Η ΑΕΚ σήκωσε, λοιπόν, Ευρωπαϊκό Κύπελλο στο χάντμπολ. Μπράβο για την όλη προσπάθεια και την εν γένει πορεία της. Και είναι γεγονός πως στη Χαλκίδα χτυπούσε η καρδιά των φίλων της ομάδας τις τελευταίες ημέρες, καθόσον ανέμεναν μια μεγάλη χαρά.
Εως εδώ, όλα καλά. Ωστόσο, αυτό που έγινε στις εξέδρες, απέχει από το να χαρακτηριστεί ως «συνθήκες αγώνα εν μέσω πανδημίας». Δηλαδή, με τους εκατοντάδες οπαδούς που βρέθηκαν στην εξέδρα, προέκυψαν εικόνες που χωρίς αμφιβολία πρέπει να είναι καταδικαστέες από τους ψύχραιμους φίλους του αθλητισμού. Ανεξάρτητα με το ποια ομάδα υποστηρίζουν. Την ώρα που εδώ και μήνες δεν υπήρχαν παιχνίδια, τη στιγμή που στο ποδόσφαιρο επικρατεί ακόμη το «κεκλεισμένων των θυρών», είναι εντυπωσιακό να βλέπεις κόσμο σε ένα παιχνίδι χάντμπολ. Οσο σπουδαίο κι αν είναι αυτό. Και δεν έχει να κάνει με την όντως μεγάλη επιτυχία της ΑΕΚ, αλλά με το πώς διοργανώθηκε αυτή η διεθνής αναμέτρηση. Αξίζει κάποιος να θυμίσει, εδώ, ότι ούτε ο τελικός του Κυπέλλου στο ποδόσφαιρο διεξήχθη με κόσμο, αλλά ούτε στη φιέστα του Ολυμπιακού για την κατάκτηση του τίτλου μπήκαν οπαδοί στο Γ. Καραϊσκάκης. Παράλληλα, οι αγώνες του μπάσκετ συνεχίζονται με τις εξέδρες κενές και τους φίλους του αθλήματος απόντες. Εκτός πάλι αν όλα αυτά δεν είναι σωστά. Αλλά είναι. Μια σεζόν χωρίς θεατές παντού.
Εγινε πάρτι στη Χαλκίδα. Γιορτή. Η ΑΕΚ πανηγύρισε. Θα μπορούσε αυτό να συμβεί δίχως την παρουσία των οπαδών της και ασφαλώς με την τήρηση όλων των προβλεπόμενων υγειονομικών κανόνων. Δεν συνέβη. Γιατί ορισμένα όρια ξεπεράστηκαν.
