Κάθε φορά που ο Εσίτι έπαιρνε την πρώτη μπάλα, έβλεπες τους παίκτες του Παναθηναϊκού να πηγαίνουν πάνω του, έχοντας ξεκάθαρο πλάνο για το τι θα κάνουν αν θα κλέψουν την μπάλα. Ενας στον αμυντικό μέσο του ΠΑΟΚ με επιθετική άμυνα, ένας δεύτερος κοντά του και δύο να… απλώνουν το γήπεδο, περιμένοντας το κλέψιμο και την πάσα. Το έκανε τρεις φορές σε είκοσι λεπτά ο Παναθηναϊκός, επέμεινε ο Φερέιρα να μην το αλλάζει και καταλάβαινες πως ο Δώνης είναι τουλάχιστον πιο προετοιμασμένος από τον Πορτογάλο για τον τρόπο που θα αντιμετώπιζε τακτικά το παιχνίδι.
Το ντέρμπι ήταν ένας τακτικός θρίαμβος για τον προπονητή του Παναθηναϊκού. Που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Η χρησιμοποίηση του Νάγκι στο δεξί άκρο της μεσοεπιθετικής γραμμής επί της ουσίας έπαιξε αντίστροφο ρόλο απ’ αυτόν που οι πολλοί είδαν: η παρουσία του Ούγγρου που είναι ταχύς και απρόβλεπτος, ακύρωσε τα ανεβάσματα του Γιαννούλη, άρα έναν από τους πιο βασικούς και επικίνδυνους τρόπους ανάπτυξης του ΠΑΟΚ.
Το πρεσάρισμα ψηλά στο γήπεδο ανάγκασε τον ΠΑΟΚ να μην έχει σωστό build up από την πρώτη γραμμή και για τον Δικέφαλο έμεναν μόνο οι ατομικές ενέργειες του Μίσιτς και του Λημνιού, μήπως και φτάσει η μπάλα στην περιοχή του Διούδη. Οι δύο, ωστόσο, δεν μπορούν να κερδίσουν τους έντεκα, ο Παναθηναϊκός ήταν πιο ομάδα σε άμυνα και επίθεση, ήταν καταπληκτικός στο τρανζίσιον, με τον Χατζηγιοβάνη να κάνει διαρκώς τη διαγώνια κίνηση (όπως αυτή που έφερε το 2-0) και επί της ουσίας αυτό το 4-3-3 ήταν ένα σχήμα που έβγαζε πολλούς στην επίθεση για τον Παναθηναϊκό, ακυρώνοντας τα πλάνα του Αμπέλ Φερέιρα.
Οσο ο Δώνης κερδίζει πόντους, τόσο ο Φερέιρα χάνει. Για τον προπονητή του ΠΑΟΚ η κλεψύδρα αδειάζει και όση ψυχραιμία κι αν προσπαθεί να βγάλει ο ίδιος και το κλαμπ, το αυριανό ντέρμπι του Κυπέλλου ίσως αποτελέσει το πρώτο… debate στην Τούμπα για τον Πορτογάλο.
