Ημερολόγιο καραντίνας, ημέρα 14η. Τα παιδιά πλέον έχουν αρχίσει να σκαρφαλώνουν στους τοίχους και να κρέμονται από τα πολύφωτα. Σε έναν φίλο που με ρώτησε σήμερα πώς τα καταφέρνουν είπα ότι νομίζω πως σύντομα θα χρειαστώ εξορκιστή. Του φάνηκε πολύ αστείο, εμένα πάλι καθόλου. Ο γιος μου που πάει γυμνάσιο (ιδιωτικό) οργανώθηκε αρκετά νωρίς. Δύο μέρες μετά το κλείσιμο του σχολείου άρχισε να ανεβαίνει στην υπάρχουσα σχολική πλατφόρμα υλικό και εργασίες. Στο λύκειο (δημόσιο) του άλλου μου γιου ακόμα περιμένουμε. Εδωσαν, λένε, προτεραιότητα στη Γ’ Λυκείου. Λογικό. Στο δημοτικό (δημόσιο) της μικρής μου τώρα συλλέγουν ηλεκτρονικές διευθύνσεις γονέων. Θα περιμένουμε κι εκεί αρκετά. Οι οικογενειακές αντοχές δοκιμάζονται για άλλη μια φορά. Εμείς καλά. Εσείς;

Vidcast: Face2Face