Ηταν το σύνθημα του συγχωρεμένου Ανδρέα Βγενόπουλου, όταν παρουσίαζε το όραμά του για την ΠΕΚ, έχοντας δίπλα του τους ιστορικούς ηγέτες του Παναθηναϊκού, Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο. Οι «εκατομμύρια πράσινες καρδιές», που καλούνταν να βοηθήσουν πριν από 11-12 χρόνια για να βγάλουν τον Παναθηναϊκό – όχι από το οικονομικό, όπως τώρα, αλλά – από το αγωνιστικό αδιέξοδο.

Δεν χρειάστηκε τελικά να μπουν χρήματα από τις «πράσινες καρδιές», αφού το «όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί από τον Αμπράμοβιτς» που επίσης ξεστόμισε ο Βγενόπουλος (και επίσης έμεινε στην ιστορία) έφερε την πολυμετοχικότητα και οι μέτοχοι ήταν αυτοί που έβαλαν τα χρήματά τους σε εκείνη την προσπάθεια. Στο σήμερα, ένας άλλος Γιαννακόπουλος, ο Δημήτρης, χωρίς κάποιον άλλον στο πάνελ στο οποίο μιλούσε, έκανε παρόμοιο κάλεσμα.

Με σύνθημα όχι τις «εκατομμύρια πράσινες καρδιές», αλλά το «αυτοδύναμος Παναθηναϊκός» και με όχημα τον Βοτανικό ο Γιαννακόπουλος θεωρεί και πάλι πως η σύμπραξη δυνάμεων πολλών Παναθηναϊκών, επώνυμων και ανώνυμων, είναι η μόνη λύση για τον σύλλογο. Και ζητάει χρήματα για να προχωρήσει, για να πάνε οι μετοχές της ΠΑΕ στον ερασιτέχνη, για να αναλάβει αυτός να βγάλει – και – το ποδόσφαιρο από το τέλμα.

Σχέδιο φιλόδοξο, αλλά όχι πρωτοπόρο. Η ιστορία έχει δείξει πως τέτοιου είδους εγχειρήματα στην Ελλάδα δεν προχωράνε. Και ο Γιαννακόπουλος ξέρει πρώτος απ’ όλους πως 20 εκατομμύρια από τον κόσμο δεν θα μαζευτούν, ακόμα και αν ακούγονται λέξεις όπως «καταστροφή» και «αφανισμός». Η καταστροφή ενός συλλόγου δεν σημαίνει πως ο απλός φίλαθλος θα στερήσει το σουπερμάρκετ μιας εβδομάδας από την οικογένειά του για να τον σώσει… Αν ο Γιαννακόπουλος δεν βρει τα «μεγάλα πορτοφόλια» θα κληθεί εκείνος να πάρει τη μεγάλη απόφαση. Και αυτό δεν γίνεται να μην το γνωρίζει. Τα εκατομμύρια του κόσμου είναι μονάχα οι καρδιές. Οχι τα πορτοφόλια.