Το φονικό ένστικτο του Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Ο δημιουργικός οίστρος του Ματιέ Βαλμπουενά. Μια ακόμη τέλεια απόδραση. Και αυτό ήταν! Ο Θρύλος το ‘πε, το πίστεψε και το έκανε. Σκαρφάλωσε ως τα αστέρια. Επέστρεψε στο… φυσικό του περιβάλλον. Εκεί που τις τελευταίες δεκαετίες οι Ερυθρόλευκοι και το κοινό τους έζησαν νύχτες μαγικές και ονειρεμένες. Ο Ολυμπιακός στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ξανά. Με δόξα και τιμή. Και κυρίως: Με την αίσθηση πως το άξιζε περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα που δοκίμασε να φτάσει ως εκεί από τη διαδικασία των προκριματικών. Πολλώ δε μάλλον από το δύσκολο μονοπάτι των μη πρωταθλητών. Αήττητος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ