Ο Αντώνης Αντωνιάδης θυμάται: «Ο επαναληπτικός με τον Ερυθρό Αστέρα ήταν στις 28 Απριλίου. Μία μέρα πριν, στις 27, ήρθαν τρεις συμμαθητές μου από την Ξάνθη και έψαχναν εισιτήριο. Πού να τους βρούμε; Τους είπα “ρε παιδιά, τέτοια ώρα δεν γίνονται τέτοια πράγματα, ακόμα και για εμάς τους ποδοσφαιριστές”. Εγώ έμενα στην Τσόχα, είπα αρχικά να τους πάω σπίτι να κοιμηθούν γιατί δεν ήξεραν πού να μείνουν. Τελικά, επειδή θα έλειπα και θα ήμουν στο ξενοδοχείο, πιάνω τον Μπακούρο. Μια εμβληματική φυσιογνωμία. Του λέω ότι ήρθαν τρεις φίλοι από την Ξάνθη και του ζητώ να τους βάλουμε στην πυγμαχία. Θα τους έπαιρνα ψωμοτύρι να έχουν να φάνε, μόλις ξημέρωνε θα καθάριζα ό,τι έκαναν και στις 12 θα έπιαναν πρώτη θέση στα κάγκελα όρθιοι. Κι έτσι έγινε. Εμειναν το βράδυ εκεί, κοιμήθηκαν στο ρινγκ της πυγμαχίας, κάτω από τη θύρα 4. Σηκώθηκαν το πρωί, έμειναν όρθιοι για ώρες, είδαν το ματς και έφυγαν χωρίς εγώ να τους δω.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
