Σε καιρό έντασης, η στρατιωτική θητεία στην Ελλάδα θεωρείται εθνική υποχρέωση. Σε καιρό ειρήνης, ωστόσο, όταν έρχεται η ώρα που οι νεαροί ενήλικοι καλούνται να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία, φροντίζουν να επιλέγουν την κατάλληλη στιγμή ώστε «να χάσουν λιγότερο χρόνο». Διαλέγουν αν θα πάνε αμέσως μετά το σχολείο για να ξεμπλέξουν γρήγορα ή αν θα χρησιμοποιήσουν την είσοδό τους στο πανεπιστήμιο για να πάρουν την πολυπόθητη αναβολή. Η δυσθυμία και η αίσθηση στασιμότητας είναι γνωστή στους περισσότερους στρατιώτες, ακόμα και σε εκείνους που δεν παραπονιούνται.

Οσο γνωστό είναι το πρόβλημα, άλλο τόσο γνωστή είναι και η λύση. Οσο οι νέες γενιές βλέπουν τον Στρατό ως χάσιμο χρόνου, δεν θα εκπληρώνουν σωστά τις στρατιωτικές υποχρεώσεις τους. Είναι, επομένως, και ευθύνη του Στρατού να τους βοηθήσει να τον δουν με άλλο μάτι.

Το σημερινό ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ» μιλάει για θητείες με πιστοποιητικό δεξιοτήτων, όπως η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας ή ηλεκτρονικών υπολογιστών, ακόμα και μέσα από πλατφόρμες e-learning. Η κυβέρνηση θέλει αυτές οι δεξιότητες, πέρα από τη στρατιωτική εκπαίδευση, να αποτελέσουν ένα επιπλέον κίνητρο για τους νέους, ώστε να μην περιμένουν την ολοκλήρωση των σπουδών τους για να παρουσιαστούν στις Ενοπλες Δυνάμεις.

Στο παρελθόν η ειδίκευση που αποκτούσε κανείς στον Στρατό μπορούσε αργότερα να του ανοίξει συγκεκριμένες επαγγελματικές πόρτες. Αυτή τη φορά στόχος είναι η ενίσχυση του βιογραφικού. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι η επιδίωξη να αλλάξει τη σχέση του Στρατού με τους πολίτες που καλούνται να υπηρετήσουν σ’ αυτόν, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο πολύ αμοιβαία επωφελής.