκαν ολοκληρωτικά στο τρομπάρισμα, το φούσκωμα, της φούσκας. Αλλη εξήγηση δεν έχω...

Ντροπή

Γιατί όμως το περιόρισαν το πράγμα στις 172.000; Γιατί δεν το πήγαν 200.000 ή 300.000; 500.000; Ποιος θα τους ήλεγχε, και ποιος τους ελέγχει εν τέλει. Το φούσκωσαν που το φούσκωσαν το πράγμα, γιατί αυτή η περίεργη... αιδημοσύνη; Γιατί υπολείφθηκαν κατά 8.000 από τους πασόκους που είχαν ψηφίσει μια Κυριακή νωρίτερα για το όνομα της παράταξής τους;

Καταλαβαίνω, ότι λογικά πρέπει να ντράπηκαν. Σου λέει, οι δικοί μας, όσοι πήγαν να ψηφίσουν, είδαν τι συνέβαινε στα εκλογικά κέντρα. Πώς να τους πείσεις, αυτούς κυρίως, ότι παρουσιάστηκαν ξαφνικά τόσα άτομα (όπως έλεγα και χθες, έχω διάφορες φωτογραφίες που μου έστελναν φίλοι από την Κρήτη, την Ηπειρο, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, που δείχνουν μια εικόνα να κλαις);

Αρα (είμαι βέβαιος ότι) αυτοί που διεξήγαγαν την... «άψογη, διαφανή και αδιάβλητη διαδικασία» (χα!), σκέφτηκαν αν το φουσκώσουμε κι άλλο το πράγμα, θα χάσουμε και τους πραγματικούς ψηφοφόρους. Ασε που θα προκαλέσουμε χάχανα, ατελείωτα.

Ασχέτως ότι δεν τα απέφυγαν τελικά...

Αρρώστια

Και ενώ εμείς ασχολούμαστε με τα γενικότερα πολιτικά, στο παρασκήνιο «σφάζονται παλικάρια» στου Πλεύρη, του Θάνου, την ποδιά. Ανοίγω παρένθεση: Με τον Πλεύρη, τα έχω «πάρει» λιγάκι, γιατί μου «έσπασε» πρόσφατα ένα αποκλειστικό που είχα για την αγωγή κατά της Novartis, αλλά τέλος πάντων, δεν κρατάω κακίες εγώ. Κλείνω την παρένθεση. Ο Πλεύρης λοιπόν, ψήφισε μια τροπολογία στο νομοσχέδιο για το φάρμακο, που καθόλου δεν άρεσε στις ξένες φαρμακευτικές εταιρείες που από ετών πολλών, κάνουν ξέφρενο πάρτι στα μέρη μας, και κάθε τρεις και λίγο, έχουμε ένα φαινόμενο «αθέμιτων πρακτικών» (όρα Novartis, Johnson and Johnson, Depuy κ.λπ.). Διότι πρόκειται, όπως μου έλεγε ένας δικός του, για τροπολογία που τους «σφίγγει τα λουριά». Εξού και το λόμπι των πολυεθνικών του φαρμάκου εξέδωσε σκληρή ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία... απαιτούν άμεση τροποποίηση της διάταξης που ψήφισε ήδη η ελληνική Βουλή - μιλάμε για κανονική παρέμβαση στη νομοθετική εξουσία της χώρας, δηλαδή. Τόσο θράσος. Και τι γράφουν, μεταξύ άλλων; Τα ακόλουθα:

«Θεωρούμε ότι η επανεξέταση της τροπολογίας και η υιοθέτηση προτάσεων, όπως η ανωτέρω για την κατάργηση της προστασίας τιμών, μπορούν να αποφέρουν άμεσα αποτελέσματα εξοικονόμησης με ισότιμο τρόπο και με οικονομικό όφελος για τους ασθενείς».

Αναφέρω απλώς ότι ο Θ. Πλεύρης έχει στα χέρια του στοιχεία, τα οποία, όπως μου έλεγε ο συνεργάτης του προχθές, αποδεικνύουν ότι πολλά από τα φάρμακα (τα εν πολλοίς πανάκριβα φάρμακα) των πολυεθνικών εμφανίζονται στην Ελλάδα να έχουν τετραπλάσια κατανάλωση απ' ό,τι σε χώρες όπως η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ολλανδία κ.λπ. Αν συμβαίνει αυτό, νομίζω ότι πλην της αναγκαίας... επιδημιολογικής μελέτης που πρέπει να γίνει στη χώρα (προκειμένου να διαπιστωθεί τι τρέχει κι αρρωσταίνουμε τόσο πολύ...), λογικά πρέπει να ξεκινήσει και μια έρευνα για το πώς γίνεται να έχουμε εδώ τετραπλάσια κατανάλωση απ' ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ε;