«Τι λέει αυτός; Να δώσουμε μία ώρα για κάποιον που πήρε ένα Νομπέλ;»

Σε μια χώρα που δεν έχει οργανώσει κεντρικά την περιφρούρηση και διάσωση της συλλογικής της μνήμης, παρά μόνον από αυτοσχεδιασμούς, θυσιαστικές προσφορές ανθρώπων, η περίπτωση του σκηνοθέτη, παραγωγού, δημοσιογράφου, εμπνευστή και δημιουργού της περίφημης σειράς «Μονόγραμμα» στην ΕΡΤ, Γιώργου Σγουράκη, είναι αξιοσημείωτη. Κι αυτό αφού η περίφημη σειρά που άφησε εποχή και έφτιαξε με την αείμνηστη γυναίκα του Ηρώ Σγουράκη και συνεχίζει σήμερα με νέα δώδεκα επεισόδια – υπό την μπαγκέτα και συνέργεια και του γιου του Στέλιου – αποτελεί ένα είδος κιβωτού μνήμης. Γιατί ο τωρινός ή μελλοντικός ερευνητής, για παράδειγμα, που θα θέλει να ασχοληθεί με τον Μάνο Κατράκη, θα πρέπει να εντάξει το συγκλονιστικό «Μονόγραμμα» για τον μεγάλο ηθοποιό και τη συγκινητική του συνάντηση με τον λαουτιέρη Γιώργη Κουτσουρέλη – που ο Σγουράκης σκαρφίστηκε και οργάνωσε. Βραβευμένος, ο πρώτος τηλεοπτικός παραγωγός, από την Ακαδημία Αθηνών τον Δεκέμβριο του 2012, με περιμένει στο γραφείο του στη Β. Κωνσταντίνου, μια μέρα με traffic και τρελή βροχή, και αμέσως με ακρίβεια μου αφηγείται τις συναντήσεις του με ιερά πρόσωπα του 20ού αιώνα, τις δυσκολίες από την καφκική ΕΡΤ του ’80 μέχρι σήμερα και το τότε της ελληνικής τηλεόρασης. Πίσω απ’ το γραφείο του, στον τοίχο, δεκάδες φωτογραφίες με ζώντες και τεθνεώτες φτιάχνουν ένα κολάζ μνήμης που πολλά μουσεία θα ζήλευαν. Α, η συζήτησή μας δεν διακόπηκε ούτε από ένα βραχύβιο μπλακάουτ.