Η ζωή μετά την πανδημία

Κι όταν η καθημερινή ζωή πάψει να έχει για φάρο της τον εσπερινό του Σωτήρη Τσιόδρα, κάθε απόγευμα στις 6, όταν ένας βήχας, ένα φτέρνισμα δεν θα σημαίνουν πια συναγερμό, όταν θα πάψουμε να μυρίζουμε ντετόλ και να πλένουμε τα χέρια μας όλη μέρα σαν τη Λαίδη Μάκβεθ, όταν σιγά-σιγά αρχίσουμε να βγαίνουμε έξω, χωρίς ειδική άδεια, όταν αρχίσουμε ξανά να σφίγγουμε χέρια και να φιλάμε μάγουλα, όταν οι καρέκλες και τα τραπέζια των καφέ γεμίσουν τα πεζοδρόμια και οι διαδρομές στην πόλη που τώρα χρειάζονται δέκα λεπτά ξαναγίνουν εφιάλτες της μίας ώρας, όταν τέλος πάντων όλα αυτά θα περάσουν, ποιες από τις νέες μας συνήθειες θα επιζήσουν; Πόσο θα έχει αλλάξει τη ζωή μας η εμπειρία του εγκλεισμού; Πόσο θα αλλάξει τον κόσμο ο κορωνοϊός;