Με τη συμμετοχή του στον συνδυασμό Πειραιάς Νικητής ο χειρουργός ουρολόγος και μέλος της ελληνικής και ευρωπαϊκής Ιατρικής Ουρολογικής Εταιρείας, Δημήτρης Σαββίδης, έχει θέσει ως προτεραιότητα να γίνει ο Πειραιάς μια πιο ανθρώπινη πόλη για όλους, μια πόλη, που, όπως χαρακτηριστικά εξηγεί, σέβεται και τιμά την ιστορία του Πόντου.

Πώς αποφασίσατε να είστε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον Πειραιά Νικητή;

Μέλημά μου εξ αρχής ήταν να προσπαθώ να ακούγεται πάντα η διαφορετική άποψη κι αυτό θέλω να κάνω και με τη συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του Πειραιά Νικητή. Για μένα μεγάλη σημασία έχει να κάνουμε τον Πειραιά μια ακόμη πιο ανθρώπινη πόλη όχι μόνο για τους κατοίκους της αλλά και τους μετανάστες, που έχουν φτάσει κυρίως τα τελευταία περίπου πέντε χρόνια και δυστυχώς ζουν στα όρια της εξαθλίωσης. Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει συμφιλίωση λαών και όλοι να αγκαλιάσουμε τους πιο αδύναμους. Να πολεμήσουμε για έναν ενιαίο Πειραιά.

Ως άνθρωπος της επιστήμης, ποιες είναι οι δικές σας προτεραιότητες την επομένη των εκλογών;

Είμαι χειρουργός ουρολόγος και δεν είναι υπερβολή να πω πως το ιατρείο μου λειτουργεί στα όρια της… πρόνοιας. Ερχονται ασθενείς, άνθρωποι χωρίς ιατρική ασφάλεια και ζητούν τη βοήθειά μου. Αυτό, λοιπόν, θα πρέπει να προσφέρουμε και στον Πειραιά την πόλη μας: Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας σε όλο τον κόσμο. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να είμαστε όλοι μία γροθιά. Γιατί στην τελική ζούμε στην Ελλάδα και όχι στην Ουγκάντα και κάποια πράγματα θα έπρεπε να είναι αυτονόητα.

Ο Πειραιάς έχει αποδείξει πως σέβεται την ιστορία του Πόντου…

Ο πιο γρήγορος δρόμος για να φύγει κάποιος από τον Πειραιά είναι από την Εθνικής Αντιστάσεως και την Ομηρίδου Σκυλίτση, χωρίς όμως να σημαίνει ότι είναι και ο πιο ωραίος. Εγώ προσωπικά επιλέγω να περνάω από το Πασαλιμάνι και την πλατεία Αλεξάνδρας, ακόμα κι αν, θεωρητικά, είναι πιο αργή διαδρομή, για λόγους συνείδησης και ιστορικής ευθύνης απέναντι στους προγόνους μου. Ο λόγος κάτι παραπάνω από προφανής και δεν είναι άλλος από το εμβληματικό «Πυρρίχιο Πέταγμα», το μνημείο για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Το μνημείο που δημιουργήθηκε με δωρεά του Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από τον Πόντο από την πλευρά της μητέρας του, είναι το μνημείο που κάνει τους Πόντιους του Πειραιά και όλης της Αττικής να νιώθουμε περήφανοι για την πόλη μας, η οποία απέτισε τον ελάχιστο φόρο τιμής στις 353.000 ψυχές Ελλήνων του Πόντου. Το ιστορικό βάρος πολλαπλασιάζεται καθώς φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και 25 χρόνια από την καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

Τι σημαίνει για εσάς η αυριανή ημέρα;

Η 19η Μαΐου είναι μια μέρα πένθους και θλίψης. Η γενοκτονία των Ποντίων είναι μια πληγή που δεν έχει κλείσει, ακόμη για μας που είμαστε της 3ης και 4ης γενιάς. Ενα είναι, πάντως, σίγουρο πως αυτή η μέρα δεν πρέπει να ξεχαστεί από κανέναν και ιδίως από τις επόμενες γενιές. Σε αυτές θα πρέπει να ρίξουμε το βάρος, να μάθουν την ιστορία, την οποία θα πρέπει να τιμούν. Πάντως, ο Πειραιάς απέδειξε ότι είναι μία πόλη που σέβεται και τιμά την ιστορία του λαού μας και του έθνους μας και ο Πειραιάς Νικητής μετουσίωσε σε πράξη τον σεβασμό αυτόν.