Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Η είδηση για τον Βοτανικό και τη διπλή ανάπλαση (με πιο αισιόδοξες τις προβλέψεις αυτή τη φορά ώστε να ολοκληρωθεί το πρότζεκτ), ήταν λογικό να αντιμετωπιστούν ως ευχάριστες ειδήσεις στην οικογένεια του Παναθηναϊκού.
Εφέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από το αντίο του Γιώργου Βαρδινογιάννη, με τον καλό συνάδελφο και άλλοτε συντάκτη των ΝΕΩΝ, Μανώλη Σαριδάκη, να αποτυπώνει στο βιβλίο του «20 χρόνια χωρίς τον καπετάνιο» τα πεπραγμένα του κορυφαίου προέδρου των Παναθηναϊκού.
Την ευρωπαϊκή καταξίωση, την οικονομική ευμάρεια, τους τίτλους και τις διακρίσεις, την Παιανία.
Ομως παράλληλα του προσάπτει - πολύ σωστά - το γεγονός ότι στα 21 χρόνια παραμονής του στον σύλλογο και κατά τη διάρκεια της παντοδυναμίας του, δεν φρόντισε και δεν μπόρεσε ο Παναθηναϊκός να αποκτήσει το δικό του σύγχρονο γήπεδο με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να αγωνίζεται άλλοτε στην ιστορική μεν, αλλά παρωχημένη, Λεωφόρο Αλεξάνδρας και άλλοτε στο αχανές «παγωμένο» και ακριβό ΟΑΚΑ.
Το πόσο σημαντικό είναι ένα γήπεδο για μια ομάδα και ιδιαίτερα αυτές με λαϊκή βάση και πολύ κόσμο στο πλευρό τους, φαίνεται άλλωστε ξεκάθαρα από το πού έφτασε η ΑΕΚ (Γ' Εθνική) σιγά σιγά από την κατεδάφιση της Νέας Φιλαδέλφειας (χωρίς έτοιμη λύση) και μετά, αλλά και το πώς αναμένεται να αλλάξει η δυναμική της όταν μπει στο νέο της σπίτι.
Ο Ολυμπιακός πέραν των τίτλων που έχει κατακτήσει όλα αυτά τα χρόνια, μια από τις μεγαλύτερες κινήσεις του ήταν ότι στερήθηκε μόλις 14 μήνες τη φυσική του έδρα (248 μέρες για την ακρίβεια) μέχρι να μπει στο νέο Γεώργιος Καραϊσκάκης αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Στο πιο σύγχρονο και λειτουργικό (μέχρι και σήμερα) γήπεδο στην Ελλάδα. Κάτι που του επίτρεψε να παραμείνει δυνατός και πρωταγωνιστής και μετά το 2010 και τη νέα διοίκηση να κάνει και το ευρωπαϊκό άλμα στη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ.
Η φυσική έδρα για μια μεγάλη ομάδα δεν αποτελεί μόνο τη δύναμή της λόγω του κόσμου (που τώρα λείπει βέβαια λόγω της πανδημίας) αλλά γενικότερα είναι η σφραγίδα της, το σπίτι της που την καθιερώνει.
