Η τελευταία πετρελαϊκή κρίση, προϊόν μιας επίθεσης στη Σαουδική Αραβία για την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες επιρρίπτουν την ευθύνη στο Ιράν, είναι λογικό να προκαλεί ανησυχία και στη χώρα μας. Δεν είναι λογικό όμως η ανησυχία αυτή να μετατρέπεται αυτομάτως σε αύξηση της τιμής των καυσίμων. Ή μάλλον είναι τόσο λογικό όσο λογική μπορεί να είναι η κερδοσκοπία.

Oι καταναλωτές συνεπώς δεν πρέπει να πληρώσουν το μάρμαρο. Ακόμη περισσότερο, δεν πρέπει να το πληρώσουν εάν εκτονωθεί η κρίση, όπως ήδη προβλέπουν αναλυτές που εκτιμούν πως αυτή η μη ομολογημένη επίδειξη ισχύος από το Ιράν δεν θα συνοδευτεί από αντίποινα, αλλά αντίθετα θα σύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Μένει να φανεί εάν θα επιβεβαιωθούν οι αναλυτές ή εάν η Ουάσιγκτον θα λάβει μέτρα. Αυτό που είναι βέβαιο, είναι πως πρέπει να λάβει μέτρα η ελληνική πολιτεία. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί οφείλουν να ενεργοποιηθούν, και αν δεν είναι επαρκείς να ενισχυθούν όπως και όσο είναι απαραίτητο, ώστε να προλάβουν τα καπέλα που μπορεί να σπεύσουν ορισμένοι να βάλουν για να επωφεληθούν από την κρίση.

Ο έλεγχος των τιμών έχει ιδιαίτερη σημασία δεδομένου ότι έρχεται ο χειμώνας. Στο μεταξύ, εκείνοι που έσπευσαν να επωφεληθούν, οφείλουν να απαντήσουν: θα ρίξουν τις τιμές τους όταν ξαναπάρουν οι τιμές του πετρελαίου την κατιούσα; Ή τα καπέλα ήρθαν για να μείνουν;