Με στοιχειώνει καιρό αυτός ο αριθμός: 3.340. Αντιστοιχεί στα αδιάβαστα e-mails μου. Είναι ευκαιρία να δω ένα νούμερο να συρρικνώνεται. Στην πρώτη εκατοντάδα εμφανίζεται εκεί. Προκλητικό. «Η κράτηση του εισιτηρίου σας…». Πού βρέθηκε τώρα τούτο; Ταξίδι. Και μόνο που το σκέφτηκα ένιωσα εκείνη τη γεύση που συνδυάζει την ντροπή του απαγορευμένου με μια τζούρα αμαρτίας. Και ενώ τη γυροφέρνω στο στόμα μου γίνεται ένα μικρό «θαύμα». Αρχίζει κάθε δωμάτιο να μου ψιθυρίζει το πραγματικό του όνομα. Το ψυγείο δεν βρίσκεται πλέον στην κου-ζίνα, αλλά στην Κού-βα. Βουρτσίζω τα δόντια μου όχι στο μπά-νιο, αλλά στις Μπα-χάμες. Δεν κοιμάμαι στην κρε-βατοκάμαρα, αλλά στα Κρέ-σταινα. Και το σα-λόνι… «Εχεις σαλ-τάρει εντελώς, έτσι;» ακούω μια φωνή από τα σπλάγχνα του υπολογιστή. Εχω ξεχάσει το Skype ανοιχτό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ