Απέχθεια

Αλλά είναι αρκετή για να πυροδοτήσει μια έκρηξη θυμού τόσο σε εκείνους που τηρούν ευλαβικά τα μέτρα, όσο και στους άλλους που έχουν κουραστεί από τους περιορισμούς ή τον διδακτισμό ορισμένων κυβερνητικών. Παρ’ όλα αυτά, τα στοιχειώδη για έμπειρους παίκτες του αντιπολιτευτικού μιντιακού παιχνιδιού, οι αριστεροί κατέληξαν να απαντάνε στους γαλάζιους που αντιπαρέβαλαν τη συνάντηση «με παιδιά από το Μενίδι» με ειρωνείες για «το παιδί του λαού με τα πούρα που πήγαινε στα κότερα και καταδεχόταν να μιλάει μόνο με μεγαλοεπιχειρηματίες». Επεσαν, με άλλα λόγια, στην παγίδα του εύκολου λαϊκισμού. Εξού και το σποτ σκηνοθετήθηκε έτσι ώστε να προσδίδει ταξικό πρόσημο στο mountain bike. Από μια άποψη, βέβαια, η συγκεκριμένη επιλογή στρατηγικής δεν είναι τελείως αναπάντεχη. Οχι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πάντα να λανσάρει τον αριστερό, λαϊκό, αντισυστημικό εαυτό του. Αλλά γιατί δεν έχει κρύψει ποτέ την καταστατική του απέχθεια στην εφαρμογή κανόνων. Την αποστροφή που είχε προδώσει η προεδρική τεκμηρίωση της πολακικής πρόκλησης εντοπίζοντας το πρόβλημα στη «διαφήμιση», αντί στη «συμμετοχή του στο γεύμα».