Κύριε Διευθυντά,
Κατά καιρούς «στελέχη» της Κυβέρνησής μας, με την όποια ευκαιρία κάνουμε το «δάσκαλο» προσπαθώντας να δώσουμε μαθήματα της δήθεν επιτυχίας μας στα δημοσιονομικά, οικονομικοκοινωνικά, πολιτικά κ.λπ. στα ευρωπαϊκά όργανα ή σε κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης προβάλλοντας τα δικά μας «θέματα επιτυχίας» στην Οικονομία (!!) στη φορολεηλασία του Δημοσίου μας, κατά των επιχειρήσεων και του λαού μας, ιδιαίτερα κατά των συνταξιούχων… Οπως πρόσφατα με ανάλογο θράσος συμβουλεύουμε την Ιταλία!
Ποιος; Ο έλληνας «σοφός» τους ιταλούς κυβερνώντες!.. με την τεράστια πολιτική πείρα, την οικονομικοβιομηχανική ταυτότητα κ.λπ. (που είναι ένας από το G20!).
Εμείς που συνεχίζουμε να γιγαντώνουμε τον καταστροφικό Δημόσιο Τομέα… που διαφημίζουμε και πραγματοποιούμε χιλιάδες νέες προσλήψεις στο Δημόσιο στις θέσεις των ιερέων της Εκκλησίας μας που είναι κυρίαρχη του Χριστιανισμού και η οποία προ καιρού παρέδωσε τεράστια ακίνητη κ.λπ. περιουσία στο Δημόσιο που είναι η «πηγή» πληρωμής του Κλήρου που κάθε τόσο πιέζεται παντοιοτρόπως να παραδώσει και άλλα περισσότερα και μεγαλύτερης αξίας ακίνητά της!..
Ποιοι; Εμείς (οι πολιτικοί μας) που γιγαντώνουμε τη γραφειοκρατία που είναι ο βραχνάς του λαού μας για κάθε σχέση του με τις δημόσιες υπηρεσίες του, κυριότερα τις οικονομικές που υπερφορολογούν όλο το φάσμα των παραγωγικών μελών της οικονομίας, όταν με τις «ασφαλιστικές εισφορές» και συστήματα στρεβλά τρομοκρατούν γενικά το «επιχειρείν» και κυριολεκτικά διώχνουν τους σωστούς επενδυτές να πάνε στη Βουλγαρία, στα Σκόπια, στην Κύπρο κ.λπ. και όχι στην Ελλάδα.
Που ο αυτοσκοπός της ανάπτυξης είναι όνειρο άπιαστο των νέων μας που αναζητούν μια θέση εργασίας και αναγκάζονται να ξενιτευτούν διότι εμπαίζονται όπως ακριβώς και οι επενδυτές οι οποίοι κλονίζονται από την αναξιοπιστία μιας ανύπαρκτης ορθής δημοσιονομικής πολιτικής που σκοτώνει κάθε ελπίδα τους.
Που οι βασικότεροι τομείς της χώρας βρίσκονται στο στόχαστρο της εγκατάλειψης, της αδιαφορίας, της ατιμωρησίας όπως ο τομέας υγείας, επίσης και πολύ χειρότερα ο πιο σοβαρός πυλώνας, αυτός της παιδείας…
(…) Δυστυχώς οι όποιες αρνητικές τρέλες των κυβερνητών πολιτικών δεν περιορίζονται μόνο στις ανικανότητες, την αδιαφορία, την ατιμωρησία αλλά και στην πίστη ότι ο λαός αφού δεν αντιδρά τα δέχεται όλα της καταστροφικής μιζέριας τα προβλήματα.
Ακόμη πόση υπομονή και ανοχή του λαού μας;
Με τιμή,
Βασίλειος Δ. Βασιλειάδης
Πολιτικός επιστήμων – οικονομολόγος ΑΠΘ
Κάτι επικίνδυνο συμβαίνει
Κύριε Διευθυντά,
Οσο περνάει ο καιρός, παρατηρείται μια σταδιακή αποχαύνωση του λαού. Γεγονότα όπως αυτό της Βορείου Ηπείρου, τα γεγονότα που συμβαίνουν με τη Βαρδάσκα (σήμερα Βόρεια Μακεδονία), τα γεγονότα που συμβαίνουν με τους Οσμανλήδες (σημερινοί Τούρκοι), γεγονότα όπως η προώθηση της μη αγάπης προς την πατρίδα, γεγονότα όπως τα φορολογικά, που τα περισσότερα δεν έχουν λογική, συνταξιοδοτικά κ.λπ. δίνουν την εντύπωση πως κάτι συμβαίνει.
Κάτι συμβαίνει και μάλιστα πολύ επικίνδυνο. Η απάθεια του λαού, σε όλα αυτά που συμβαίνουν, δεν μπορεί να εξηγηθεί. Αυτή η ηττοπάθεια, η έλλειψη ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον για τους πολίτες γενικότερα, προβληματίζει. Ο συνεχόμενος βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ και η έλλειψη κυβέρνησης – μάλλον σωστής κυβέρνησης – μπορούμε να πούμε πως είναι δύο από τους λόγους που συμβαίνουν όλα αυτά. Τα περισσότερα, όμως, δεν μπορούν να εξηγηθούν. Σταδιακά, ο λαός αρχίζει και παραδίδει τα όπλα – αν δεν το έχει ήδη κάνει – και δεν ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει δίπλα του. Εχει παραδοθεί πλήρως με καταστροφικές επιπτώσεις όχι μόνο για τώρα, αλλά και για τις μελλοντικές γενιές (αν υπάρξουν). Η πλειοψηφία του λαού ενδιαφέρεται μόνο για την εικονική οικονομική «κρίση», ενώ αδιαφορεί πλήρως για την πραγματική κρίση: πολιτική κρίση, κοινωνική, κρίση αξιών, θεσμών, συμβόλων, π.χ. σημαία, πλήρης έλλειψη γνώσης για το παρελθόν ή και το παρόν καθώς επίσης και έλλειψη γνώμης.
Δεν είναι επικίνδυνο το να μη γνωρίζει κάποιος την Ιστορία του, π.χ. τι έγινε στις 25 Μαρτίου 1821 ή πότε έγινε η ναυμαχία της Σαλαμίνας ή ποιος έγραψε τον «Υμνον εις την ελευθερίαν», το επικίνδυνο είναι να γνωρίζει ποιος είναι ο τάδε τραγουδιστής, ο τάδε ποδοσφαιριστής, ποιες είναι οι νέες τάσεις της μόδας, ποιος χώρισε ή παντρεύτηκε ή να κάθεται με τις ώρες και να βλέπει τούρκικα!!! Αυτό πιστεύω πως είναι το κερασάκι στην τούρτα. Ή ποιος θα γράψει τα περισσότερα γκρίγκλις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αδιαφορώντας για τη γλώσσα με την οποία έγραφαν οι θεμελιωτές της σκέψης και των επιστημών. Υπάρχουν αμέτρητα άλλα παραδείγματα που δεν χρειάζεται, πιστεύω, να ειπωθούν. Οπως είχε πει και ο ισπανός φιλόσοφος (Τζορτζ Σανταγιάνα): «Οποιος ξεχνάει την Ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει».
Γεώργιος Εμ. Καβρός
Ηράκλειο Κρήτης
