Μοιάζει να έχουν περάσει αιώνες, αλλά είναι μόνον έξι χρόνια. Τέτοιες μέρες, Δεκέμβριος του 2014. Το Γιούρογκρουπ είχε μόλις σκοτώσει ό,τι είχε απομείνει από τις ελπίδες της κυβέρνησης Σαμαρά να αραιώσει το πολιτικό δηλητήριο της τελευταίας αξιολόγησης του δεύτερου Μνημονίου. Από τον Σεπτέμβριο η Αθήνα αναφωνούσε «παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Μα οι δανειστές ασυγκίνητοι αρνούνταν να ενδώσουν, αρνούνταν κάθε βοήθεια, πραγματική ή συμβολική, μια μικρή έκπτωση έστω, που θα έδινε στο κυβερνητικό μπλοκ μια ασπίδα για να αμυνθεί απέναντι στα βέλη των επερχόμενων αντιμνημονιακών. Ολοι προεξοφλούσαν εκλογές και νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Και ετοιμάζονταν να τον υποδεχθούν με την ελληνική μοίρα σε πλήρη εκκρεμότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ