Αν δεν είστε πολύ πρωινοί τύποι, πιθανόν θα γνωρίζετε τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές τι έκανε ο Τσιτσιπάς απέναντι στον Σίνερ στον προημιτελικό του Αυστραλιανού Οπεν, που ήταν προγραμματισμένος να αρχίσει περί τις 6 με 7 το πρωί ώρα Ελλάδας. Αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία, υπό την έννοια ότι ο έλληνας πρωταθλητής ήδη έχει πετύχει τον βασικό στόχο που έβαλε πριν αρχίσει αυτό το Γκραν Σλαμ.

Ασφαλώς ενδεχόμενη νίκη επί του Σίνερ και πρόκριση στον ημιτελικό είναι μεγάλη υπόθεση. Ακόμα πιο μεγάλη υπόθεση θα είναι να κατακτήσει τον τίτλο. Μπορεί να απουσιάζει ο απόλυτος κυρίαρχος αυτού του τουρνουά, Νόβακ Τζόκοβιτς, αλλά όσο συνεχίζουν ο Μεντβέντεφ (παίζει κι αυτός σήμερα με τον Οζε-Αλιασίμ) και ο Ναδάλ η πρόκριση στον τελικό και η τελική νίκη είναι πολύ μεγάλα επιτεύγματα. Αλλωστε ο Στέφανος πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσει να κερδίζει και Γκραν Σλαμ για να αποδείξει ότι είναι πράγματι ένας από τους καλύτερους τενίστες του κόσμου.

Ομως το φετινό Αυστραλιανό Οπεν ήταν κάπως ιδιαίτερο για τον Τσιτσιπά για τον λόγο ότι προερχόταν από μια χειρουργική επέμβαση στον αγκώνα. Χρειάστηκε χρόνο για να αποθεραπευθεί και να προσαρμόσει τις αντιδράσεις, τις κινήσεις και τα χτυπήματά του στα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν μετά την εγχείρηση και δεν είχε πάρα πολύ στη διάθεσή του ώστε να προετοιμαστεί απολύτως σωστά.

Οπότε, αυτό που πρωτίστως ήθελε πηγαίνοντας στη Μελβούρνη ήταν να δείξει ότι παραμένει ανταγωνιστικός στο κορυφαίο επίπεδο. Προχώρησε στους τρεις πρώτους γύρους χωρίς να αντιμετωπίσει προβλήματα, στον τέταρτο απέναντι στον Φριτς έκανε επίδειξη του χαρακτήρα του, που κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι φανερώνει ότι διατηρεί την αυτοπεποίθησή του.

Αυτός που έχουμε δει ως τώρα είναι ο γνωστός Τσιτσιπάς, άρα μπορούμε βάσιμα να ελπίζουμε ότι θα κάνει φέτος το βήμα παραπάνω προς την κορυφή. Αν νικήσει και τον Σίνερ, σημαίνει ότι είναι ικανός να το… σηκώσει μπροστά στους ένθερμους Ελληνες της Μελβούρνης. Αλλά ακόμα κι αν έχει χάσει κανείς δεν θα του πει τίποτα.