Για την επίσημη πρώτη της στήλης οι αναγνώστες έστειλαν δεκάδες μηνύματα – σας ευχαριστούμε για όλα κι ελπίζουμε πως θα συνεχίσετε να δείχνετε το ίδιο ενδιαφέρον για το περιεχόμενο των «ΝΕΩΝ». Απ’ αυτά ξεχώρισε το μέιλ του Λ.Κ. επειδή ενέχει μια κριτική που – άλλοτε καλόπιστα, άλλοτε κακοπροαίρετα – ασκείται στην εφημερίδα.
Παρατηρεί, γράφει, «τα άρθρα των συντακτών να περιέχουν στοιχεία προπαγάνδας για καλό ή κακό σκοπό». «Αναφέρομαι», συνεχίζει, «παραδειγματικά στη διαβάθμιση της κακοκαιρίας. Τη χαρακτηρίζετε ρεκόρ. Αναρωτιέμαι γιατί. Αποτελούσε μια απλή κακοκαιρία χειμωνιάτικη που η Ελλάδα ζει με μικρές διαφοροποιήσεις μια με δυο φορές κάθε χειμώνα».
Ο τίτλος που επικαλείται στο φύλλο της 17ης Φεβρουαρίου ήταν επί λέξει «Η κακοκαιρία έσπασε όλα τα ρεκόρ». Στο κείμενο, ωστόσο, το μοναδικό ρεκόρ που παρουσιάζεται ήταν οι -25,1 βαθμοί Κελσίου που έδειξε το θερμόμετρο στον Νέο Καύκασο Φλώρινας.
Σύμφωνα με τον διευθυντή των «ΝΕΩΝ», δεν υπήρξε απόπειρα αποσιώπησης των ευθυνών του κρατικού μηχανισμού για τα όποια προβλήματα προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια της «Μήδειας». Η επιλογή του συγκεκριμένου κλισέ δικαιολογείται από την ίδια τη φύση της δουλειάς όσων βγάζουν τους τίτλους. «Είθισται», λέει, «να αναδεικνύουμε το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του θέματος».
Η μεθοδολογία στην οποία αναφέρεται είναι πράγματι η συνήθης. Από την άλλη, όμως, το αξίωμα για την τέχνη της πρόκλησης δεν πρέπει να έχει εφαρμογή στα ρεπορτάζ. Γιατί ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του αναγνώστη είναι να αφήσεις τα γεγονότα να μιλήσουν από μόνα τους. Ολα τα γεγονότα μιας ιστορίας, όχι μόνο ένα απ’ αυτά.
