Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Tην έννοια του χαμένου παραδείσου σε αντιδιαστολή με την κυνική σκληρή πραγματικότητα επιχειρεί να ερμηνεύσει μέσω της νέας του ζωγραφικής δουλειάς ο Χρήστος Αθανασιάδης, εξ ου και τιτλοφορεί «Paradise lost» («Χαμένος παράδεισος») την έκθεσή του, που πραγματοποιείται στην γκαλερί a.antonopoulou.art (Αριστοφάνου 20) ως τις 7 Δεκεμβρίου. Στα έργα του περιγράφει την προσωπική κόλαση του ανθρώπου και το πώς ο ίδιος αναζητεί την πλήρη ομορφιά του ιδεατού παραδείσου. Με επιτοίχια έργα σε καμβά με λάδι και κάρβουνο και μέσα από τη λεπτομερή του γραφή περιγράφονται ιδεατά τοπία αλλά και σκληρές ανθρώπινες σκηνές, στιγμές λύπης, απόγνωσης, οργής. Τα αρνητικά ανθρώπινα συναισθήματα αντιπαραβάλλονται με την ομορφιά της φύσης. Στις δημιουργίες του Χρήστου Αθανασιάδη ο παράδεισος έχει πληγωθεί είτε από τις συγκρουσιακές σχέσεις των ανθρώπων, είτε από τις σκληρές γραμμές της ζωής, που, όπως οι σιδερένιες γραμμές του τρένου στον ομώνυμο πίνακά του, δεν οδηγούν πουθενά. Το ερώτημα που διανύει όλη την έκθεση είναι αν η αθωότητα έχει χαθεί και από τον παράδεισο.
